Bugün kızı görmek istiyordu. Bu berrak sesin sahibesini merak ediyordu. Evet cesaretini toplayacak ve ona kendini belli edecekti. Bunca zaman sohbetine ve sesine aynı zamanda gücüne meftun olduğu kız neye benziyordu? Görecekti.
'Her şey başkalaşıyor. İnsanlar cisimlere tapıyor. Somutluk tüm dünyayı esareti altına alıyor.. Köy camisinin müezzini sokak başında sohbet ediyordu. Dinledim.. Öyle haklı bir serzenişti ki .. Somut olan şeyler bir süre sonra yok oluyor. Oysa hislerimiz..
Annem uzunca vakittir tuttuğu yasından dün ayrıldı. Evin içinde iki yabancıydık sanki bu yas vakitlerinde. Ağlayarak birbirimize sarıldık. Annemi özlediğimi anladım. Sesini ve kollarını..
Bu dünyadan o da giderse ne yaparım bilmiyorum nar ağacı. Ama elbet o diyara gideceğimizin farkındayım. Yoksa bu dünya nasıl çekilirdi? Nasıl dayanırdık bunca imtihana? Ey nar ağacı. Bir karar aldım. Ne kadar vakit yaşarım bilmem. Ama ertelemeden yaşamam gerek. Anneme her gün özenle sarılacak sana gelmeyi sıklaştıracağım. Bu dünya bunu da yarın yapayım demeye gelmiyor. Baksana babam yarın kızıma fistan alacağım demişti. Yarın olmadı.. Yarın olmuyor. Aslında her şey bugün. Hep bugün..
Anneme haber salınmış. Bir genç oğlan karşı ki köyden doktor beni görmek istemiş. Körlüğüm için mi diye sordum yok eş için dedi annem. Şaşırdım.. kör olduğumu bile bile neden dedim. Gözlerine değil sözlerine ihtiyacım var ve hislerine demiş. Bir doktor kör kızı sözleri için niye alsın nar ağacı? Meczup mu bu doktor demezler mi? Şaşırdım kaldım öylece. Duyduğumdan beri Allah'ım sen en iyisini bilirsin diye dua ediyorum. Nar ağacı benim için dua et. Dua et nar ağacı..'
Hışırtılar kesildiğinde çoban omuzlarını yasladı ağaca. Gözünden bir damla karıştı toprağa..
'Söyleyemedim. Bir çoban bir doktorla aşık atabilir mi?'
Uzunca sustu. Sonra kaldırdı başını..
'Senin kendinde ki güzellikten haberin yok kızcağız. Bir göreni bir daha gördürürsün
