Perişan bi periçocuk [bxintersex]

bölüm 27

Çokça yorum istiyorummm

İyi okumalar

💜🌾

Herkesin gözü Zeytin'deydi. Gelen geçen bakıyor ,bazıları neden ağanın onunla olduğuna anlam veremiyordu. Bazıları ise böyle güzel bir oğlan olabilir mi diyerek şaşkınlıkla bakıyordu güzel oğlana.

Evden çıkarmasa yeriydi, öyle zarif bakıyordu ki çevreye pek çok kişiyi büyülemişti şimdiden. Öyle bir etkisi vardı ki etrafta 4 yaşındaki küçük kız çocukları prens diyerek ayakucuna gelmişti oğlanın.

Zeytin ise utangaçça minik kızlarla ilgilenmiş izlendiginden bir haber bir şekilde etrafa bakınmıştı.

Asaf bakıyordu güzeline, bu güzelliğiyle buraya bok getirmişti. Acayip pişmandı, şimdi evde olup cilveleşseler ne iyi olurdu.

Yok yok, en iyisini başka köyden hoca getirtip nikahına almaktı. Bir an önce kavuşmalıydı. Hem de bunu herkes bilmeliydi.

Dudağını yalayan Zeytin'e baktı iç çekerek. Ulan kenara çekip yiyecekti şimdi oğlanı, koskoca ağaydı ama bu çocuk yüzünden yeni yetme delikanlılar gibi olmuştu. Utanmasa ayaklarına beni sev diye kapanırdı.

"Lan avına odaklanan aslan gibi ne bakıyorsun öyle oğlana?" Emir gülerek takıldı arkadaşına. Kendisinin ondan aşağıya kalır yanı yoktu, gördüğü rüyadan sonra iyice kudurmuştu.

"Şunun güzelliğine gençliğimi iki paralık ederim ben. Nereden gördüm nasıl gördüm de bana nasip oldu bilmiyorum oğlum ama, Allah onu bana özel kılmış. Eminim buna."

Emir arkadaşının nasıl bu kadar aşık olduğuna inanamasa da takılmamaya karar vermişti. Aşk zaten böyle bir şey değil miydi? Anlam vermeksizin insanın içini dağlayan, yakıp kül eden.

"Sen aşık olup bu hallere düşecek adam mıydın be? Ah ulan." Güldü Asaf. 29 yıldır hayatına bırakın birini almayı, aklının ucuna bile getirmemişti. Evlenmeyi gereksiz görür aşık olmak denince yüzünü buruştururdu eskiden.

Şimdi ise evlenmek için tövbe haşa Allah'a bile karşı gelirdi. Ne yapıp edip evlenmek için köy köy imam imam geziyordu yanına Emir'i alıp.

Emir de bu işten memnundu, he diyen imam bulsa bir nikahlık işi vardı onun da.
"Aşık olana değil koçum, aşık edene bak." Kendi sevdiğine baktı Emir. İç çekti, bu alemin diz çöktüremeyeceği iki adamı, saf iki oğlan diz çöktürmüştü. Üstelik hiç çaba sarf etmeden yapmışlardı bunu.

"Haklısın kardeşim, haklısın. "

Küçük bir kız çocuğu Zeytin'in kucağına oturmak için ellerini Zeytin'e uzatmıştı. Güzel oğlan kızı kırmayıp kucağına aldı ve saçlarını sevmeye başladı.

"Aşaf ağa peni şefiyoy. "

"Evet minik bebek, seni çok seviyor."

"Ayma şeynle efli. " Güldü Zeytin, millet ne dedikodu döndürüyordu Allah bilir.

"Öyle mi?"

"Öyye, ayma olşuyn. Şeyn şoooyk güşeysin. Ayyı beyn. " kıkır kıkır güldü minik kız.

"Senin kadar güzel olamam ki ben."

Minik kız kendisi gibi minik ellerini oğlanın yağına koydu, bu Zeytin'e çok özel hissettirdi. "Hayıy şeyn şoooyk güşeysin. "

Yanağına minik bir öpücük koydu ardından. Zeytin ağlayacak gibi oldu, ölen bebeği geldi aklına, Asrını. Yaşasaydı iki yıl sonra aynı bu küçük kız gibi bıcır bıcır konuşacaktı ama olmamıştı işte.

Allah ona bu duyguyu nasip etmemişti.

Üzüldüğünü gören Asaf sevdiğinin yanına ilerledi hemen. İlerlerken de ellerini yumruk yapmıştı ve bu davranışı yüzünden herkes onlara odaklandı.

Zeytin'in yanına gelince dimdik heybetli olan Asaf ağa dizlerinin üzerine çökerek sevdiğinin önünde eğildi. Kucağındaki minik kıza ve Zeytin'e baktı.

"Güzelim iyi misin? Gidelim mi buradan? İster misin? Hemen eve gidebiliriz?"

"Hayır, ben duygusallaştım bir an." Gözyaşlarını sildi hemen güzel oğlan.

"Biri bir şey mi dedi sana?" Bir yandan da minik kızın saçlarını okşuyordu Asaf. Korkutmak istemezdi ama minik kız Asaf'taki gerginliği anlıyor, o nedenle suspus oturuyordu.

"Bir şey demedi kimse, Asrın geldi aklıma sadece o kadar."

"Ben özür dilerim." Üzgündü Asaf. Gerçekten hiç unutulmayacak bir yaraya sebep olmuştu ve her fırsatta kanıyordu.

"Özür dileme, nereden bilecektin ki hamile olduğumu. Ben bile kaybetmeden bir kaç gün önce öğrendim. " Başıyla onayladı onu Asaf.

"Güzelim, hadi kalk gidelim evimize. Burada sıkıldın hem."

"Peki, olur." Gerçekten sıkılmıştı.

Hazan hanım ise memnunlar bakıyordu kalkıp giden ikiliye, oğlunun Zeytin'e olan ilgisini herkes canlı canlı izlemişti. Herkes kendi aralarında konuşurken yanındaki kadın da Hazan hanıma bir şeyler söyledi.

"Koskoca ağa diz çöktü ufacık oğlanın önünde. Ne varmış bu kadar da bizlerin yapamadığını yaptı?"

"Aşk var aşk. Hangimiz aşkla sevip evlendik ki? Hepimiz görücü usulü evlendik, nasibimize kim düşerse. Ama oğlum öyle mi? Sevdi getirdi eve, bize de oğlanı benimsemek düştü."

"Haklısın Hazan hanımım. Ama zor olmuyor mu? Kadın değil sonuçta?"

"Ne zoru kız? Dedikodu yapmaz, etliye sütlüye karışmaz, ağzı var dili yok, güler yüzlü, bir de eli bir lezzetli. E daha ne olsun? Keşke herkes böyle olsa."

Herkes o gece konuşmuştu Zeytin'i. Kimisi iyi kimisi kötü, o gece masal gibi bir aşkın ilk duyumları atılmıştı işte. Dillere destan olacak bu aşkın ilk nakışları atıldı.

Ve onlar vakti gelip ölseler bile yıllarca dillerde dolandı aşkları...

🌟🌾🌟🌾🌟🌾🌟🌾🌟🌾

Ne kadar yoruldum şunu yazana kadar ya

Bir sonraki bölüm smut olur

Bu gidişle Asaf nah bulur öyle imam nikahi kiyacak hocayı

Bölüm nasıldı??

Sizi seviyorum 💜