Yazım yanlışlarım için özür dilerim. Umarım beğenirsiniz. Oy ve satır arası yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar😘. . . .
(Yine mükemmel ! bir görsel ve ben)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben Loki Asgard Prensi Jotunheim'ın gerçek Kralı" Bu sözler Karina'nın zihninde çığlık çığlığa dönüyordu. Ne yapması gerekiyordu. Babasının katli olan ırkın başına geçecek o ırka ait prens ile evlenip o ırka ait bir Kraliçe mi olucaktı. Hayır, bunu yapamazdı. Babasına ve onun ölümü ile büyük zorluklar çeken annesine ihanet edemezdi.
Loki elinde ki yüzük kutusu ile öylece Karina'nın bir cevap vermesini bekliyordu. Herşeyin hızlı irelmesinin onda bir şok yarattığını düşündü.
"Karina?"
Karina önünde yüzük ile eyilen tanrıya baktı. Bu akşam onun ne kadar değiştiğini görmüştü. İçinden bir ses Loki'nin onun için doğru kişi olduğunu söylüyorken bir diğer ses ise onun doğru kişi olmadığını ve babasına ihanet edeceğini söylüyordu.
"E-evet."
Biraz geç gelen bir cevabın sonunda Loki yüzüğü kutudan alarak Karina'nın parmağına taktı. Yerden kalkarak Karina'ya sarıldı. Hiç bir zaman bu kadar mutlu olduğunu hatırlamayıyordu. Kafasını boynuna gömdü. "Teşekkür ederim Karina."
Karina Loki'nin ona sarılması ile kendini kötü hissetmişt. "Loki."
"Evet."
Karina herşeyi ona söylemek istiyordu. Babasının katli olan bir ırkın prensi ile evlenemeyeceğini bilmesi gerekiyordu. "Ben...ben."
Loki Karina'nın ona sarılmadığın anlayınca kollarını ondan çekerek uzaklaştı. Karşısında gözleri dolu çenesi titreyen bir Karina ile karşılaştı. İstemeden birşey mi yapmıştı yoksa. Elleri ile yüzünü avuçladı. "Sorun ne Karinam ne oldu sana? Yoksa birşey mi yaptım?"
Şimdi nasıl söyleyebilirdi ona bunları, nasıl ona bu kadar değer veren birisini incitebilir nasıl paramparça edebilirdi onu.
"Loki b-benim canım çok acıyor!" diyerek. İçinde bastırmadığı merhamet ve vicdan azabı duyguları ile ağlayarak yere çöktü.
Karina'nın bu haykırışı ile Loki'de yere çöktü. "Ne olduğunu söyle bana,"diyerek Karina'nın Kafasını okşadı.
"Söyleyemem...söyleyemem! Sana bunu-" Cümlesini yarıda bıraktı. Ve Loki'nin boynuna sarıldı. Loki de aynı şekilde ona sardı.
Karina'nın ağlaması durunca Loki geri çekildi ve ona baktı. Açık yeşil gözlerinin altı kızarmış birazda şişmiş görünüyordu. Ne olduğunu merak ediyordu Loki.
"Ne olduğunu merak ediyorum,"dedi.
"Başım ağrıyor hemde çok ağrıyor. "
Loki bunun bir baş ağrısı olmadığına adı kadar emindi. Fakat onu zorlamak istemiyordu.
