LOVE AT SCHOOL•TAEKOOK+18

5

Taehyung'un annesi doktoru aramış, bense Taehyung'un yanında oturup yüzünü okşadım. Annem teyzemi sakinleştirmeye çalışıyordu. Başımı çevirip annemlere baktım. Bana taraf bakmadıklarını gördüğümde bunu fırsat bilerek eğilip Taehyung'a kaçamak bir öpücük kondurdum. "Affet beni Taehyung.." dedim ve elimin tersiyle gözlerimden akan gözyaşlarımın yolunu kestim.

***************
Taehyung'u annem ve teyzem hastaneye götürdü. Ben de geleyim dedim ama annem izin vermeyip beni okula bıraktı. Şimdi okulda değil de Taehyung'un yanında olmak istiyorum. Uyandığında yanında olmak istiyorum. Bana açılmıştı. Aslında sevdiği erkek bendim.. Peki ya ben? Onu seve bilirmiydim? Abimin yüzünden korku beni ele almış....

Sınıfa girdiğimde çocukların fısıldamalarını gördüm. Beni gördükleri an ayağa kalktılar. "Jungkook? Taehyung'a neler oldu?" Jimin dedi, bütün çocuklar üstüme geliyordular. Duvara yapışıp kalmıştım. "Sorgulamayın lütfen.." dedim, ne yazım ki sesim ağlamaklı çıkmıştı. Taehyung çok zor durumda ölmesini istemiyorum. 18 yaşında ölmemeli....

"Neden? Anlat. Sen mi yaptın?" Dediğinde Soobin başımı önüme eğdim. "Ha-hayır.." dediğimde Wook kıkırdadı. "Taehyung haketti! Aferin Jeon!" Dedi ve alkışladı. Yerin dibine girmek istedim.. "Be-ben ya-yapmadım.." dedim ve gözyaşlarımın istilasına uğradım.

Wook kahkaha attı. "Bize güvene bilirsin" dedi ve göz kırptı. "Sen yapsaydın o seni hiç affetmezdi" dedi ve gülümsedi. Piç!

Jimin, Yoongi ve Hoseok benim yanımda tutup sırtımı sıvazlıyordular. "Sus artık Wook! Taehyung hastanede bizim konuştuğumuz şeye bak!" Jimin dedi. Wook arsız gibi gülümseyerek bana bakıyordu. Ben onunla göz teması kurmaya kaçınıyordum....

Yoongi "Allahım Taehyung ölmez hayatta kalar umarım" dedi ve omzuma pat pat vurdu.

Wook yanıma geldi. Ona bakmaya çekiniyordum. Bana tokat attığında yüzüm omzuma düştü. Gözlerim kapandı. Dişlerimi sıktım. Acıdı..

Her kes şok olmuş gözleri irileşmiş bizi izliyordular. Jimin ve Yoongi korkmuş geriye çekilmişler. Hoseok Wook'u göğsünden itekledi. "Ne yaptığını düşünüyorsun sen!?" Bağırdığında Wook kıkırdadı. "Ne mi yapıyorum?" Dedi ve işaret parmağını üzerimde salladı.

"Sevgilimi elimden alan erkekten intikam alacağım" dediğinde şok olup yutkundum. Ah biliyordu.. Bittim ben!

"Ne??" Felix dediğinde eliyle ağzını kapattı. Her kesin gözü üzerimdeydi. "Taehyung'un senden hoşlandığını biliyorum!" Dedi ve üstüme ilerledi. "İntikamını alacağım. Ne de olsa Taehyung hastanede seni koruyacak biri yok" dedi ve canavar gözleri yollayıp sınıftan çıktı.

Öğretmen içeriye girdiğinde bağırdı. "Oturun!" Dedi ve bize doğru yürüdü. "Bu ne bazar mı?" Hızla ellerimin tersiyle yüzümü sildim. "Jungkook?" Dediğinde burnumu çektim.

"Normal okul yok ki!" Dedi ve yerine geçti. "Bıktım!" Öğretmen kendi kendine bağırdığında her kes yerine geçti. Ben de Jimin'in yanında oturdum. Jimin beni itekledi. Ona sorgulayıcı bakışlar attığımda alt dudağını ısırdı. "Ben Taehyung'a aşıktım. Seni çok sevmiştim. Ama senden nefret ettim" dedi ve gülümseyerek çantasını sandalyeme koydu. Öğretmen sanır dilercesine başını iki yana salladı.

"Jungkook, boş sandalye bul otur. Uğraşamam sizinle" dediğinde iç geçirdim. Jimin'i iyi biri olarak görmüştüm. Her kes bana karşı olmaya başladı. Wook yüzünden! Belki de benim yüzümden.. Çok karmaşık bir durum....

Taehyung'un oturduğu yere geçtim. Taehyung yalnız oturuyor. Yanında sandalye yoktu. O hastanede olana kadar burda otursam iyi olur. O gekince de bir şeyler değişir. Yer bulurum. Jimin sesli şekilde konuştu. "Tabi ki otur otur" Sinirlerim bozulmuştu.