Anonim: Bu haksızlık.
Anonim: Anlıyor musun? Bu. Haksızlık.
Anonim: Ben seni yıllardır beklerken onun hemen gönlüne taht kurması acıtıyor.
Anonim: Canım acıyor be,
Anonim: Acıma sızdırdığım.
Anonim: Canım çok acıyor.
*
UYARI: Kitabın küçük yaşta ola...
İlayda: Seninle nerdeyse 5 gündür beraberiz ve sen ilk buluşmamıza bile gelmedin.
İlayda: Şimdi yine mi gelmek istemiyorsun?
İlayda: Senin amacın ne?
Ceyhun: Özür dilerim.
Ceyhun: Bir amacım yok.
İlayda: Bitti mi?
Ceyhun: Ne bitti mi?
İlayda: Aramızdaki şey.
İlayda: İlişki bile diyemiyorum.
Ceyhun: Aramızda hiçbir şey olmadi ki ilişki diyebilesin. Gönderilmedi
Ceyhun: Hayır.
Ceyhun: Şey yapalım, sinemaya gitmeyelim. Vizyondaki filmlere baktım ben. Güzel film yok.
Ceyhun: Birlikte bir şeyler yiyelim?
Ceyhun: Bizim burda güzel bir kafe var. Sana konum atarım.
İlayda: Peki.
İlayda: Sen öyle diyorsan.
İlayda: Öğlen 2'de buluşalım o zaman?
Ceyhun: Tamam.
Ceyhun: Yarın görüşürüz.
İlayda: Görüşürüz.
🌼
"Kız arkadaşım masaya oturduğunda, bizim seni görmeyeceğimiz bir yerden ikimizin fotoğrafını çekeceksin anladın mı? Sonra bana fotoğrafı atarsın. Kendi telefonundan da silersin." diyerek, telaşla garsonla konuşmaya devam ederken düşündüğüm tek şey bir sorun çıkmamasıydı.
"Telefon numaramı da sil sonra." diye tekrar konuştum.
"Tamam, ağabey. Fakat sana bir şey diyeceğim." dediğinde, tuhaf ifadesine anlamayarak baktım.
"Söyle," dediğimde, "Biz neden böyle bir şey yapıyoruz?" diyerek, sessiz bir tonda konuştuğunda sıkıntıyla bir nefes verdim.
"Sanane ulan. Ne diyorsam onu yap."
Mahçupça kafasını sallayıp yanımdan ayrıldı. Tedirgince titreyen ellerime bakarken bir kaç dakika sonra masada bir silüet belirdi. Kafamı kaldırıp onu izlerken Kol çantasını sandalyenin arkasına astı. küçük bir tebessümle kendisene bakmaya devam ettim.
"Yok, hayır. Bende yeni geldim sayılır." dediğimde, gülümsedi.
"Sipariş verdin mi?"
"Seni bekliyordum," diyerek, az önce konuştuğum garsona işaret yaptığımda hızla oturduğumuz masaya ilerlemeye başladı. İlayda'ya dönüp gergince gülümsedim.
"Ne alırdınız efendim?" diyerek, elindeki not defterini kurcaladı.
"Ben, çikolatalı pasta bir de yanında sütlü kahve alayım." diyerek, siparişini verdiğinde garsona dönüp benimde aynısını istediğimi belirttim. Garson yanımızdan ayrıldığında bakışlarımı İlayda'ya çevirdim.
"N'aber?" dediğimde, yüzündeki gitmeyen gülümsemeyle bana baktı.
"İyi." dediğinde, gergince ellerimle saçlarımı karıştırdım. Onun gözlerini sürekli üstümde hissetsemde, ben ona bakamıyordum. İçimde garip bir huzursuzluk vardı.
Rahatsızca yerimde kıpırdandım. Nedensizce şuan kendimi fazlasıyla gergin ve kötü hissediyordum. Sıkıntıyla bir nefes verip, sadece onunla sohbet etmeye çalıştım. Konuştuğumuz sıra siparişlerimiz geldiğinde kısa bir süre sessizce pastalarımızı yedik.
Telefonumun mesaj zil sesi aramızda yankılanırken elimi ceketimin cebine attım. Bakışlarım İlayda'ya kaydığında onun bana değilde kafedeki insanlara bakması içimi bir nebze olsun rahatlatmıştı. Aceleyle, ekrandaki kilidi girdim.
