Ja of nee?

176 14 4
                                    

Ik werd wakker door het dichtslaan van de voordeur. Dat kon maar 1 ding betekenen. Mijn ouders waren thuis. Snel maakte ik Gold en Springtrap wakker. Goldie aaide Kaylee over haar hoofd waardoor ze wakker werd. Springtrap had wat moeite met wakker worden, dus schudde ik nogmaals aan hem, maar hij greep mijn arm en trok me terug tegen zich aan. "Nog 5 minuten." Hij hield me stevig vast. Ik hoorde mijn ouders de trap opkomen en kort erna stonden ze in mijn kamer. Ze keken eerst naar het beren duo, daarna naar Springtrap en vervolgens naar mij. Ze hadden blijkbaar opgemerkt dat ik mijn konijnen pak droeg. Vele vragen schoten bij ze naar binnen. "(je naam), wat heeft dit in godsnaam te betekenen? Je hoort te rusten, niet te feesten! En wie zijn je 2 nieuwe vrienden?" Kaylee kenden ze natuurlijk al. Ze was, na Chelsie, mijn beste vriendin. "Dit zijn Gold en Spring," zei Kaylee vrolijk. "Lieverd, je weet wat we je gezegd hebben over feestjes. Als je er eentje organiseert, laat het ons dan weten en ook, geen jongens, dat weet je." Mijn vader klonk bij zijn laatste zin wat kwaad. Hij keek naar Springtrap, die op zijn eigen tempo wakker werd. "Mam, pap, mogen ze blijven? Alsjeblief?" smeekte ik. Mijn ouders keken elkaar aan. "Dat zullen we nog bespreken," zei mijn moeder. Ze wandelde terug naar beneden, gevolgd door mijn pa. "Kaylee, kan ik je even alleen spreken?" "Natuurlijk! Geef me eens een reden waarom niet." Ze volgde me naar de badkamer. "Waar wil je het over hebben?" "Wel, het zal misschien moeilijk te geloven zijn, maar die twee jongens, Gold en Spring." "Ja, wat is daarvan (je naam)?" "Zij zijn die 2 gouden animatronics van de horror attractie Fazbear Fright." "Wacht eens, maar is die attractie niet platgebrand?" "Ja, dat is hij. Daarom dat ik Springtrap en Golden Freddy in mijn huis heb binnengelaten." "Waarom noem je ze bij die naam?" "Omdat dit hun echte namen zijn. Ik wilde het je nog niet eerder vertellen, want ik weet dat jou reactie soms zeer snel uit de hand kan vallen." Kaylee lachte. "(Je naam)! Kan je eens naar beneden komen? Je vader en ik hebben een beslissing genomen." Ik ging de trap af en ging naar de living. Ik zette me in de zetel en luisterde naar wat mijn ouders me te zeggen hadden. "Je vader en ik hebben eens even nagedacht over je vraag. We weten dat zowel de beer als het konijn, 2 animatronics zijn van die horror attractie waar je gewerkt hebt. We hebben eens nagedacht of het mogelijk zou zijn om ze onderdak te bieden, maar er zijn ook enkele problemen." "Mogen ze nu blijven of niet?" "Dat is net wat ik met je vader besproken had. En we zijn tot de conclusie gekomen dat..." "Ja of nee?" "Wel..."

Een onmenselijke vriendWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu