Tadını almama, iniltilerinin zihnimi kiliseye çevirmesine izin ver lütfen. Silahlarla kuşandırdığın mabedinin beyaz çarşafını kendimizle lekeleyelim. Karşılık ver Taehyung. Yalvarırım huzursuzluğunun sıcaklığına kapılalım. Dudaklarımız arasında yata...
Hatırlama amaçlı diğer bölümü okumanızı tavsiye edeceğim çünkü bu bölüm gerçekten uzun bir bölüm ve bir çok şeye yanıt olacak değerde
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İki Yabancı
Her şey onun evime o eski tip deri bavulu ve bavulunun içerisinde taşıdığı yüzlerce silahla gelmesiyle başladı. Yaşadığım ayrılığın ardından girdiğim depresyonun beni öldürmesine izin verirken onu görmek, ona kapılmak yaşadığım boğucu hatıralardan kaçmak için elime geçen müthiş bir fırsat haline gelmişti. Onu merak etmemiş, merak etmediğim için bana söylediği her şeyi ciddiyetle dinleyerek sorgulamadan ona inanmıştım.
Silahlarına uygun mermileri seçerken belirli prensiplere sahip olduğundan bahsediyordu. Bana nişanlısı olduğunu söylüyor, ona gösterdiğim hayranlığın azalacağını zannederek yüzümdeki ifadenin bozulmasıyla nişanlısının öldüğünü söyleyerek açıklama yapıyor ama aramızda geçen diğer hiçbir konuşmada ondan bahsetmeyerek nişanlısına karşı duyduğu aşkın kutsallığına beni inandırıyordu. Bense beni insan yerine koyduğunu sanıyor avcı olduğunu ve avlarının değerini biçtiğini söylerken bana işinin en küçük ayrıntılarını dahi veriyor diyerek kendimi kandırıyordum. Aptaldım. Yaşanan hiçbir şeyi sorgulamayan aptalın tekiydim.
Abimin avukatlığını yapması bunu ilk öğrendiğimde kafamı karıştırmıştı. İnsanlığımdan her parçanın eksildiği evimin çatısının altında kendi barınağımda, katillik her yaşında daha da normalleştirilmesine rağmen onun katil olmasının bir süre benden saklanılması ve başka bir kılıfla bunun örtülmeye çalışılmasına anlam veremedim. Zamanla onunla ilgili hiçbir şeye anlam veremediğimi fark ettim.
Hakkında bilmediklerim çok fazlaydı, kısa sohbetlerimiz bazen ateşli bir şekilde bazen de benim ağlamam ardından onun özür dilemesiyle sonlanıyordu. Benimle hiçbir zaman sohbet etmeye çalışmamış ben ise hayatımda yaptığım en büyük hatalardan birini yaparak onunla konuşmak yerine onunla eğlenmeye çalışmıştım. İlk görüşte aşkın mümkün olabilirliğini kabul etmemle bu sapkınlığın eninde sonunda bana zarar vereceğini anlamıştım ama artık çok geçti. Bir yabancıya aşık olmanın bedelini ödüyordum.
İtiraf etmeliyim aklımı kurcalayan, parçalarını hala oturmamış olan çok fazla ayrıntı vardı. Buraya beni öldürmeye geldiğini dahi düşünmüştüm, başından beri benden kaçmasının sebebinin bu olduğuna dayanarak benden nefret etmek, tiksinmek için bir nedeni olursa beni öldürmesinin kolay olacağı hakkında senaryolar uydurmuştum.
Onun hakkında bildiğim şeyler yüzeyseldi neden burada olduğunu, neden bizimle yaşadığını bilmiyordum. 'Tabi ki burada olmalı o Seokjin yakın arkadaşı' demiş nedenini sonradan gelişen iş ilişkilerine bağlamıştım. Burada olmasının benden kaçmasının nedeni başından beri Seokjin'di, bundan fazlası olduğunu düşünmüştüm fakat fazlası yoktu.
