my not only stylist || Jikook ||

18

Ważna notka pod rozdziałem poprosiłabym o przeczytanie ^-^

Pov Jimin

- Jimin! przed koncertem mamy jeszcze wywiad, szybko zbierajcie się- oznajmił nasz manager wchodząc do naszego pokoju, w którym ja smacznie sobie spalem wraz z Jungkookiem.
- kto jest u ciebie?- zapytał.

- Jungkook- odpowiedziałem zaspany na tyle aby usłyszał to w innym pomieszczeniu.

- no dobra to zbierajcie się, macie pół godziny i garnitury u Pani Miller- skończył mówić i wyszedł z apartamentu.

- dwa zasadnicze pytania- powiedział ledwo żywy Jungkook.
- jaki kurwa wywiad, i kim do cholery jest pani Miller- powiedział to takim głosem że aż trudno było się nie zaśmiać.

- nie wiem ale trzeba wstawać.- poklepałem go po klatce i sam się podniosłem.

- ale no Boże święty, ja sie powinienem wyspać na koncert, aby mieć siłę a nie, budzą nas na wywiad, niczego takiego nie było wczoraj w planach- westchnął i podniósł się przecierając oczy.
- jeszcze nam brakuje sesji pomiędzy tym wywiadem i koncertem- mówił cały czas sfrustrowany.

Podszedłem do chłopaka od tyłu i wtuliłem się w jego plecy oplatające go rękami, nie wiedziałem czy to pomoże ale chciałem aby brunet trochę uspokoił nerwy, ponieważ na razie to był chodząca bombą.

- Jungkookie spokojnie nie ma co się denerwować, to zwykły wywiad, na tym polega nasza praca- powiedziałem spokojnie czując ze chłopak się rozluźnia.

- przepraszam, nie wiem czemu mnie to tak zdenerwowało, po prostu, czasami mam dosyć tej pracy.- westchnął i odwrócił się w moją stronę aby również mnie przytulić.
- zaraz a skąd on miał kartę wejściową, skoro my mamy w pokoju oby dwie?- zapytał spoglądając na mnie.

- w sumie racja, nie mam pojęcia- powiedziałem śmiejąc się.
- dobra idź do pokoju i się ogarnij, bo musimy iść po te garnitury do pani Miller- mówiłem kierując się w stronę łazienki.

- dobra to może chodźmy po te garnitury na początek, a nie będziemy biegać w samych bokserkach po całym hotelu szukając ich- powiedział przez co się zaśmiałem.
- no serio już raz tak było i- chciał mi coś zacząć opowiadać ale mu przerwałem dając mu szybkiego całusa w usta

- musimy się zbierać, nie mamy czasu- odrzekłem podając mu koszulkę której dalej nie miał na sobie i ciągnąc go w stronę wyjścia.
————————

Gdy już byliśmy w drodze do jak się okazało wytwórni jednych z popularniejszych programów na świecie zaczął mnie trochę zżerać stres, przecież to miał być mój pierwszy wywiad w życiu, i uwaga pewnie będzie zwracana właśnie na mnie w największym stopniu.

Patrzyłem w okno przygryzając ciagle wargę z zdenerwowania do momentu w którym usłyszałem głos siedzącego obok bruneta.

- przepraszam, mógłbyś opuścić szybę?- zapytał kierowcy a już po chwili przed nami zaczęła się pojawiać ciemna szyba.
- o co biega moje kochanie- zapytał zwracając całą swoją uwagę na mnie.

- nic takiego, po prostu, stresuje się trochę, bo to jednak będzie mój pierwszy wywiad, i chociaż że będę tam z wami, to to jest jedna z największych wytwórni telewizyjnych- powiedziałem całą prawdę jąkając się i spoglądając to na jego oczy to na cokolwiek innego niż jego osobę.

- będę starał się wspierać ciebie jak tylko będę mógł, zajmę miejsce obok ciebie, a z tych nie wygodnych pytań spróbuje cię wyręczyć, lub po prostu powiem że to przesada, tylko też wiesz, że nie mogę zbyt dużo robić, aby ludzie sobie za dużo nie pomyśleli.