𝗣𝗿𝗮𝗴𝗻𝗶𝗲𝗻𝗶𝗲 𝘀𝗲𝗿𝗰𝗮| Wojna i miłość |

𝑵𝒊𝒆𝒛𝒏𝒂𝒏𝒆 𝒖𝒄𝒛𝒖𝒄𝒊𝒆

   Asgal był królestwem niezwykle silnym. A było to zasługą jego władcy - Edwarda, który starał się rządzić nim jak najlepiej. Miał on dwie córki. Starszą - Elaine i młodszą -Alice. Przez 20 lat, Asgal cieszył się spokojem i dostatkiem.
Jednak nic nie trwa wiecznie i wszystko kiedyś musi się skończyć. Czasem pragnienie serca jest silniejsze niż rozum.

-Panie, przyszedł list z Asgalu -powiedział strażnik, wchodząc do sali tronowej

-Oby to były dobre wieści -odparł król Edward, po czym wziął list do ręki

Po paru minutach, odłożył list i wzdychając i usiadł na tronie. 

-Jaki mam wydać rozkaz? -zapytał strażnik, widząc zamyślenie króla

-Charles pisze, że aby doszło do sojuszu, dwie strony powinny zostać połączone nierozwiązalnym aktem -małżeństwem. Chce on zatem ożenić swojego syna z moją córką Elaine.
Nie mamy za wiele czasu. Wróg nie śpi. Z dnia na dzień staje się coraz silniejszy. Lada dzień i będzie wojna. Muszę więc powiadomić Elaine, wezwij ją -odpowiedział król, zwracając się w stronę strażnika, na co on skinął głową

  Elaine była wysoką, siedemnastoletnią dziewczyną o ciemnobrązowych włosach i ciemnobrązowych oczach.
Co do jej osobowości, była niezależna, waleczna i odważna. Jednym słowem - różniła się od stereotypowej księżniczki. Z tego właśnie powodu, poddani uwielbiali ją. Od dziecka lubiła jeździć konno oraz strzelać z  łuku. 

O tej porze dnia, Elaine leżała na miękkiej sofie i czytała książkę. Niespodziewanie usłyszała pukanie do drzwi.

-O co chodzi? -spytała, przewracając oczami

-Pani, twój ojciec cię wzywa. Musi przekazać ci bardzo ważną wiadomość -odrzekł strażnik

Zaniepokojona odpowiedzią strażnika Elaine ,odłożyła książkę i udała się do sali tronowej.          Gdy była na miejscu, Edward wstał i podszedł do niej, rozkładając z uśmiechem swoje ramiona.

-Elaine! Cieszę się, że ciebie widzę! -powiedział władca Asgalu

-Ja również ojcze. Podobno masz mi przekazać coś ważnego.
O co dokładnie chodzi? -zapytała jego córka

W tej właśnie chwili, Edward spoważniał, po czym usiadł na tronie. 

-Jak wiesz zbliża się wojna z czarnoksiężnikiem z Osgarthu i potrzebne nam wsparcie. Napisałem w tej sprawie list do władcy Neldoru. Dzisiaj przyszła odpowiedź -odparł król

-Jaki to ma związek ze mną? -zapytała 

Edward, widząc strach w oczach swojej córki, postanowił nie mówić jej na razie prawdy.

-Żaden, po prostu chciałem ci przekazać, że Neldor nam pomoże -odpowiedział z uśmiechem

-Wiedziałam, że nas nie zostawi -odrzekła, nie kryjąc radości

-A i Elaine, wiesz gdzie się podziewa Alice? Nie widziałem jej od rana.                                         Sprawdź gdzie jest i powiedz jej, aby do mnie przyszła -powiedział 

-Tak jest ojcze -odparła księżniczka, po czym ukłoniła się i opuściła salę

 Elaine podążyła do komnaty siostry. Kiedy weszła do pomieszczenia zauważyła, że jest ono puste. Zdziwiona nieobecnością siostry ,postanowiła wypytać o nią służbę i strażników. Dowiedziała się, że jej młodsza siostra wybrała się na poranną przejażdżkę po lesie. Nie czekając ani chwili, udała się do swojego ojca.

-Ojcze, Alice pojechała na przejażdżkę i obecnie nie ma jej w komnacie -rzekła z powagą 

Edward, słysząc to wstał z tronu.