God in Love: Loki

3

Loki şaşkınlıkla Frigga'ya bakıyordu. Az önce doğru mu duymuştu. Şehire hatta çarşıya mı gitmesini istemişti?
Onu Asgard da seven tek bir kişi bile yok. Eğer Şehire giderse orda ona nasıl bakacaklarını tahmin edebiliyordu tanrı.

"Asla Asgard çarşısına inmem. O zavallı insanların bana nasıl bakabileceğini tahmin edebiliyorum"

"Loki! Onlar zavallı değil. Üstelik o bakışları yok etmek senin elinde lütfen benim için"

"Hayır!"

Kraliçe bütün cesaretini toplayarak;
"Bir gün ben öldüğümde belki Asgard da hiç gelmeyeceksin. Bunu biliyorum gelsen bile ben olmayacağım benim burda olmamam senin de olmaman demek o yüzden şimdi halka kendini sevdirmek zorundasın. Eğer sana olan ön yargılarını yıkarsan sana olan bakışlarını da yıkarsın"

Kraliçe hakklıydı. Kraliçe öldüğünde Loki'ye Asgard da istemeyecekler bunu her ne kadar o zaman ki Kral Thor yüzünden belli edemeseler de Loki'ye öyle hissetirceklerdi. Şimdiki hor bakışları. O zaman bir canavara bakıyor gibi olucaktı. Bu da Loki'nin tekrardan eski şeyleri yapmasına sebebiyet olabilirdi. Kraliçe bundan korkuyordu.

"Haklısın anne sen olmadığın zaman Asgard da gelmem. Burayı özlesem bile gelemem. Sen yoksan Asgard da bende yokumdur. Biliyorum buradaki herkes sadece seni sevdiği için bana hizmet ediyor. İyi davranmaya çalışıyor"

"O zaman bunun benden sonrada devam etmesi için elinden geleni yap"

"Yapmalıyım değil mi?"

"Evet. Hatta şimdi şehire sonrada Asgard halkının arasına karış çarşıya git"

"Tamam. Deneyeceğim"

"Deneme Lokim yap."

Loki ve kraliçe biraz daha sohbet ettikten sonra saraya girdiler. Kraliçe akşam yemeği hazırlıkları için mutfağa bakmaya gitti. Loki de şehire inmek için sarayan çıktı.

Loki şehire inmiş bir kaç dükkana bakıp çıkmıştı. Onu şehirde görenler ona büyük şaşkınlıkla bakıyordu. Çünkü prens Loki'yi çok uzun zaman sonra şehirde insan içinde görmüşlerdi. Buz devi olduğunu öğrenmeden önce de şehire pek inmezdi. Fakat indiğinde de insanlar ona bu şekilde şok olmuşcasına bakmazdı.

Loki üstündeki bakışları hissedebiliyordu. Yüzünü olduğunca katı gözüktüğünü biliyordu. İnsanlar ondan ne yapmasını istiyordu. Thor gibi sürekli gülümsemesini mi? Bu tanrıya göre aptalcaydı. Bir insan sürekli gülemez bunu ancak aptallar yapardı. Tanrının görüşü bu yöndeydi.

Tabi başına geleceklerden habersizdi ki böyle düşünüyordu.

Loki şehrin sonuna gelmiş Asgard halkının içine çarşıya yaklaşmıştı.
Çarşının girişinde bir kaç dakika bekledi. Onu gören halk ve tezgehtarlar şok olmuşcasına Prenslerine bakıyordu. Çarşıda büyük bir sessizlik vardı. Herkes oldukça gerilmişti. Buna Loki'de dahildi. Çünkü herkes ona tuhaf bakışlar yolluyordu. Tanrı yürümeye başladı.

Kafasını sağındaki ilk tezgeha çevirdi. Küçük bir ayna sergisiydi. Bir sürü küçüklü büyüklü aynalar vardı. Loki gözüne kestirdiği bir aynayı eline aldı. Yüzünü inceledi. Gerçekten de ne kadar soğuk ve ürkütücü durduğunu gördü. Dudakların biraz gererek gülmeye çalıştı. Sanki karşısında annesi varmış gibi gülümsemeye çalıştı. Tanrının bu halini gören yaşlı kadın korkudan konuşamıyor harekte bile edemiyordu.