LORD OF DARKNESS • TAEKOOK ✓

19 ₪

Haiii ben geldiim! 

Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

Boynunu kıtlattı. "Cehennemin Kralı en başından beri ben olmalıydım. Baban yerime geçti, sonra cezalandırıldı ve sonraysa o sikik Taehyung yerine geçti. Ben geçmeliydim! Ben! Ama artık bitiyor."

Hıçkırarak gözyaşlarımı akıttım. O sırada amcam başını kaldırıp havayı kokladı. "Geldiler. Ruhunu almak için buradalar."

Asıl ihanet eden hain beni büyüten amcamdı. Taehyung'tan şüphe duymamı sağlamış, ona olan güvenimi zedeleyerek ondan yardım isteyemeyeceğim şekilde beni savunmasız bırakmıştı. 

Yıllarca yanımda olan adam, beni yem olarak günün birinde sırf Cehennem Kralı mevkine geçebilmek için beni büyütmüştü. Bana çok yakın davranmazdı, çok konuşmazdı. Ama yine de yıllarca aynı evde yaşamıştık ve tek sığındığım güvendiğim amcam vardı hayatımda. Ta ki çekip gidene kadar. Ve çekip gitmesinin sebebi de belliydi. 

Aslında beni korumak için gitmemişti, kalsaydı beni ruh emicilere teslim edecekti. Beni asıl korumak isteyen Taehyung'tu... En başından beri olduğu, beni defalarca kurtaran kişi o olduğu gibi...

Amcamı buraya hapsetmişti. Ve bana hiçbir halt anlatmadığı için bu tuzağa düşmüştüm. Amcamı ona rüyamda gördüğümü anlattığımda tedirgin davranmıştı. Sebebi buydu demek ki... Beni asıl tehlikenin amcam olduğunu bilmeksizin, amcamdan uzak tutarak korumuştu.

Şimdi daha iyi anlamıştım işte... İblislerin bana ulaşmaya ve ruh emicilerine götürmek istemelerindeki amacını... Hepsi o koltuğu elde etmek istiyordu. Hepsi Taehyung'un yerini devralmak, cehenneme hükmetmek istiyordu.

En yakınım diye gördüğüm insandan aldığım darbe, hayatım boyunca unutamayacağım kadar ağır ve acıtıcıydı.

Başımdaki lambadan yansıyan ışık titreşmeye başladığında uğultu sesleri kulaklarımı doldurdu. İki zayıf ve uzun beden adım atmadan, kıpırdamadan bana doğru ilerlediler. 

Kabuslarıma giren ruh emiciye benzemiyorlardı. Yüzleri çürümüş bir iskeleti andıracak kadar zayıftı ve derileri sanki kezzap atılmış gibi sarkıktı. Gözleri kıpkırmızıydı ve küçük dilimi yutacağım kadar korkunç görünüyorlardı.

Onlarla göz göze geldiğim anda tek oynatabildiğim boynumken, başım da kilitlenip kaldı. Gözlerimi bile kırpamayacak hale geldim. Gözlerimi yummak ve tüm bu olanları görmekten kaçınmak istedim ama onu da yapamadım. Kirpiklerim tek milim bile oynamıyordu.

Kirpiklerimden gözyaşlarım yanaklarımı yarıp yaka yaka döküldü. İkisi birden etrafımda tur atarken bir tanesi önüme geçti. Diğeri çember çizmeye çalışırken önümde dikilen ruh emici iblisinin gözleri dışarıya taşacak şekilde irileşti. 

Nefesim kesildi ve hıçkırdım. "Amca durdur şunu... Lütfen bir şey yap. Engel ol buna..."

Amcam kıkırdadı. "Üzgünüm Jungkook, kendi ruhumu feda edecek halim yok. Bir anlaşma yaptığımı söyledim sana. Senin için buradalar."

"İğrenç birisin... Senden... Senden nefret ediyorum. Sana güvendiğim, sana inandığım için senden tiksiniyorum!" diye haykırdım.

Tam o sırada çenemde bir baskı hissettim. Ağzımın ardına kadar açılmaya başlaması bir oldu. Gözleri dışarıya doğru pörtleyen ruh emici iblis bana yaklaştı. Dili metrelerce uzadığında ağzım kapanmak bilmezken çığlık attım. "Kim Taehyung! Yardım et!"