LOVE AT SCHOOL•TAEKOOK+18

8

"Ama ne?" Dediğinde devam ettim. "Bende sana karşı bir şeyler hissediyorum galiba" dediğimde Taehyung gülümsedi ve dudaklarıma yapıştı.

Geri çekildi ve ben onun gözlerine hapsedilirken o güzel dudaklarını konuşmak adına araladı. "Hadi eve gidelim" dedi ve ayağa kalktığı zaman beni de kucağına aldı. Bir eli sırtımdan, bir eli popom ve bacaklarım arasından tutuyordu.

Ellerimi onun ensesine doladım. Başımı omzuna yaslayıp dinlendim. Bu gün olanlar çok zordu. Taehyung gelmeseydi.... olacakları düşünmek bile istemiyorum. Şimdi olması gerekenleri düşünsek iyi olur.

Hava çoktan kararmıştı. Annem çıldırmış olmalıydı. Taehyung kucağından indirmeye niyetli değildi. Evime geldik. Salona geçtiğimizde Taehyung beni koltuğa hafifce bıraktı. Annem hızla yanıma geldi. Yüzümü avuçları arasına alıp alnımdan öptü. "İyi misin oğlum? Neredeydin? Bir yerin incidimi?" Arka arkaya soruları sorduğunda Taehyung'a baktığımda gülümsedi. Ah gülmesini çok sevmiyorum.

Kare gülüşüne bayılıyorum. Taehyung'a gülümseyip anneme çevirdim başımı. Taehyung'un annesi Taehyung'la konuşuyordu. Bir şey duymadım, duymamam gerekse duymasam çok İyi.

Taehyung:
Annem bana sarıldı. Bende karşılık verip ona sarıldım. "Oğlum, seni kaybedeceğime korktum. Senin için ölüyorum biliyormusun?" Dediğinde gülümsedim. Annem yakışıklı olduğumu söyler, beni ne kadar sevdiğini gösterirdi. "Gerçekten bulacağım dedin ve buldun. Aferin sana ama ne problemleriniz var?" Dediğinde iç geçirdim. "Anne, bunları boş verelim, önemli olan Jungkook'u bulduk ve o güvende. Şimdi uyuyalım ki okula gidelim" Ah okuldan nefret ediyordum.

Jungkook okulda benimle aynı sınıfta olduğu için sevinmiştim. Annem onun annesiyle arkadaş oldukları için Jungkook'u göre bileceğim için çok sevindim.

Jungkook:
Taehyung'la odama çıktık. Taehyung merdivenleri çıkarken başının açıldığını söyledi. Ama bu halde beni kurtarmaya gelmişti. Ah bana neler oluyor? Ona kapıyorum. Kalbim....

O yatağımda oturmuştu. Ben onun için su getirdim. Bardağı elimden aldığı gibi kafasına dikti ve hepsini içti. Elinden alıp komodine bıraktım. Ah hayır yarın okuldu.. Wook'la olduğumda Jimin'i unutmuştum. Sorunlarım oldu çok güzel. Ben Jimin'i iyi biri olarak görmüştüm.

Belki de iyi biriydi, Taehyung'a aşık olduğu için bana kızmış ola bilirdi. Bunu düşünmek başımı ağrıtıyordu. Taehyung'un yanına geçip iç geçirdim. Taehyung başını bana doğru çevirdi. "Bir şey mi oldu?" Dediğinde başımı iki yana salladım.

"Yanında olmandan, ve ya aşık olduğumdan hoşlanmıyor-" Ona baktığım an gözlerimiz orta yolda buluştu. Söze atıldığını için sözlerine devam edemedi. "Hayır..iyiyim.."dedim ve gülümsemeye çalıştım. Sahte gülüş hiç iyi değildim. "Abine bir şey söyleyeceğimden mi korkuyorsun?" Dediğinde başımdan aşağıya kaynar sular döküldü.

"N-ne?" Dedim ve gözlerim irileşmiş halde ona şaşkınlıkla baktım. "Merak etme ben hiç bir şey söylemem" dediğinde soluk saldım. Ah korkmuştum. "Ne olduğunu söyle, yalan söylemeyi başaramıyorsun" dediğinde başımı salladım. Söylemeliyim mi bilmiyorum.. Yalnış bir şey yapmaya o kadar korkuyorum ki.....

"Okulda her kes se-senin be-benden hoş-hoşlandığını biliyor.." kekeleyerek konuştuğum için küfür savurdum. Taehyung gülümsedi. Kare gülüşünü gördüğüm an dudaklarına yapıştım. Geri çekildiğim an Taehyung ıslık çaldığında gözlerimi açıp kapattım. "Ama şey ben.." Kıkırdadı ve dudaklarını konuşmak adına araladı. "Her zaman güldüğümde dudaklarıma bakıyordun artık beni öpüyorsun" dedi. Sesinden alay akıyordu. Hadi ama elimde değil!