[18] - Final

309 21 20
                                    

*2 ay sonra*

"Merhaba Han Jisung ben, bu mektubu hayatıma son vermeden hemen önce yazıyorum.

Öncelikle Chan Hyungdan başlamak istiyorum. Hyung, her zaman yanımdaydın bana destek oldun, babamın bana yapmadıklarını yaptın. Seni seviyorum. Özür dilerim bunu yapmam lazımdı, artık dayanamıyorum.

Minho Hyung, okulda sürekli zorbalık görürdüm. Her seferinde gelir onları korkuturdun. Öz abim gibi hissettirdin. Kendimi hep güvende hissettim senin yanında. Umarım Hyunjin'le çok mutlu olursunuz. Seni seviyorum.

Changbin Hyung, derslerimde sürekli bana yardımcı olurdun, yinede bi bok olamadım ama sınavları geçtim en azından. Hep yanımdaydın hep destek oldun bana. Ama bir zaman geliyor. Artık dayanamıyorum. Özür dilerim Hyung. Seni seviyorum.

Hyunjin, en yakın arkadaşım sırdaşımsın sen benim. Aramızdaki boy farkıyla dalga geçtiğin zamanlar ne kadar sinirlensemde, hoşuma giderdi. Minho Hyungla olduğunuzu öğrendiğimde çok sevindim. Umarım hiç ayrılmazsınız. Bende Felix'imin yanına gidiyorum. Seni seviyorum.

Yanına geliyorum Felix'im.

Seungmin, benden küçük bile olsan, yinede abim gibi davrandın bana. Senin yanındayken kendim oldum ben. Kendimi öğrettin sen bana. Umarım sende biran önce kendini fark edersin. Seni seviyorum. Özür dilerim.

Jeongin, bebek ekmeğim. Umarım sınavın istediğin beklediğin gibi sonuçlanır. Bizim karmaşamızdan sana çok yardım edemedim affet. Hyungun gidiyor. Hyunjin ve Minho'ya dikkat et yanlışlıkla birbirlerini yemesinler. Seni seviyorum. İyi bak kendine.

Hepinizi çok seviyorum, ama insanın bir anı vardır işte dayanamadığı. Felix olmadan yapamıyorum bende. Hep birşeyler eksik oluyor. Gözüme gram uyku girmiyor. Başım ağrıdan çatlıyacak. Günlerdir yemek yemiyorum. Umarım hepiniz istediğiniz bir hayat sürersiniz. Özür dilerim, görüşmek üzere, sizi seviyorum..."

Tavandaki çengele bağladığı kalın halata baktı Jisung. Birazdan boğucaktı kendini. Felix'in yanına gidicekti. Halatın altındaki sandalyeye çıktı. Halatı boynundan geçirdi. Son kez nefes aldı ve altındaki sandalyeyi ittirdi. Ayakları sallanıyordu boşlukta. Nefesi kesildi. Artık nefes alamıyordu. Gözleri karardı......

 Gözleri karardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-

Angst yazmicaktim ama baska fikir gelmedi aklima

Of yazmasa miydim

Bilmiyorum ozur dilerim gorusuruz

Yazimi sevdiyseniz diger jilix ficimede beklerim

Gorusmek uzere okudugunuz icin tesekkur ederimm💗

You Are My Past - JilixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin