Unicode
Chapter-6
မဒီ အိမ်ကိုပြန်မှဖြစ်မှာမို့ အနီးနားက taxi ကိုလှမ်းတားလိုက်သည်။
"ဦးလေး အလုံဘက်သွားချင်တာ ရလားရှင်"
"ရတယ် တူမကြီး တက်"
"ဟုတ်"
မဒီတက္ကစီပေါ်ထိုင်လိုက်မှ အသက်ဝဝရှုမိသည်။မနေ့ကကိစ္စကိုတွေးမိရင် ရှက်လွန်းလို့ စိတ်ညစ်မိသည်။ဟိုဘက်လူကတော့ သူမကိုဘယ်လိုမိန်းမစားမျိုးထင်သွားပြီလဲမသိပါဘူး။မဒီက ပန်းချီဆရာမတစ်ယောက်ပါ။အခုလောလောဆယ်တော့ international school တစ်ခုမှာ ပန်းချီနည်းပြအဖြစ်ဝင်လုပ်နေတာပင်။
အရင်အိမ်က အလုပ်နဲ့ နဲ့ဝေးတာမလို့ နီးအောင် အလုံဘက်မှာတိုက်ခန်းငှားနေနေတာမကြာသေး။
"ရတယ် ဦးလေး ဒီနားမှာပဲရပ်ပေးပါ"
"ဘယ်လောက်ပေးရမလဲရှင်"
"၆၀၀၀ ပဲပေးပါ"
"ဟုတ် ဒီမှာနော် ကျေးဇူးပါ"
"ဟင် အမေ ဒီမှာဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ"
မဒီလှေကားနဲ့အပေါ်တက်လာရင်း မေမေ့ကိုအခန်းရှေ့မှာငုတ်တုတ်မြင်လိုက်ရသည်။
"ဟင်းဘူးတွေလာပို့တာလေ မနက်ဖြန် တနင်္လာနေ့ဆိုတော့ ငါ့သမီးဟင်းချက်နေရမှာစိုးလို့ ဒါနဲ့ညည်းကမနက်စောစောဘယ်သွားနေတာလဲ"
" ဟို ဟိုဟာလေ"
"အိမ်ပြန်မအိပ်ဘူးလား မနေ့ညက"
"အယ် ဟို ဟုတ် မနေ့က မေသီ့မွေးနေ့မို့ မေသီ့အိမ်မှာစုအိပ်ကြတာအမေရဲ့"
"မေသီ့မွေးနေ့ကအရင်လကမဟုတ်ဘူးလား အမေတောင် မွေးနေ့လက်ဆောင်ထည့်ပေးလိုက်တယ်လေ"
"အယ် အဟားး ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် အခုကမေသီ့မောင်လေးမွေးနေ့"
"ဟွန်း အိမ်ကလွတ်တာနဲ့အိမ်လည်းပြန်အိပ်ထင်တိုင်းကိုကြဲနေတာပဲ မပြောချင်ဘူးနော် မဒီ"
"ဟာာ အမေကလည်းတစ်ရက်တည်းကို"
မာတာမိခင် ဒေါ်မူမူကမျက်စောင်းတစ်ချက်ဝေ့ကာ မပြောချင်တော့ဘူးဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ခေါင်းခါပြသည်။
"အဟဲ မေကလည်း အဖေရောမပါဘူးလား"
"မပါဘူးလေ အမေတစ်ယောက်တည်းလာပို့တာ"
YOU ARE READING
When Love Lasts (OC)
Romance"မနက်မိုးလင်းလို့ မျက်လုံးနှစ်လုံးပွင့်လာတဲ့အခါ ကိုယ်အတွေးထဲရောက်လာတတ်သူက မဒီကလွဲပြီးဘယ်သူမှမရှိဘူး" "မဒီ ရှင်နဲ့အတူတူရှိနေရတာကို သဘောကျပါတယ်" Bar တစ်ခုမှာတွေ့ဆုံခဲ့ကြပြီး အမှားတစ်ခုကို အတူတူကျူးးလွန်ခဲ့ကြရာကနေ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ တွေ့ဆုံမှုဟာစတင်ခဲ့...
