LORD OF DARKNESS • TAEKOOK ✓

10 ₪

Haiii ben geldiim! Artık an itibariyle güncel bölümlere geçiş yaptık:')

Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

"Bu kolye, senin insan kimliğini saklayacak olan kolye. Baban bana en son bu kolyeyi verdiğinde, zamanı geldiğinde bu kolyeyi kullanmanı isteyeceğim demişti. Bir gün seni korumam gerektiği için verdiğinden habersiz, yıllarca bu kolyeyi üzerimde taşıdım. Ve şimdi benim kolyem, senin boynunda. Seni koruyor."

Benim damarlarımda şeytan kanı akıyordu. Babam, bir zamanlar cehennemin kralıyken şimdi mevkini Taehyung'a devretmişti. Çünkü Tanrı onu güçlerini alarak cezalandırmıştı. Annemi kaybetmemizin sebebi babamdı, beni bu hayatın dışında tutarak korumaya çalışmış olsa da ben şu an bu hayatın tam ortasında sıkışıp kalmıştım.

Kabullenmek istemiyordum. İçimde bir şeytan tüyü taşıdığımı, bir şeytanın dölü olduğumu... Babam cehennem aleminde bir yasağı çiğnemişti. Sadece aşık olduğu için ona kızmak istiyor olsam da yapamıyordum. Onu tanımıyordum bile, bir kere bile görmemiştim. Ta ki Taehyung'a sarıldığım evrede istemdışı, onun ve benim kontrolümde olmaksızın gerçekleşen sanrılar sayesinde geçmişe gitmiştim. 

Sadece o evrede onu görmüştüm ilk kez. Bana benzediğini fark etmiş ve garip bir hisle sarsılmıştım onu görür görmez. Hissetmiştim, kan çekmişti sanırım. Benim babam bir şeytandı ve şimdi cehennemin diplerinde Tanrının gazabıyla cezalandırılıyordu. Hatta belki de çoktan ölmüştü.

Annem ise, beni her şeyden habersiz büyütmüştü. Babamın bir gün geleceğini söyleyip beni hep oyalamıştı. Ben 10 yaşımdayken de ortalıktan tamamen kaybolmuştu. Esrarengiz kayboluşunun sebebi peşimize düşen ruh emicileri yüzündendi. Annem aşkları uğruna göze aldıkları bu günahı ruhunu kaybederek bedelini ödemişti. Babam ise cehennemde sonsuzluğa kadar işkence çekerek cezalandırılıyor, ya da belki de çoktan ölmüş olabilirdi.

Amcam ise yurtdışına gidiyorum diyerek doğru düzgün bir açıklama dahi yapmadan ortalardan kaybolmuştu. Amcamda babam gibi şeytandı. Annemin kayboluşu sonrası, 10 yaşımdan sonra amcamla büyümüştüm ve beni aslında bir şeytan büyütmüştü. 

Şimdi ise en büyük günahkârların çocukları toplanıyordu. Ruh emicileri peşimdeydi. Çünkü ben de en büyük günahkârlardan biri olan şeytan babam ve insan annemin oğluydum. Yarı insan yarı şeytan, melezdim...

Ama hayatımı bir insan gibi geçirdiğim için şu an şeytan yanımı kabul etmek istemiyordum. Bu gerçekle yüzleşmiş olmama rağmen hazmetmekte zorluk çekiyordum.

Kendi köpeğimin içine giren iblis, sinsice ruhumu almak için gelmişti. Taehyung haklıydı. Sadece bir insan olsaydım, bağırsaklarımın dışarıya çıktığını gördüğüm, kaburgalarımın parçalandığını, iç organlarımın kaybettiğim kanla birlikte dışarı taştığında nefes almaya devam edebilmem imkansızdı. Yıllardır içimde gizli kalan şeytani yönüm, ölümle burun buruna geldiğinde savaşmıştı.

"Şimdi ne olacak?" diye sordum, kafamdaki o arbedeyi bir köşeye bırakıp yanımda, arkasını mutfak dolabına yaslamış bir şekilde oturan Taehyung'a döndüm. "Kolyeye zarar vermeye kalkışmadığın, kaybetmediğin, çıkartmadığın takdirde sıradan bir insan gibi yaşamaya devam edebileceksin. Ruh emici olan iblisleri, şeytani kokunu alamayacaklar. O senin koruyucu tılsımın olacak. Ve dahası arkanda olacağım, gölgen kadar sana yakın olacağım ve en ufak bir sorunda, işler ters gittiğinde beni çağıracaksın."

"Şeytani yönümü kabul etmek istemiyorum, ama er ya da geç o ruh emicileri beni bulacak. Bana bu kolyeyi verdiğinde, bir süreliğine onları geri tutacağını söylemiştin." dediğimde iç geçirdi.