Taehyun gözlerini açtığında Jake'in arabasında olmadığını gördü. Bu onu biraz korkutsa da etrafına bakındığında ağaç evde olduğunu anladı Taehyun. Yatakta oturur pozisyona geldi ve elleri ile gözlerini ovuşturdu.
"Ne kadar da fazla uyumuşum ya ben neredeyse sabah olmuş."
Taehyun kendi kendine konuşurken kapının açılma sesini duydu ve kafasını o yöne çevirdi. Kendisine bakan kişiyi görünce yataktan kalktı ve koşarak ona sarıldı.
"Hmm günaydın bebeğim."
"Günaydın Beomgyu."
Beomgyu kollarını Beomgyu'nun boynuna dolamış sımsıkı sarılıyordu ona Beomgyu ise Taehyun'un beline dolamıştı kollarını.
"Rahat geldin mi buraya gelirken?"
"Hmhm Jake sayesinde çok rahat geldim onunla çok iyi anlaştık."
"Sevindim"
"Beomgyu, bir şey söylemem gerekiyor sana."
"Dinliyorum bebeğim."
"Ben bütün yanlış anlışılmalar için senden özür dilerim. Beni affedebilecek misin?"
"Bebeğim, özür dilemene gerek yok benden"
"A-ama senin geçmişini bilmeden sana onlarca şey söyledim."
"Taehyun bana bakar mısın?"
Taehyun kafasını kaldırdı ve azıcık doku gözleri ile Beomgyu'ya baktı. Gözlerinde pişmanlık, sevgi, özlem, üzüntü ve endişeyi gördü Taehyun'un gözlerinde. Belindeki bir elini Taehyun'un yüzüne koydu Beomgyu. Sonrasındaysa nazik dokunuşlar ile okşadı yanağını.
"Benden özür dilemek zorunda değilsin bebeğim. Hiçbir şey için özür dilemek zorunda değilsin. Asıl ben senden özür dilerim sana yaşattığım her şey için."
"Düşünüyorum da ben seninleyken yaşadığım hiçbir şeye pişman değilim Beomgyu ancak çok istediğim bir şey var eskiden yaşadığımız her şeyi unutup yeni bir sayfa açalım mı birlikte..?"
"Açalım bebeğim, sadece ikimizin olduğu bir sayfa açalım."
Taehyun, Beomgyu'dan biraz ayrıldı ve aklına gelen şey ile yüzünde güller açtı. Telefonunu cebinden çıkardı ve Beomgyu ile fotoğraflarını çekti.
"Şey sen de izin verirsen bunu paylaşabilir miyim?"
"Olur sevgilim paylaş."
İnstagram
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
