✓ let me out # beomjun

fourteen

beomgyuyla sınıfa geldiğimizde ilk kez kimse bizimle ilgilenmemişti, herkes bugün okula gelecek yeni öğrenciyi konuşuyordu. çok yakışıklı diye bir dedikodu çıkmıştı, bu yüzden herkes konuşuyordu.

adının soobin olduğunu duymuştum ve fazlasıyla gergindim ama o olamaz değil mi? korede bir sürü soobin var sonuçta dediğim gibi.

beomgyu da gergin olduğunu hissedip beni rahatlatmaya çalışıyordu sabahtan beri.

•

yeni gelen öğrencinin karşı sınıfa geçtiğini öğrenmiştim, herkes görmek için o sınıfın önünden geçiyordu. gören herkes ne kadar yakışıklı olduğundan bahsediyordu bu yüzden her teneffüs karşı sınıfa gelen kişi sayısı artıyordu.

ben de belli olmasın diye iyice kalabalıklaşması için öğle arasını bekledim.

öğle arası olduğunda beomgyuyla kalabalığın arasından geçip bakmaya çalıştım ve...choi soobin oradaydı.

korktuğum başıma gelmişti. hayatım boyunca choi soobini bir daha görmem sanıyordum ama o buradaydı, tam karşımda. benim burda olduğumu biliyor muydu? ya beni gördüğünde napacak? ne yapmam lazım?

çok paniklemiştim ve beomgyu da bunu hemen fark edip beni dışarı çıkarmıştı. temiz hava almak ve yanımda beomgyunun olması sayesinde kolayca rahatlamıştım.

zil çalınca sınıfa gitmiştik ve tüm gün sınıftan çıkmadık, soobinin beni görme riski yüzünden.

aslında neden korkuyordum bilmiyordum, ona karşı hiçbir şey hissetmiyordum doğal olarak ve korkmamı gerektiren hiçbir sey yoktu, peki neden bu kadar korkuyordum?

her neyse soobinin beni görme riski yüzünden beomgyu okuldan en son çıkma fikrini önermişti. herkes gidince ve karşı sınıfın da boşaldığını görünce beomgyuyla anca çıkabildik okuldan.

tabii bu çabamızın hiçbir işe yaramayacağını kim bilebilirdi? çıkışa giderken öğretmenler odasından çıkan soobinle karşılaşmıştık. belki etrafımızda başka insanlar da olsa daha kolay olurdu ama şu an sadece üçümüz vardık.

ikimiz de olduğumuz yerde kalmıştık şaşkınlıkla, galiba burda olduğumu bilmeden gelmişti bizim okula.

birkaç dakika öyle kalmıştık ve beomgyu ikimizin de hareket etmeyeceğini fark ettiğinde elimden tutup çıkışa yöneltmişti bizi. soobinin yanından geçince soobin de hızlıca kendine gelmişti ve çok şaşıracağım bir şey yapmıştı.

arkasını dönüp eğilerek ve bağırarak özür dilemişti, sonra da koşup uzaklaşmıştı ben ne olduğunu anlamadan.

"beomgyu...ben hayal mi görmeye başladım yoksa özür mü diledi?"

"hayır daha hayal görmeye başlamadın"

"neden özür diledi ki..."

"sor diyeceğim ama korktuğunu görebiliyorum...en iyisi zamana bırakmak tamam mı? hem şunu düşün, bugünkü gibi gerilmek zorunda değilsin artık, özür dilediyse sana bir şey yapmayacaktır değil mi?"

"evet doğru dedin...nasıl hep bu kadar doğru konuşuyorsun?"

"choi beomgyu olmak bunu gerektirir" deyip saçını savurmuştu, ben de gülmüştüm bu haline.

böylece beomgyu sayesinde tüm günün gerginliğini atıp ayrılabilmiştim okuldan. soobine bir şey sormayacaktım, her şeyi zamana bırakacaktım.

•

soobinin gelişinin üçüncü günü bitmişti ve ilk günden beri bir kere karşılaşmıştık. onda da başını eğip kaçmıştı. ne demek oluyordu bu?

ona sormalı mıydım sormamalı mıydım diye kendimi yerken telefondan mesaj bildirimi gelmişti. beomgyudandır büyük ihtimalle diye telefonu açarken mesajın taehyundan olduğunu görmüştüm, yine ne yazmıştı?

taehyun
lütfen yarın okula gelmeyin
beomgyu da gelmesin

yeonjun
neden?

taehyun
bana güvenmeni beklemiyorum
bekleyemem zaten
ama lütfen sorgulamadan dediğimi yapın
inanın sizin iyiliğiniz için

yeonjun
en azından bir şey de de dediğini yapayım

taehyun
tamam
minji bir şeyler planlıyor
sadece bu kadarını söyleyebilirim

yeonjun
o planladığı şeyi sadece yarın mı yapabilecek ki?

taehyun
hayır
ama ben halledeceğim
lütfen dediğimi yapın

yeonjun
tamam bu seferlik söylediklerine inanacağım

taehyun
son olarak, beomgyuya bu yazdığımı söylemezsem sevinirim

yeonjun
tamam
görüldü

neyden bahsediyordu bu? minji ne planlıyordu? her neyse, taehyun bu kadar emin konuşuyorsa halledeceği konusunda ona güvenmeliydim.

beomgyuyu da taehyunun yazdığını çaktırmadan yarın gitmememiz için ikna etmiştim, buluşup ders çalışalım yarın çok boş dersler var sınavlar yaklaşıyor diye sallamıştım. o da salladığımı fark etmişti büyük ihtimalle ama sorgulamıştı.

o çok...iyi biri. insanların durumlarını anlıyor ve onları zor durumda bırakmamak için her şeyi yapıyor. o cidden muhteşem bir insan...keşke böyle şeyler yaşamasaydı, hayatının her saniyesinde mutlu olabilseydi-

neler düşünüyordum ben? neden geceleri hep beomgyuyu düşünerek uyuyordum? ne oluyordu bana...

_____________________

ühü okullar açıldı artık ne sıklıkta bölüm gelir bilemiyorum 😔