ဖက်ထုပ်လေးရဲ့ကိုကို (Complete)

EP55(U&Z)End

..[ U ]

ရှားရှားပါးပါးအားလပ်ရက်လေး တရက်တွင်
လုကျား တစ်ယောက် မနက် 11နာရီထိုးသည်အထိ အိပ်ပျော်နေခဲ့တယ်၊ အိပ်ရာနိုးလာတဲ့အခါမျက်မှန်တပ်လျက်သတင်းစာဖတ်နေတဲ့ မုဝမ်ရန်ကိုတွေ့လိုက်ရတဲ့အခါ ဆံပင်တွေကို
ထိုးဖွရင်း ခေါ်လိုက်တယ်။

" မစ္စတာမု"

မုဝမ်ရန် ခေါင်းမော့ကြည့်လာတယ်, ငွေရောင်မျက်မှန်ကိုင်းလေးက သူ့ကို ပို၍ တည်ငြိမ်နေစေပုံရတယ်၊မျက်လုံးတွေထဲမှ
စူးရှထက်မြက်မှုကို အနည်းငယ်ဖုံးကွယ်
ထားရင်းနူးညံ့စွာရှိနေပြန်တယ်။

လုကျား တစ်ယောက် အကြောင်းပြချက်
မရှိစွာပဲ ပြုံးမိရင်း,

" ကိုကို ကို ကြည့်ရတာအန်ကယ်ကြီးကျနေတာပဲ"

မုဝမ်ရန်က သူ့စကားကို လျစ်လျူရှုပြီး ,

" မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ထမင်းနဲ့ဟင်းတွေရှိတယ်,
နွေးပြီး စားလိုက်"

လုကျား ထမင်းစားနေချိန် မုဝမ်ရန် လျှောက်လာပြီး သူ့ ကော်လာကို ဆွဲကိုင်လာတယ်။

" မင်း ကိုယ့် အကျီတွေ ဝတ်ထားတယ်"

"ဟုတ်လား?"

လုကျား အောက်ကို ငုံ့ကြည့်တယ်,

" ကျွန်တော် သတိမထားမိလိုက်ဘူး...
စားပြီးရင်လဲလိုက်မယ်"

မုဝမ်ရန်ရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက အနည်းငယ်အေးစက်နေပြီးသူ့လည်ပင်း
ကို ထိမိနေတယ်။

လုကျားက အသားညှပ်ပေါင်မုန့်တစ်လုံးကို
ချပြီး သူ့ကို ကြည့်တယ်၊

" ကိုကို ဘာလုပ်တာလဲ?"

လုကျားက ရှပ်အကျီ အဖြူတထည်ကို ကြယ်သီးမတပ်ဘဲ ဝတ်ထားတယ်၊သူထိုင်လိုက်တဲ့အခါ ရင်ဘတ်၊ညှပ်ရိုးတွေနဲ့ ညှပ်ရိုးကနေ ဝမ်းဗိုက်အောက်ပိုင်းထိကိုက်ရာ နဲ့
အမှတ်တွေ ပြည့်နေတာကို တွေ့နေရတယ်။

မုဝမ်ရန် သူ့ကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်ပြုံးကြီးဖြင့် ရှိနေလျက်,

" ဘာမှမဖြစ်ဘူး..အဲ့လို ဝတ်ထားတာအရမ်း မိုက်တယ်"

လုကျားနှုတ်ခမ်းလေး စူနေပြီ။