Tell Me About Love |Taennie

0.3

Herkes buraya en sevdiği şarkı sözünü bırakabilir mi?
Teşekkürler 💞

Ben o gözlerde nefes aldığımı
hissettim...

_________________________________________________________

Boş olan sokaklarda adımlarımı hızlandırıp yürümeye devam ettim.

Yaşıtlarım bu saatte sevgilileri ile kol kola geziyordu.
Özenmiyorum, ama yaşadıkları hayatı hak ettiklerini düşünmüyorum.

İyi olanlar her zaman için daha çok zorlanıyor. Sanki Tanrı onları yaratmamış gibi. Onlardan habersiz gibi, sefalet için de yaşamalarına göz yumuyor.

Yürümeye devam ederken yanından geçtiğim, kaldırımda oturan adama, baktım göz ucuyla.

Belki bambaşka bir hayat hikayesi vardı. Kimsenin asla öğrenmeyeceği veyahut binlerce acının içinde bulunduğu bir hikaye.

Şuan sıcacık bir evde sevdikleri ile oturabilme şansı neden ona verilmemişti?

Ya da...

Bana?

Bunu bile hak etmiyorum. Evet, Jennie sen bunu bile hak etmiyorsun.

Haklılık payı zirve olan düşüncelerden sıyrılarak önümde ki iş yerime baktım.

Tabiki de o aptal kızla buluşmayacaktım gecenin bu saatinde.

Pekala geldiğim yerin istediği yerden pek de bir farkı olmayabilir ama yine de.

Daha bugün tanıdığım bir insana karşı bir samimiyetim olamaz.

Benim güven duygumu 14 yaşımda benden çaldılar. Her şeyiyle.

Sadece güvenimi de değil.
Sevgimi, mutluluğumu kısacası iyi olan tüm duygularımı.

Geriye sadece acıyı bıraktılar.

Buna sebep olan herkesten nefret ediyorum. Buna sebep olduğum için kendimden de özür diliyorum.

Adımlarımı hızlandırıp korumaların yanından geçerek bara girdim.

Neden böyle bir işi tercih ettiğimi kimse bilmiyor.
Yetimhanedekiler ise farklı bir yerde vardiyalı olarak çalıştığımı zannediyor.

Beni sürekli idare eden Bayan Sung olmasaydı şuan evsiz olurdum.

Beni sürekli bir şekilde kurtarıyor. Orada başıma gelebilecek belalardan. Bunun için ona minnettarım.

Eğer müdüre bar da çalıştığımı duyarsa benim reşit olmamı bile beklemeyecek.

Sıkıntıyla oflayarak önlüğü kafamdan geçirdim.

Bağlanmış olan saçlarımı tokanın esaretinden kurtararak açık bıraktım.

Koyu kahve saçlarım omuzlarımdan aşağıya doğru dökülmeye başladı.

Karşımda her zaman ki kişi  duruyordu. Beni gördüğü gibi gülümseyerek selam verdi.

Onu terslemek istemiyordum çünkü bana yardımcı çok dokunuyordu.