Loving in Another Universe (The Friend Zone Series 1)

~ 25 ~

I took three weeks to prepare myself to come out to my parents. Hindi lang sa kinakabahan ako, pati na din sobrang busy nila sa trabaho. Luna encourages me if I need to. 

"Gago I didn't know ganto pala pakiramdam pag lalabas ka ng closet tapos aamin ka pa na may jowa ka na same gender mo," kinakabahang chat ko kay Luna. Nasa tapat na ako ng kwarto ng aking magulang.

Luna: Ready ka na ba, mhine? Pwede naman mag hintay ka hanggang sa matapos na parents mo sa mga inaasikaso nila

I breathe heavily. Hinanda ko na script ko kagabi! Ayoko masayang yung practice ko from those three weeks. "No, kaya ko toh! Ako si Estella Agustin, ang matalino at cute na competitive vice president ng class!"

Luna: ikaw na nagsabi nyan ah HAHHAHAHA

Luna: But don't worry, whatever happens, andito ako para sa'yo... 224 *heart emojis*

224 means 2day, 2morrow, and 4ever. 

Na cornyhan ako sa aking nalaman dahil nag search pa muna ako sa Pinterest bago makilig sa sinabi ni Luna. "Sorry, late reaction! Thank you din for being there for me huhu."

Luna: okay lang, sanay na ako sa pagiging slow mo HAHHAHAHA anyways, kaya mo na ba ngayon?

Ngayon ko lang na realized na kanina pa ako nakatayo sa harapan ng pintuan ng kwarto ng aking magulang, kaya nagpaalam muna ako saglit sa aking jowa at nagbuntong-hininga ng malalim.

Wow, sana all jowa!

Nakita ko walang tao sa kama pagkapasok ko sa loob kaya balak ko pumunta sa mini living room. Dahil mas malaki ang kwarto ng parents ko kumpara sa amin ni Rando, malayo pa naman ang mini living room na iyon sa pintuan.

I walked to the back of a cabinet that separated the tiny living room and bedroom to listen to the conversation when I overheard my father mention Luna.

"So, my wife's and I assumptions were correct, Mr. Dawson?" He affirmed with a stern voice. 

I am confused to what my dad and mom assumptions were, so I listened carefully and also carefully not to reveal myself.

Naka speaker ang cellphone ni dad kaya maririnig ang boses ni John Dawson. "Certainly, Sir Agustin. Apparently, anak siya ng babae na nagnakaw po ng inyong pera sa isa sa mga buildings niyo."

Hindi ako nakapag-salita sa aking narinig. Hindi ako sigurado kung naalala ko na nag sabi ang aking magulang dito o hindi. Bumalik na lang ako sa aking sarili nang sumigaw na may halong inis ni mama. 

"WHY IN THE GOD'S NAME DID THAT LUNA GIRL EVEN GET TO IN OUR SCHOOL, THEN? AND MAY LAKAS PANG PUMUNTA SA BIRTHDAY NI ESTELLA?!" 

"I'm sorry, Ms. Wendy but I think there was someone who hacked the school's privacy at may ginawa dun upang makapasok ng madali si Luna kahit late na nakapasok."

Dad sighed heavily at hinawakan ang kanyang noo, mukhang stress na siya sa kanyang mga ginagawa at dumagdag pa ito. "Okay, uhm... Just inform us to who it was and I'll talk with Luna Alvarado soon."

"Roger, Sir!" Pagsunod sa utos ni John at tsaka na binaba ang tawag.

Bumibilis tibok ng puso ko sa kaba at sa gulo na nangyayari ngayon na hindi ko ma process sa aking utak. Pagkatapos ng usapan sa call, balak ko na umamin sa kanila. 

I exhaled deeply. "May aaminin po ako, dad... mom," medyo mahina ang pagkasabi ko sa aking ina sapagkat strikto siya sa akin.

Nagulat sila sa presensya ko sa kanilang kwarto pero may bahid din na curiousity sa pag-aamin ko. I hardly swallow my saliva.