Na Stancji

#18 -To twój pierwszy raz?

W niedzielę przed godziną jedenastą siedziałam przy krześle barowym w kuchni i obserwowałam Christian'a, który był ubrany w czarne dresowe spodenki, biały podkoszulek oraz mój różowy fartuszek i robił tort kokosowy, który wygrałam przez nasz wczorajszy zakład. Byłam pod wrażeniem, że wcześniej wstał i poszedł do sklepu po brakujące składniki, ale kiedy obudził mnie, aby zapytać czy chcę na to popatrzeć zwijałam się ze śmiechu. Był w trakcie dekorowania ciasta i naprawdę nie reagował na moje zaczepki, a jego skupienie było powyżej jakiegokolwiek poziomu. Chłopcy spali jak zabici po wczorajszych urodzinach i żaden z nich nie wyszedł jeszcze ze swojej komnaty. Kiedy Chris wkładał w czubki z bitej śmietany na końcach czerwone gwiazdeczki z lukru zadzwonił jego telefon, przez co podskoczył. Uniosłam brwi widząc napis "tata" na ekranie jego telefonu.

-Odbierzesz i dasz na tryb głośnomówiący?- zapytał niezbyt zainteresowany telefonem chłopak, a ja zrobiłam jak poprosił. Puścił do mnie oczko i przywitał się z rodzicem. Przewijałam rolki na Instagramie i nie zwracałam zbytniej uwagi na ich rozmowę, aż w końcu usłyszałam słowa przez które o mało nie zleciałam z krzesła.

-Jesteśmy na lotnisku w Nowym Yorku, przyjedziemy do Ciebie za około godzinę, bo właśnie przyjechał samochód z wypożyczalni.- oznajmił głęboki głos mężczyzny. I wtedy się zaczęło. Moje serce nie wyrabiało z pompowaniem krwi. Kiedy próbowałam złapać oddech wpatrywałam się w swobodnie leżące na blacie urządzenie. Mój chłopak westchnął głęboko i obiecał wysłać adres, a następnie się rozłączył brudnym od kremu palcem.

-Żyj Emily.- zaśmiał się, a następnie umył ręce i spojrzał na swoje skończone dzieło.- Jak mi wyszło?

-Jeśli jest chodź w połowie tak smaczny jak wygląda to biorę dokładkę.- rzuciłam, wstając z krzesła. Nie było to aż tak łatwo ze świadomością, że rodzice chłopaka będą tu za niedługo, a ja w ani jednym procencie nie byłam na to gotowa. Co jeśli mnie nie polubią? Co jeśli stwierdzą, że jestem zbyt brzydka dla ich syna? Zbyt powalona. I nie nadaję się na jego dziewczynę? Spojrzałam przerażona na chłopaka, który zdejmował fartuszek. Chris doskonale wiedział jak przerażała mnie sama myśl o poznaniu jego rodziców i twierdził, że nie mam się czego obawiać, lecz ja wiedziałam swoje. Znienawidzą mnie. Odłożył go i objął mnie w talii, a jego usta dotknęły mojego czoła. Przełknęłam głośno ślinę. - Musimy tu posprzątać zanim twoi rodzice przyjadą.

-Tak, racja.- musnął ustami moje usta, przyciągając mnie do siebie na co jęknęłam, ponieważ to było niespodziewane. Brunet pociągnął za moją koszulkę i zaplątał w nią swoją dłoń, podciągając ją wyżej, a drugą dłonią objął mój nagi pośladek i ścisnął go delikatnie.- Ślicznie się rumienisz.

-Chris, to nie czas.- wyszeptałam w jego szyję i pisnęłam, kiedy poczułam jak mnie podnosi. Objęłam nogami jego tors i ramionami szyję, kiedy szedł w stronę sypialni. Weszliśmy do jego pokoju, jedną dłonią zamknął drzwi na zamek, a następnie ułożył mnie na łóżku. Ułożył swoje dłonie po obydwóch stronach mojej głowy i zaczął całować moją szyję. - Chris?

-Nie martw się, kochanie.- chłopak ucałował mój nos i patrzył w moje oczy. Przygryzłam wargę czując jak narastające podniecenie przebija zdenerwowanie i oddałam się temu, przez co usłyszałam jego ciche przekleństwo. Chłopak zszedł w dół i podwinął moją koszulkę do brzucha. Ujął zębami kokardkę moich czarnych stringów.- Uwielbiam je.

Uniosłam biodra i pozwoliłam mu na to, aby zdjął zbędną część mojej bielizny. Gdy to zrobił, zacisnęłam uda i patrzyłam jak marszczy swoje brwi. Delikatnie krążył dłońmi po zewnętrznej długości moich nóg, a następnie nie zrywając kontaktu wzrokowego złapał za kolana i rozłożył je, sprawiając, że miałam ochotę krzyczeć. Jednak jedyne co robiłam to patrzyłam z fascynacją jak zbliża twarz do mojej kobiecości i oblizuje swoje usta. Zacisnęłam dłoń na kołdrze na której leżałam i wypięłam biodra, jednak ten jedną dłonią wycofał mój ruch przyciskając mnie mocno do materaca.