Kiss the Rain (The Time Traveler's Boyfriend Book 4)

Chapter 22: Rule Number One, Part 3

Chapter 22

"Rule Number One, Part 3"

Year: 2008, Metro Manila (Few Years After Graduating from Saturnino High School)

"Thanks for coming Mr. Adam Ambrosi," pagbungad ni Dr. Kevin Cornwell. Seryoso ang tingin nito. Puno ng balbas ang kanyang mukha at panay ang paghawi niya sa kanyang buhok na maayos naman ang pagkakasuklay. "How was your trip from Finland?"

"Ayos naman po. Nakapagpahinga na rin ako gaya ng utos ninyo," tugon ni Adam.

Natagpuan ni Adam ang kanyang sarili sa pamilyar na kuwarto. May mga libro tungkol sa Physics sa kaliwang pader. Maraming orasang nakasabit sa pader na kahilera ng pinto. Ang sikat ng araw ay kulay pinaghalong tanso at ginto patungo sa mukha ng nakaupong doktor.

"Did you bring your couple picture I asked you to?" usisa ng doktor. Nagsimula itong tumayo.

Marahang inilabas ni Adam ang larawan nila ni Noah. Nag-aalangan pa ito kung iaabot ba niya ang natatanging kopya. Mula sa kanyang kamay ay agad itong kinuha ni Dr. Cornwell.

"That's the best picture we have," saad ni Adam. "I deleted the other copies just like you asked."

May masamang kutob si Adam sa ikinikilos ng doktor. Tila hindi ito mapalagay habang sinusuri ni Dr. Cornwell ang bawat anggulo ng larawan. Pinagmasdan ni Adam kung paano sumingkit ang mata ng doktor habang nakatigtig sa larawan nila ni Noah.

"So how is Noah?" pag-iba ng doktor sa kanilang usapan.

"I feel so bad. Bakit hindi kailangang malaman ni Noah na uuwi ako?" pagtataka ni Adam. Kinakabahan ito dahil walang malay ang kanyang nobyo na umuwi siya ng Pilipinas. Panay ang kanyang pagsisinungaling sa tuwing kinakamusta siya sa telepono.

"Because we don't want Noah to worry," saad ng ibang ngunit isang pamilyar na boses. Tila may multong biglang sumulpot sa kuwarto. May dala itong malamig na hangin patungo sa balat ni Adam. Umikot sa kuwarto ang masayahing boses ng isang dating kakilala.

"Kim!" bulalas ni Adam. Napangiti ito nang makita ang binatang tumulong sa kanilang makita ang doktor ilang taon na ang nakaraan. "Haven't seen you since we went to Naminara Island."

Mula sa madilim na bahagi ng opisina ay lumabas si Kim, ang anak ni Dr. Cornwell. Balot na balot ng makapal na damit ang katawan nito. May suot pa siyang proteksyon sa mukha na parang kulambo. Ang kanyang paa ay nasa loob ng makakapal na bota.

"What's with the outfit?" tanong pa ni Adam. Nagtungo ito sa malambot na upuan at pinaupo ang sarili.

"Sorry, we forgot to make you descent," ani ni Dr. Cornwell. Marahan itong naglakad at may kinalikot sa ilalim ng kanyang lamesa. Parang may binubuksan itong kahon. May binutingting na maliliit na bakal na tila isang taong nag-aayos ng kuryente. Nakarinig si Adam ng mahinang pagpihit.

May mahinang pagyanig sa kuwarto. Ang dalawang aparador sa likod ng lamesa ng doktor ay unti-unting gumalaw patungo sa magkaibang direksyon. Sa gitna ay bumulaga kay Adam ang isang lihim na silid.

"Woah!" bulyaw ni Adam. Panay ang nganga nito habang mabilis na tumatayo. May malakas na liwanag na nagmumula sa kuwarto. Sa loob ay hindi mabilang na gamit na yari sa salamin na parang isang malaking laboratorya.

"Tara sa loob!" yaya ni Kim. Maliksi itong tumatalon habang lumalapit kay Adam upang gabayan ito papasok sa lihim na silid.

"So we already know from that cell phone you brought here that you can bring materials across time, correct?" tanong ng doktor. "Remember the day I first saw you time travel?"