Tell Me About Love |Taennie

2.3

Bir gece başımızı alıp gitsek diyorum.
Bir deniz kenarı mı olur, bir dağ başı mı olur. Kaçsak bu kalabalıktan.

_________________________________________________________

"Çok heyecanlıyım!" dediği zaman gülmek istedim. Aynı surat ifadesiyle bana döndüğünde "Sen heyecanlı değil misin?"
dedi. Tebessüm etmeye çalışarak
"Senin kadar değil, Jisoo." dedim.

"Her zaman ki gibi." diyerek tekraren direksiyona döndüğü zaman gülerek önüme döndüm.

Bugün hava diğer günlere nispeten daha iyiydi. Kamp yapacak olmanın şansı olsa gerek diyeceğim ama hangi okul kışın ortasında öğrencilerini kampa götürür ki.

Okuduğum okul bile normal değilken hayatımın normal olmasını beklemem acayip olurdu.

"Ne dedin?" diyerek ona soru sorduğumda bana bakmaya çalıştı ama gözü ön taraf da olduğu için bakamadan
"Beni dinlemiyor musun?" dedi.
"Dalmışım." dediğim zaman
"Çok fazla şey düşünüyorsun. Bu senin için zararlı." dediği zaman konuyu değiştirmeye çalıştım. "Jin ile aranız nasıl?" diye soru sorduğumda gülerek "Manitası var." dedi.
Şaşkınlıkla yüzüne bakarken onun aksine mutlu gözüktüğünü görünce istemsizce tedirgin olmuştum.

"Seni kaybettiği için pişman olacaktır." dediğim de gülmesi daha çok kahkahaya dönüşmüş bir şekle girmişti. Anlamaz gözlerle ona baktığımda arabayı durduğunu farkettim. Hala bir cevap beklerken arabanın kapısını açtı
"Beni kaybettiğini kim söyledi." dedikten sonra göz kırparak kapıyı kapattı.

Şaşkınlığımı gizleyemeden yaptığı imaya karşı ağzım açık kalmıştı.
Bu kadar erken beklemiyordum.

Oturduğum yerde kös kös dururken yan tarafımda ki cama bir elin değmesi ile olduğum yerde sıçradım ve direk oraya döndüm.

Jimin, suratını cama yapıştırmış yüzüme bakarken oldukça korkunç ve trajedik bir şekilde komik gözüküyordu. İçimde gelen gülme isteğine engel olamazken bana bakıp konuşmaya başladı.

"Hadi çık geç kalacağız!" kafamı onaylar biçimde salladıktan sonra emniyet kemerini açtım ve arabadan indim.

Dışarı çıktığım gibi soğuk bir hava içime girmiş ve yalancı güneşe bakmamı sağlamıştı. Güneşin parlak ve yakıcı olmayan ışınları yüzünden hava güzel gözükebilirdi ancak kesinlikle çok soğuktu.

Bagajdan valizimi aldıktan sonra ortak alan olan toplanma alanına doğru ilerledik. Yanımda duran Jimin'e baktım bir anlığına o da olduğu halden memnun gibiydi. Normalde soğuğu bende severim ama bu biraz can sıkıcıydı.

Ortak alanda bekleyen otobüslere göz attıktan sonra listede adımın olduğu yeri işaretlemek amaçlı panoya ilerledim. Sıralarda ismimi ararken birden yanımda ki birisi "İsmin şurada yazıyor." dediğinde parmağıyla işaret ettiği tarafa baktım ve sonrasında bakışlarım yukarıya doğru çıktı.

"Lalisa?" diyerek şaşkın bir şekilde ona baktım. Bana yardım etmesi onun için hiç etik bir davranış olmamalıydı. Gözlerim hala üstünde iken sadece bana bakmış ve yanımdan uzaklaşmıştı. Şuan bunu dert edecek kadar vaktim kalmadığını biliyordum ve hemen yan tarafta bulunan kalemi alarak ismimin yanına bir '✓' işareti koyup ortak alana ilerlemeye başladım.