Offered Conviction from the Past (Justice Series #2)

CHAPTER 34

JS2: ZARI'S POV.

'Ano kaya ang sasalubong sa akin pagbalik ko?'

Hindi ko maiwasang tanungin ang sarili habang nakatanaw sa labas ng bintana. Hindi ko maitatangging walang mga tanong sa isip ko na pilit ko ring iniiwasan.

Ang daming what ifs sa utak ko na ayaw kong ilabas.

"Okay ka lang, girl?"I turned to Ashley who's now focus on driving and nodded.

Okay lang ako. Yung utak at puso ko, hindi ako sigurado.

Pero isa lang naman ang babalikan ko diba kaya wala na dapat akong ipag-alala pa. Napabuntong hininga nalang ako bago tinext si Kise na nakaalis na kami sa Zambales.

Pero sa kasamaang palad nga naman. Na-flattan kami sa kalagitnaan ng daan, malayo pa sa mga bahay. Tumawag muna si Ashley kay Deon habang binababa ko naman ang mga maleta namin.

Matirik ang araw at wala pang dumadaang ibang sasakyan. Mga ilang monumento lang rin ay dumating si Deon. Napawi ang boredom sa mga mukha namin ni Ashley.  Sinabi ni Ashley ang nangyari kay Deon bago nila ako nilingon.

"I got some idea."Deon said."Mauna kana pabalik Zari at sasamahan ko si Ash rito, aayusin pa namin ang sasakyan niya."

Napatango tango ako at nagkibit balikat."Pinagkakatiwala mo naman sa'kin yang sasakyan mo diba?"

They both chuckle that made my brows farrowed."Bakit?"I ask.

"Of course, I trust you Zari but you don't have to since may kasama naman ako dyan sa loob. Siya na ang magmamaneho."sabi ni Deon.

Baka si Kio ang kasama niya, ang tamad tamad talaga hindi man lang lumabas ng sasakyan.

"Pre baba muna dyan! Ipasok mo 'tong mga maleta nina Ash at Zari!"Deon shouted.

The passenger seat's door opened. I just shrug my shoulder and look at Ashley before I carry my tote bag above my baggage.

"Excuse me, may I?"

Nanlamig ako at nagsitaasan ang mga balahibo ko sa kamay nang nagsalita ito. I remain looking at his shoes, I cannot look up. I bit my lower lip the moment it sinks in my mind.

I thought it was Kio...or even Faust.

But no.

It's him.

He's in front of me now.

I slowly look upon his face, our eyes meet each other again after a year. He only has his calm and blank expression while directly looking at me. No emotions, no excitement in his eyes. He look at me like it's his first time.

Like we never lived together for 2 years before.

"May I?"tunog iritado na ito kaya mabilis kong binitawan ang maleta at umatras ng kaunti.

Kinuha niya agad iyon at tumalikod. Hindi na umabalang batiin man lang ako. Halos matuod ako sa kinatatayuan. Inaasahan ko namang magkikita kami pero...hindi pa ako nakakarating ng Manila eh.

For the first time after a year living my peaceful life. Seeing him again, I feel like I'm slowly stepping in again...to that feeling, to that pain.

Kaden.

"I didn't meant for you to meet this early Zari pero sabi niya ay gusto niyang sumama kaya wala na akong nagawa pa."saad ni Deon nang lumapit ako sa kanila.

"Kahit alam niyang kasama ko si Zari?"Ashley whisper to him, na rinig na rinig ko naman.

Deon nodded."I even said Zari's name to stop him for coming...pero tumuloy parin siya."