Een onmenselijke vriend

sleutels vergeten

Na dat de bel van 6 uur ging,wandelde ik naar huis. Ik dacht steeds meer na over wat Goldie me gezegd had. Na een 10 minuutjes wandelen kwam ik bij mijn huis aan. Ik wilde de sleutels uit mijn zakken hallen, maar jon hem nergens vinden. Toen ik door het raam naar binnen keek, zag ik ze nog op de tafel liggen. Mijn moeder had me nog zo gezegd ze als eerst weg te steken voor ik ze zou vergeten. Ik klopte op de deur. Geen antwoord. Ik belde aan de voordeur, ook niets. Toen besefte ik me dat mijn vader vroeg vertrokken was op zakenreis en mijn moeder een speciale meeting had in het buitenland en daardoor vroeg moest vertrekken om haar vlucht te halen. "Verdorie, hoe zal ik nu binnen geraken?" zei ik. "De attractie! Natuurlijk!" Ik rende meteen terug naar het kantoor van de attractie en ging er naar binnen. Scott stond me op te wachten. "(Je naam), heb jij soms ergens mijn zapper gezien? Ik weet zeker dat ik hem gisteren in mijn kantoor had gelegd." Ik hoopte zo dat hij Mike er de schuld zou voor geven. "Baas, ik heb hem teruggevonden. Hij lag op het bureau in het kan..." Mike stopte zijn zin als hij mij zag. "Ik denk dat er iemand hier een geldige reden kan geven waarom hij daar lag." "Scott, luister. Ik kon het gewoon niet aanzien dat hij uitgeschakeld werd." "Heeft je moeder je nog nooit gezegd dat je van andermans spullen moet blijven?" zei Mike kwaad. "Mike, bemoei je hier niet mee! Begin liever aan je werk, ik regel dit." Die woorden maakten me eigenlijk wat bang. Wat als hij me zou ontslaan? "(Je naam), kijk. Er zijn hier bepaalde regels die je zal moeten volgen. Doe je dat niet, dan zal je dat jammer genoeg merken aan je loon." "Scott, u had me niet alles verteld van het verhaal achter Springtrap," zei ik hem, maar hij keek me kwaad aan. "Ga naar huis, want straks kom je nog af dat Mike je terug lastig viel. En trouwens, jij werkt 's nachts, niet overdag." "Ik ben mijn sleutels thuis vergeten en geraak niet binnen. Mijn ouders zijn van vroeg weg voor hun werk. Zou ik eventueel wat op het kantoor mogen slapen?" Hij keek me eerst aan alsof hij 'nee' ging zeggen, maar knikte. Ik bedankte hem en ging op weg naar het kantoor. Ik hoopte dat er niemand aanwezig zou zijn, maar ik had het mis. Er zat niet 1 iemand daar binnen, maar 2. Ik keek wat beter en zag dat het Goldie en Springtrap waren die over wat aan het ruziën waren. Wanneer ik het kantoor binnenstapte, stopten ze en keek Gold mij aan. "Hey daar! Nu al terug, lieverd?" Ik wilde hem zeggen dat ik mijn sleutels in huis laten liggen had, maar Springtrap gromde naar hem. Ik keek hem niet-begrijpend aan. Hij stond op en kwam naar me toe. "(Je naam), hoe heeft hij je nog genoemd?" "Waarom?" "Antwoord op mijn vraag!" Ik schrok van zijn geroep dat ik mijn rug tegen een freddy pop in de opening stootte. Het ding viel op de grond. En omdat ik wat vast zat, viel ik ook. "Spring, rustig! Straks raakt ze gewond." "Als er hier een gewonde zal vallen, ben jij dat," snauwde Springtrap zijn vriend toe. Ik vroeg me af waarover ze ruzie hadden.