********
Hindi ako matingnan ni Mommy sa mata. She is silently weeping.
"Mom..." lumapit akong hindi ko napigilan siyang yakapin.
Humahagulgol pa rin siya.
"Mommy..."
"Ethan, I-i can't lose you yet" aniyang nahabag ako but I made up my mind already. I want to enjoy my life habang may lakas pa ako.
"This is what I want Mommy" ani kong tumango siyang alam kong napipilitan lamang siyang tanggapin ang aking desisyon. I gave up. Wala naman na akong dapat ipaglaban pa.
I just want to embrace death. I am not scared of dying, I know that my family is in good shape.
Napatingin ako kay Daddy na tulala lang na umiinom ng wine sa gilid. Ganundin si Rico, while Eliza is sielntly weeping sa isang banda ng sofa.
"Hey! I am still alive!" biro ko.
Lumapit si Caleb kay Eliza na humalik sa kanyang ulunan. He's comforting our little sister. Napangisi ako, I'm grateful to have him. He is one of the best things na dumating sa buhay namin. Had I known his existence earlier baka hindi na siya nagdusa sa kamay ng kanyang step-father.
Kumalas ako kay Mommy.
"I am travelling!" ani ko sa kanila. Nanlaki ang mata ni Mommy. Kumunot naman ang noo ni Caleb.
"A-are you capable of travelling? may go signal ba yan ng doktor mo?" si Mommy.
"Of course Mom," ngiti ko.
"I-i can go with you Kuya!" si Eliza, Rico at Caleb na sabay sabay.
Napahalakhak ako.
Tinapik ko ang balikat ni Rico.
"No, you are needed here Rico. Kailangan ka ni Daddy at Caleb sa kumpanya. Tulungan mo sila to manage the finance status ng company" ani kong napasimangot siya.
"...besides laging wala si Caleb dito sa bahay. Kailangan mong bantayan si Eliza" biro kong napatingin kay Eliza. Nakasimangot din. Lumapit ako sa kanya.
Umupo ako sa kanyang tabi. Hinaplos ko ang ulunan niyang yumakap sa aking tagiliran.
"Isama mo na ako kuya please, " lambing niya.
"No for you too. Study very hard and wag mong bibigyan ng sakit ng ulo sina Mommy while I am away okay?" ani kong napasinghot niya.
"Saan ka ba kasi magtatravel?" aniyang hindi pa rin kumakalas.
"Abroad" sagot kong napangiti.
"Kuya!" protesta ni caleb.
"Tss, pwede naman dito na lang sa malapit Kuya!" aniyang sabi na kumalas ako kay Eliza.
"I am going alone this time Caleb, Please take care of the company and our family" ani kong tinapik ko ang kanyang balikat. Madalas kasi ay sumasabit siya. Kahit noong nagpatreatment ako s aibang bansa ay siya ang kasama ko.
"Are you sure about this Kuya?" si Caleb muli.
"Yes" ani kong wala naman na silang magagawa.
"...uhm, consider this as practice na wala na ako!" biro ko.
"Ethan!" si Mommy at Daddy.
"Hindi magandang biro yan!" si Mommy na humagulgol muli. Lumapit akong yumakap.
"I'm just kidding Mommy!" tawa ko. Well then, gusto ko rin naman iyon na masanay na sialng wala ako.
"Kuya, pwede bang nearby countries lang?" hirit muli ni Caleb.
