ACIMA SIZ | Texting

Canandan;

Emir Can İğrek - Kor

Mutlaka şarkıyı dinleyin, bölüm için çok anlamlı. 🥺

🌼

"Canan!"

Koridorun sonundaki tuvalete gitmek için ilerleyen adımlarım Can'ın bana seslenişiyle duraksamıştı. Derin bir nefes alıp bedenimi ona çevirdim. "Efendim?"

"Seninle bir sey konuşacaktım." diyerek gergin gözlerini üzerimde gezdirdi. Boğazımı temizleyip aramızdaki mesafeyi biraz daha azaltarak ona yaklaştım. "Dinliyorum."

"Imm, Hande ile görüştüm de," konunun nereye bağlanacağını ister istemez anlayınca başımı sallayarak onu onayladım. Dürüstçe devam etmesini beklediğimi anlamış olacak ki gergin ifadesinden kurtulup rahatça bir nefes verdi. "Yani yanlış anlama, şu an onunla aramız iyi ve ilerleyebilir gibi... saçmalıyorum gali-"

"Biz ayrıldık." diyerek sözünü kesmek zorunda kalmıştım. Cidden saçmalamaya başlamıştı çünkü.

"Hayır, kavga ettiğimiz için birbirimizden uzaklaştık."

"Beni aldattın."

Bir anda ifadesi yumuşamıştı. Sertçe yutkunup gözlerini gözlerimden kaçırdı. "İlişkimizin hiçbir zaman dürüst ilerlemediğini biliyorsun. İkimizde başkalarından hoşlanıyorduk." dediğinde bir an gözlerim kararmıştı. Başımdan aşağı kaynar su dökülmüş kadar irkilmiş nefesim boğazımda tıkanırcasına öksürmeye başlamıştım. Bana doğru endişeyle adım atmasını elimi kaldırarak durdurdum. Kendime gelmek istercesine yutkunup gözlerimi yumdum ve derin bir nefes alıp bakışlarımı tekrar ona çevirdim. "İyi misin? Su getirebilirim?"

"İyiyim, sen nasıl?" dediğimde cümlemi nasıl tamamlayacağımı gerçekten bilmiyordum.

"Hâl ve hareketlerin yanımda mutlu olmadığının kanıtıydı aslında. Bunu gayet belli ediyordun." dediğinde homurdanmadan edememiştim. "Hal ve hareketlerimden mutlu olmadığımı bir o anlamamış herhalde."

"Efendim?" dediğinde bakışlarımı tekrar ona çevirdim. "Belli edememişim demek ki diyordum." Dudaklarımda istemsizce alaylı bir gülüş belirmişti.

"Anlamıyorum ama herneyse sonuç olarak Handeyle birlikteliğimizi sana söylemek istedim. Yani ikimizde ayrıldığımızı kabullendiğimize göre bunda bir sorun göremiyorum."

"Sorun yok. Size mutluluklar." dedim, sesim tamamen fısıltıdan ibaretti. Tam kalbime çöken ağırlığın sebebi de neydi böyle?

"Umarım sen de mutlu olursun." dediğinde yerde olan bakışlarım nasıl bir hızla ona dönmüştü anlayamamıştım. Fakat kalbimdeki ağırlığın sebebini tam olarak anlamıştım.

Mutlu olabilir miydim gerçekten?

Ya da olabilir miydik?

İstemsizce dolan gözlerimle gülümsemeye çalıştım. Ondan beklemediğim bir anda ise kollarını bedenime sarmıştı. Her an ağlayacak gibi olan ifademi saklamak istercesine kafamı omzuna gömdüm. Dostane sarılışı sırtımı sıvazladıktan sonra ayrılmamızla son bulmuştu.

"Kendine iyi bak." dediğinde buruk bir gülümsemeyle onaylanmış ve aynı sözleri ben de kendisine söylemiştim.

***

Anonim: Can ile tekrar birlikte olmuşsunuz.

Anonim: Tebrik ederim.

Anonim: Zaten belliydi.

Anonim: Yani benimle olamayacağın.