"Ben onu çok seviyorum ama nasıl sevmek bak anlatıyorum. Bakışları herkesinkinden daha güzel. Kolları ateşten daha sıcak. Ağlaması denizde boğulmaktan beter. Etrafında olmak en güvenli yerden daha güvenilir. Her yönden en iyisi o. Hiç bir şeyde kötü...
"Beden hocası umarım boş bırakır, biraz uykuya ihtiyacım var."
"Bebeğim izin al, bir yerde uyursun!"
"Öyle yapacağım Jeong!"
Şu an Hyunjin'le el ele tutuşmuş beden salonuna gidiyorduk. Hava iyice soğumuştu. Ben kış insanıydım, soğuğu severdim ancak sevgilim için aynı şeyi söyleyemeyecektim.
Salona geldiğimizde hoca elinde liste ile seyirci koltuklarına oturmuş bizi bekliyordu. Onun yanına gittiğimizde gülümsemiş ve ayağa kalkmıştı.
"İyi günler çocuklar!" Hoca gür ve neşe saçan sesiyle konuşurken hepimiz ona karşılık vermiştik. Sınıfı saydıktan sonra ne yapmak istediğimizi sormuştu. Her kafadan farklı ses gelince boş bırakmaya karar vermişti.
Hoca hızla içeri giderken Hyunjin elimi bırakmış ve onun yanına gitmişti. Bir şeyler söyledikten sonra geri dönmüştü.
"Ben biraz dinleneceğim!"
"Bende geleyim." Dediğim şeyle yutkunmuş ve hayır anlamında kafa sallamıştı.
"Sen çocuklarla kal zaten bir şey olmaz."
"Nerede uyuyacaksın"
"Hani şurada boş kullanılmayan soyunma odaları var ya, orada."
"Üfff bende geleyim işte!"
"Bebeğim lütfen çocuklarla kal."
"Off Hyunjin!"
Ben göz devirirken ellerini yanaklarıma çıkarmıştı. Dudağıma bir öpücük kondurmuş ve hızla yürümeye başlamıştı. Onun arkasından izlerken sıkkınlıkla Jisung'un yanına gittim.
"Jeong harika bir haberim var!"
"Neymiş Jis?"
"Senle video atmıştık ya! Fazlasıyla izlendi, çoğu kişi çok beğenmiş. Ne kadar fazla yorum geldi inanamazsın. Herkes senle bir defa çekmemi istiyor. Çok beğenmişler seni!"
"Çekeriz çekeriz neden çekmeyelim!"
Biz koyu bir sohbete başlarken diğerleri de kafalarına göre takılıyordu. Tabii bunlar biraz anormal davranışlardı. Minho ve Chang duvara yumruk atıyordu. Allahtan duvara yastık gibi korumalıklarla kapatmışlardı. Seungmin Chan'ın sırtına binmişti. Sahada turluyorlardı. Felixse bu aralar başımıza yeni icat çıkardığı, içinde sayfaları bile siyah olan deftere not alıyordu. İçinde ne olduğunu asla okutmuyordu. Zamanı gelince herkese göstereceğini söylüyordu.
Biz hepimiz ayrı kafadan takılırken Jisung'un telefonun şarjı bitmişti. Çantasını bir kaç merdiven aşağıda bıraktığı için inerken gelen bildirim sesiyle elimi cebime attım. Tanımadık bir numara bir fotoğraf göndermişti.
-Numara-
(Numara sallamaya üşendim siz anlayın beni)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
