Een onmenselijke vriend

Het perfecte plan

Ik bleef mezelf maar dezelfde vragen stellen: Waarom die Vincent? Waarom zou Springtrap hem doden? Ik zag hoe Scott de donkere kamer verliet. Snel liep ik naar de uitgezette Springtrap en omhelsde hem. "Dank je voor het terugbrengen van Sasha," fluisterde ik in zijn niet-gebroken oor. Mijn ogen vielen op de deur, die zichzelf sloot. Ik liep naar de deur toe en zette mijn voet in de opening zodat hij niet zou dichtvallen. Wanneer ik eindelijk de klink gevonden had en buitende donkere kamer ging. Wanneer ik terug in de zaal kwam, zag ik Mike me kwaad aan kijken wanneer hij Scott's kantoor binnenliep. Het kon me niets schelen als hij nu ontslagen werd of niet. Hij had me misbruikt, en ik ben normaal niet echt een persoon dat snel iemand vergeeft. Mijn woede groeide wanneer ik Mike lachend het kantoor buiten zag komen, gevolgd door Scott. Ik wist dat hij het kleine bakje in zijn kantoor bewaarde, dus besloot ik Scott even apart te roepen. "(je naam), wat is er? Eerst ben je kwaad en nu opeens wil je me spreken." "Sorry van wat er daarnet gebeurd was. Ik wil je gewoon bedanken dat ik hier mag werken. Ik bedoel, bij mijn vorig werk, als telefoniste, werd ik ontslagen omdat er een klant begon arrogant te doen tegen me," loog ik. Hij weet toch niets over een vorige job, dus besloot ik maar om dat trucje te gebruiken. Ik wist wat ik ging doen en omhelsde hem. Wanneer ik hem losliet, zag ik dat hij geschrokken was. "Nee, jij bedankt om je aan te melden voor deze job. We hadden net een nachtbewaker nodig. Als ik eerlijk mag zijn, ben jij eigenlijk de enige bewaker die het zolang heeft uitgehouden. De anderen waren weggegaan zonder iets van hun te laten weten." Zo te zien meende hij het echt. "Wel, ik moet gaan nu. Je werk start binnen een goede 10 minuten en mijn vrouw wacht thuis op me. Oh ja, en je hoeft je geen zorgen te maken om Mike. Ik heb zijn loon gehalveerd vanwege misbruik ervan. Ik heb ook een contact verbod opgesteld zodat hij je met rust laat. Jij je werk 's nachts, hij het zijne overdag. Maar ik moet nu echt gaan. Als er wat is, kan je mij opbellen, oké?" Ik knikte en liet mijn baas naar huis gaan. Als hij zich omgedraaid had, nam ik de sleutel die ik tijdens het omhelzen uit zijn zak gehaald had en stak die op het slot van de deur. Een klein geluid was te horen en het kantoor was terug open. Ik zette de deur op een kier en liep meteen naar Scott. "Scott! Scott! Je hebt je sleutels laten vallen," riep ik hem als ik naar hem toe liep. Snel draaide hij zich in mijn richting en opende zijn linkerhand. "Bedankt! Wat zou ik toch zijn zonder zo'n goede nachtbewaker als jij! Mijn autosleutels en sleutel van mijn huis hingen eraan," zei hij terwijl hij mijn hand schudde. Na dat ging hij terug naar de uitgang, op weg naar huis. Nu hij weg was, kon ik mijn plan voortzetten.