✓ let me out # beomjun

eleven

taehyunun o mesajı atmasının üstünden bir hafta geçmişti ve bu bir haftada bir sürü şey değişmişti. bu değişim bir açıdan iyi bir açıdan kötüydü.

iyi olan beomgyu her geçen gün daha da kendine güvenir hale gelmişti. eğer biri ona bir şey demeye çalışırsa hemen cevap veriyordu o kişiyle dalga geçerek. sonunda kendinin değil de onların iğrenç olduğunu fark etmişti.

kötü olan ise minji sürekli eski okulumdan atılma sebebimle ilgili imalar yapıyordu. ama sadece ima yapmakla kalıyordu, neler olduğunu kimseye anlatmamıştı veya beni anlatmakla tehdit etmemişti, çözemiyordum ne yapmaya çalıştığını.

her neyse bu imalar da beomgyuyu bu konuda meraklandırıyordu. ona anlatmak istiyordum ama benden korkmasını istemiyordum. bana soğuk davranacağını ya hiç konuşmayacağını hayal etmek bile istemiyorum.

ve tüm bunların üstüne haftaya okula soobin adında birinin geleceğini duydum...korede bir sürü soobin var, o olamaz değil mi?

her neyse başka şeyler düşünmeliyim, beomgyu gibi. son zamanlarda beomgyunun yanındayken daha da mutlu hissediyorum, heyecanlanıyorum da. bu his çok tanıdıktı ve eğer cidden oysa...korkuyorum biraz.

gözlerini kapatıp uyuyacaktım ki taehyundan yine mesaj geldi.

taehyun
beomgyu anlayışlı biri, ondan neler olduğunu saklama, saklarsan daha kötü sonuçlanabilir her şey

yeonjun
ne demeye çalışıyorsun taehyun?
görüldü

yine sadece görüldü atmıştı...cidden ne yapmaya çalışıyor bu çocuk?
_____________________________

evet bir şeyler cidden değişti.

artık insanlar o kadar da korkunç gelmiyor gözüme, berbat olanın onlar olduğunu anladım sonunda, yeonjun sayesinde.

yeonjun demişken, başta ona olan hislerim sadece minnet duygusuydu ama şu an ona karşı bir sürü güzel duygu besliyordum.

yanında hayatım boyunca hissetmediğim kadar güvende hissediyordum, yüzünü gördüğümde çok mutlu oluyordum, sesi beni çok rahatlatıyordu. bir arkadaşa böyle duygular beslemek normal miydi?

ama o benim arkadaşım değildi, kurtarıcımdı. bu yüzden bu duygular normaldi galiba.

minik bir geçiş bölümü