TBMC #4 [Batch1]- Maxwell Fall

Chapter 9

Bia POV:

"It's my fault if I just did not left her." Dahan-dahan akong napakunut-noo nang marinig ko ang boses niyang yun na halatang sobra siyang nag-aalala kaso parang may naririnig din ako sa paligid niya. Mga makina ng ospital.

"Its not your fault. Stop blaming yourself." Narinig ko namang boses ni Claude.

Naalala ko bigla ang mga nangyari kanina kaya huminga ako para malaman kung buhay pa ba ako pero hindi na masyadong masakit ang dibdib normal na rin ang paghinga ko kaya dahan-dahan ko nang binuka ang mga mata ko.

"What about that Heart Briones how is she?" Narinig ko namang tanong ni Charlotte dahil nagba-blurr pa noong una ang mga mata ko hanggang sa unti-unti ko na silang nakikita.

"She's safe. She owe her legs to Bianca. If your girl didn't call for help ASAP Heart Briones might have a serious injury other than her legs because she fell down and was ran over by the horse." Sagot ni Claude saka napatingin sakin at agad na lumapit kaya napaayos ng tayo sila Max sa dulo ng kama ng hospital bed ko. "How was your feeling?" Tanong niya saka chineck ang mga mata ko saka ang puso ko gamit ang statoscope niya pero dahil may ventilator pa sa bibig ko kaya tumango ako sa kanya. "Your breathing is now back to normal even your heart." Sabi niya saka nilagay ulit sa leeg niya ang statoscope bago nilingon sila Max. "Nurse Quimberly will check on her I need to go to Heart then to Manila."

"Why are you going in Manila?" Usisa naman ni Charlotte saka bumukas ang pinto at iniluwa ang nag-aalalang mukha ni Lexine.

"Of course I still have a patient there." Sagot lang ni Claude saka nilahad kay Lexine ang daan papasok.

"Thank you." Pasasalamat ni Lexine saka tiningnan ako. "How are you?"

"She's fine." Sagot naman agad ni Charlotte.

"If everything is fine to her after Quimberly will check her she can finally leave here." Paalala ni Claude saka nagpaalam.

Nag-uusap sila Lexine at Charlotte sa nangyari sakin nang pumasok ang isang nurse na may baby face ang mukha. Chineck niya ako kaya natahimik sila Lexine at Charlotte habang hawak naman ni Max ang kaliwang kamay ko. Sinabi ng nurse na okay na ako pwede na akong lumabas basta sigurohin lang na hindi na yun mauulit ang nangyari sakin.

Inalalayan ako ni Max na makatayo na at nang makalabas ako sa pinto ay nilibot ko ang paningin ko. "What happened when I lost my conciousness?" Tanong ko sa kanya.

"Fritz told me that when Claude and Brice left to send you and the woman here in the hospital, Zell and the 4 Rs arrived very quick and since we don't have a trusted veterinarian Zell volunteered his cousin but she's a woman and the woman's sisters will surely come along so Reighn was forced to agree and Zell quickly went to Boracay to pick his cousins who went on a vacation there so now maybe that veterinarian is still working to the injured horse." Pag-e-explain niya sakin sa mga nangyari kanina.

"Yung babae, Max?" Tanong ko sa kanya nang ma-mention niya yung babaing dinaganan ng kawawang kabayo.

"Heart? She's in the ward she's hoping to meet you and thank you personally for saving her life." He said to me saka kaming apat na pumasok sa elevator pababa.

Pagkababa namin ay lumiko kami pakaliwa pero nasa kanan ang entrance door kaya hula ko papunta kami sa ward ng babaing nailigtas ko raw. Pagkabukas namin sa isang kurtina ay andoon ang babae na niligtas ko habang nakataas ang kaliwa niyang paa na may makapal na bandage.

"Good... Day." Sabi ko na lang sa kanya since hindi ko alam kung anong oras na. Pagkadilat niya ay agad sana siyang uupo ng maayos pero napangiwi siyang humawak sa left legs niya. "Ingat... Hindi mo na kailangang umupo... I just wanna check on you." Sabi ko sa kanya saka tumayo sa kaliwa niya kaya napatingin siya sakin na humiga na ulit siya.