"ဒီစွတ်ပြုတ်ကို တတိယမင်းသားဆီပို့ပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ မိဖုရားချင်းရန်"
"နောက်ပြီး ငါနေမကောင်းလို့ လူကိုယ်တိုင်မလာနိုင်ဘူးလို့လဲပြောလိုက်ပါ"
"အမိန့်တိုင်းပါ"
စွတ်ပြုတ်ချိုင့်ကိုင်ပြီးထွကိသွားတဲ့ အစေခံ။
(ငါနဲ့ဒုတိယမင်းသား အတူတူနေနိုင်ဖို့က နင်မရှိဖို့လိုတယ်ဂျောင်ကု)
စွတ်ပြုတ်ထဲမှာ အဆိပ်တွေပါမှန်း ချင်းရန်တစ်ယောက်ထဲသာသိသည်။
____________________________
"ဂျောင်ကုရေ နေ့လယ်စာလာစားတော့"
"ချင်းရန်?"
စိုးရိမ်တကြီးပြေးထွကိလာတဲ့ဂျောင်ကု တုတ်ရှည်လေးနဲ့ဟိုစမ်းဒီစမ်း။
"ချင်းရန်မင်းနေမကောင်းဘူးဆို ဘာလို့လာတာလဲ"
"ဗျာ? ဪ ဟိုနေပြန်ကောင်သွားလို့"
"တစ်ရကိထဲနဲ့ပြန်ကောင်းလို့လား ချင်းရန်ရယ်"
နှာဖူးလေးကို မမြင်မစမ်းနဲ့ လှမ်းနေတာမို့ ထယ်ယောင်းအလိုက်သင့်လေး နဖူးပေးလိုက်တယ်။
"တွေ့လား အဖျားမရှိတော့ဘူးလေ၊ စိတ်မပူနဲ့"
"အင်း တောိသေးတာပေါ့"
"ကျွန်တော် နေလယ်စာချက်လာတယ် ဆာနေပြီမလား"
"နေ့လယ်စာ? ခုနကပဲကိုယ့်ကိုစွပ်ပြုတ်ပို့ပေးထားတယ်လေ"
"ဗျာ? အာဟုတ်တယ် ဂျောင်ကုမဝမှာစိုးလို့ ထပ်လာပို့တာ"
"ဟင်း ချင်းရန်လေးက ကိုယ့်ကိုအစားကြီးတယ်ထင်နေတာပဲ"
"မဟုတ်လို့လား"
" ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ ဟုတ်ပါတယ်၊ ကဲကိုယ့်ကိုခူးပေးပါအုန်း"
"ဇိမ်ကခံသေး၊ ကိုယ့်ဘာသာခူးစား"
"ချင်းရန်လေးကလဲ"
လက်ကိုကိုင်လှုပ်ပြီး ပူဆာနေတာ မင်းသားရောဟုတ်ရဲ့လား။
"ခူးပေးမယ် ခူးပေးမယ်"
ဂျောင်ကုအတွက် ဟင်းပွဲကိုပြင်လိုက်တော့တယ်။
စွတ်ပြုတ်ချိုင့်ကိုတွေ့တော့ ပြုံးမိသား။
(ချင်းရန် မင်းလဲဂျောင်ကုကို ဂရုစိုက်ရှာသားပဲ)
ထယ်ယောင်းချိုင့်ကိုဖွင့်လိုက်တော့
"ဟင်"
__________________________________
YOU ARE READING
My Glory
Fanfictionငါအမြဲလိုချင်တဲ့မင်းက ငါ့ဘေးနားမှာရှိနေပါရက် မမြင်ခဲ့မိဘူး တောင်းပန်ပါတယ် ငါမင်းကိုအမြဲနာကျင်စေခဲ့ပြီ တတိယသားတော် ဂျွန်
