Ik neem afscheid van mijn tante en zusje met tranen in mijn ogen. "Het komt allemaal goed." Zegt mijn tante. "Ik ga je missen." Zeg ik en loop met mijn koffers schiphol binnen. Door het raam zwaai ik nog voor de laatste keer naar mijn tante en May en dan ineens staat Noa bij mijn tante. Noa rent op me af ik omhels haar en begin te huilen. "Het komt allemaal goed we houden iedere dag contact. Ga maar genieten bij Charles en met Pierre en allemaal mensen die je nog gaat leren kennen daar. Maar nu eerst veel plezier in Brazilië en maak het leuk." Zegt Noa. "Ik wil niet weg. Ik ga je missen." Zeg ik. "Ik jou ook maar je mist straks je vlugt nog dus ga maar snel. Heb je Charles zijn huissleutel?" Zegt Noa en ik knik ja. Ze geeft me een laatste knuffel en dan haalt ze iets uit haar tas. "Deze was je vergeten." Zegt Noa en ze geeft de lion king knuffel die ik van Lando heb gekregen. "En deze zodat je me niet mist en ik lijk er op haha." En ze geeft mee een klein varkentjes knuffeltje. "Ahh dankje." Zeg ik. Na het inchecken en als ik overal door heen ben ga ik naar de starbucks. Net voordat ik het vliegtuig in stap stuur ik Noa en Charles nog een appje dat ik vertrek. Zodra ik bij Charles zijn huis ben ga ik eerst nog even slapen en dan mijn koffer uitpakken en weer inpakken om naar Brazilië te gaan. Ik stop mijn lion king en varkentjes knuffel in mijn handbagage en dan ga ik naar het vliegveld.
JE LEEST
Do you remember me?
FanfictionBlijft toch lastig als je iemand lang kent en dan ineens nooit meer ziet je mist die persoon wel en als die persoon jou vergeten is maakt niet veel beter. Hoi ik zou me even voorstellen ik ben Sofie Smith 19 jaar ik ben geboren op 7 september 2001...
