Chapter Thirty-nine

79 2 0
                                    

Chapter 39

ELENA STEPHIE

I put a Healegis 30-minutes barrier to the injured students and immediately threw ball of poisonous ashes towards the hostile vampires.

Bumitaw ako ng isang buntonghininga bago muling nagpakawala ng mahika. It's been half a day since Prince Sans and I came back in the academy at hanggang ngayon ay nakikipaglaban pa rin kami dahil sa sobrang dami nila. I don't know if they're really alive or what kasi parang sulpot lang sila ng sulpot and swear, I think I have killed the same vampire over and over again. Nababaliw na siguro ako sa sobrang pagod at halos doble-doble ang bawat bampira na magkakamukha ang nakita ko kanina pa.

"Sheddah! Ikaw na naman! Ano'ng.."

Hindi ko na naipagpatuloy pa ang sasabihin ko at mabilis na umiwas sa pagsugod nito.

May reviving machine ba sila?? Kung kanina wala akong pakialam na paulit-ulit na mukha ang nakikita ko pero naiinis na ako ngayon. Sandali akong napatingin sa bawat mago at mga estudyanteng narito. Makikinita rin sa kanila ang pagod saka marami ang sugatan at may ilan ding patay na.

If this war goes on, ano nalang ang matitira?

I can't leave this world with all these chaos. Kailangang may magawa ako. Ang problema nanghihi—

"Nakakainis na hah! Bakit ba hindi kayo maubos-ubos?!" Sigaw ko saka sinakal ito sa leeg. He only chuckled and vanished in thin air.

Taka kong nilibot ang tingin dahil biglang nawala ang bawat bampirang kalaban namin.

"Did they retreated?"

"I'm tired.. and I think I'm gonna faint soon."

"Please, gumising ka! Huhu! You can't leave me!"

"Nasaan na sila??"

"Panalo na ba tayo?"

"I wanna go home.."

"They're gone guys! They're gone!"

"I'm sorry, I didn't protect you! Huhuhu!"

"Tapos na ba? We've been fighting for over half a day."

"Are you okay? Here."

"Something's not right. I feel it."

"Bakit bigla-bigla nalang silang nawala?"

"Pabayaan mo na ako! Patay na siya, dapat mamatay na rin ako!"

Isa-isang sumalampak sa lupa ang mga estudyante habang ang iba ay pagod na itinukod ang kani-kanilang espada at sariling sandata bilang suporta.

Tinungo ko naman ng tingin ang mga estudyanteng inilagay ko sa loob ng isang harang. They're gradually healing and anytime soon, babalik din ang mga lakas nila.

“Steph. Are you okay?”

I looked towards Ester's direction and nod at her.

“Okay lang ako. Kamusta kayo diyan?” Tugon ko kay Ester.

“Nervie's injured, three of our classmates are dead, while lot of them are somewhat possessed. Thankfully, Manua is here to help in healing the others.” Pagpapaliwanag ni Ester kaya napakunot noo ako.

With This Magic (Book 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon