Do you remember me?

the song

Het is dinsdag middag en ik ben aan het inpakken om naar Hongarije te gaan en mijn spullen klaar zetten om naar Pierre te gaan als ik terug kom. In Hongarije ga ik het nummer zingen waar ik het refrein van met Lando heb gemaakt. Lando heeft alleen geen idee dat het dat refrein is. Woensdag ga ik repeteren op het circuit zodat niemand het nummer hoort. Inmiddels is het 11 uur en zit ik met Pierre, Daniel en Max in het vliegtuig onderweg naar Hongarije.

S'ochtens word ik wakker door mijn wekker en ik stap meteen mijn bed uit. Na het repeteren ga ik terug naar het hotel en daar komt net Lando aan. "Heyy. Waar kom jij vandaan." Zegt Lando. "Oh van het circuit repeteren voor het nummer wat ik zondag ga zingen." Zeg ik. "Willen jij en Charles vanavond ook mee uit eten? Max, kelly, Charlos en Pierre komen ook." Zegt Lando. "Oehh gezellig ik zou Charles even vragen zo en dan app ik wel." Zeg ik. Het is heel erg gezellig tijdens het eten en we maken het een beetje laat terwijl iedereen morgen vroeg op het circuit moet zijn.

Vandaag is de dag dat ik eindelijk het nummer mag zingen waar ik al een tijdje naar uit kijk het nummer heet 'do you remember me?'. Het is het nummer wat ik met Lando heb gemaakt toen we klein waren maar dan afgemaakt daarom heeft het die naam. Ik ben super zenuwachtig voor Lando zijn reactie als hij het herkent. Voordat alle drivers op de vrachtwagen komen voor de drivers parade word alles klaar gemaakt voor mijn optreden omdat ik deels boven op de vrachtwagen ga optreden. Ik klim op de vrachtwagen als alle drivers er nu ook aankomen. Als we rijden duurt het nog even voordat mijn nummer begint en een paar bochten voordat we terug zijn bij start finish begin ik met zingen. Bij de laatste bocht voor start finish loop ik naar beneden van de trap af tussen de drivers door en spring ik van de vrachtwagen af op het rechte stuk terwijl de vrachtwagen door rijd. Daar staan een paar dansers op mij te wachten en maken we het nummer af. Zodra de muziek uit gaat doe ik een oortje uit en geeft ik mn dansers een knuffel en zwaaien we naar de fans. De vrachtwagen rijd nog een rondje voor de interviews met de drivers en ik loop naar binnen om mijn oortjes en microfoon op te ruimen ik drink snel een slokje water en dan komt de vrachtwagen met de drivers al weer terug. Ik loop naar buiten en Lando komt zo snel als hij kan op mij af gerent en knuffelt mij. "Ik wist dat je het zou herkennen." Zeg ik. "Het spijt me zo dat ik niet eerder besefde dat ik jou al zo veel langer kende ik had al zo het gevoel dat we elkaar langer kende." Zegt Lando terwijl hij zachtjes huilt. "Awh het is niet erg ik ben blij dat je het nu wel weet." Zeg ik. "Ik had je niet mogen vergeten." Zegt Lando. "Weetje nog die ketting waar ik naar vroeg bij jou thuis." "Oh ja." "Die heb ik ook." Zeg ik en pak hem uit mijn shirt. "We praten hier later wel verder over je moet je nu focussen op de race." Zeg ik. Charles komt naar me toe gelopen en geeft me een dikke knuffel. "Ik ben super trots op je de mensen vonden het geweldig en je hebt het zo goed gedaan. En Lando weet het weer echt trots op jou." Zegt Charles.

Na dat Charles zich snel heeft omgekleed na de race en hij bij de interviews staat ga ik in Charles zijn kleedkamer zitten om me een beetje te verstoppen van iedereen. Alle vragen van mensen en overal camera's ben ik een beetje zat. Ik ben moe en wil eigenlijk gewoon graag naar huis. May facetimet ook om heel enthousiast te vertellen over dat ze me op tv zag en ze ging helemaal na doen wat ik deed en ze was helemaal enthousiast over hoe ik met Charles ben en ze vind Charles helemaal leuk zonder dat ze hem ooit heeft ontmoet. Het is zo schattig om een zusje te hebben die nu pas 5 is hopelijk zie ik haar snel weer ik mis iedereen thuis. Ik scrol een beetje door insta de heletijd en zie allemaal foto's voorbij komen van mijn optreden. Ik voel me ineens zo in elkaar zakken nadat ik comments lees ik zie zoveel haat comments ook zijn er mensen die op de haat reageren die helemaal niet willen dat die haat comments er staan en ook staan er gelukkig veel lieve comments. Toch voel ik mezelf niet meer helemaal lekker na die haat comments. Na 2 uurtjes komt Charles hijgent zijn kleedkamer in. "Omg hier ben je. Iedereen is je kwijt en we zijn al een half uur aan het zoeken." Zegt Charles. "Wil me alsjeblieft naar het hotel brengen." Zeg ik en barst in huilen uit. "Ohjee wat is er?" Vraagt Charles en komt naast mij zitten op de bank en doet zijn armen om mij heen. Iemand van Ferrari die mij ook aan het zoeken was komt de kleedkamer in en Charles zegt meteen dat hij weg moet gaan. "Iedereen geeft haat op mij en ik kan niks goed doen." Zeg ik. "Ik weet dat het moeilijk is met alle haat maar het hoort er bij en eigenlijk zijn het allemaal mensen die jaloers zijn op wat jij hebt en hun niet hebben. En dat je niks goed kan doen is onzin." "Ik wil gewoon naar huis." Zeg ik en begin nog harder te huilen. "Ik snap dat je naar huis wilt maar het is voor nu even beter voor jezelf dat je niet thuis bent. Hier heb je namelijk minder stress van je vader en kan je gewoon je ding doen." Zegt Charles en veegt zachtjes een traan van mijn wang. "Weetje wat ik ga nu even iets afmaken en dan pak ik mijn spullen en gaan wij samen terug naar het hotel. Blijf jij maar lekker hier zitten ik ben over 10/15 min terug. Hier heb je mijn hoodie want het is hier best koud." Zegt Charles en geeft zijn hoodie. Snel geeft hij een kus op mijn voorhoofd en gaat dan de kleedkamer uit. Ik trek Charles zijn hoodie aan die echt veelste groot is.

Bij Charles
Ik ren snel door het paddock naar het f1 interview en probeer het zo kort mogelijk te houden zodat ik snel weer naar Sofie kan. Als het interview voorbij is ren ik richting de Ferrari paddock en dan kom ik Lando tegen. "Heb je haast?" Vraagt Lando. "Uh ja Sofie gaat even niet helemaal lekker en ze wilt graag naar het hotel vanwege alle camera's hier enzo." Zeg ik. "Oh ja snap ik." Zegt Lando. "Ze is ineens heel gevoelig voor alle haat vandaag en ze wilt graag naar huis want ze mist haar zussen en haar moeder en de rest van haar familie. Ze is natuurlijk ook bijna jarig dus dat maakt het er niet beter op omdat ze dan niet thuis is en ook niet bij mij thuis slaapt." Zeg ik. "Oja ze is zondag natuurlijk jarig. Ga maar snel naar het hotel dan en zo snel mogelijk naar jou huis." Zegt Lando. "Ja ze gaat met Pierre mee en logeert daar en dan naar jou want ik ga naar Italië." Zeg ik. "Oja dat is waar ik zie haar dan dinsdag wel." Zegt Lando. "Haar zussen, moeder, tante, oom en haar opa en oma komen naar de gp in Mexico om Sofie te verassen voor haar verjaardag." Zeg ik. "Ohh dat is mega leuk." Zegt Lando. Snel ga ik naar Sofie en pak mijn tas en geef haar mijn zonnebril omdat haar ogen nog een beetje rood zijn.

Terug naar Sofie
Ik loop samen met Charles het Ferrari paddock uit. Onderweg naar de uitgang komen we Lando tegen. "Komt goed he." Zegt Lando en hij geeft me een knuffel. "Ja." Zeg ik. "Ik zie jou dinsdag ja. Ga nu maar lekker naar het hotel en dan zo snel mogelijk naar Monaco." Zegt Lando. We gaan naar het hotel waar ik eindelijk een beetje rustig word. Voor dat ik het wist was het tijd om met Pierre naar Monaco te gaan. "Tot volgende week." Zeg ik tegen Charles terwijl ik ondertussen zijn hoodie terug wil geven. "Neenee hou maar aan en neem maar mee. Heel veel plezier bij Pierre en daarna bij Lando. Ik zal je proberen te bellen af en toe. Tot donderdag he. Niet zo druk maken he en anders kan je met Lando praten of kan je mij altijd bellen." Zegt Charles. Ik geef Charles nog een dikke knuffel en ga dan met Pierre mee.