Love Undercover

CHAPTER 38

Azianna’s POV.

It’s been a years since Kio died,but i can still feel the pain,it’s getting harder and harder living my life without him.I met a lot of people but i can clearly tell that he’s different.I learned a lot of him,i may not ready to let him go for now,but i’m dealing with it,i'm working with it.

I look directly to the moon,thinking all of those moments that i will always be greatful for.

Bukod kay Kio,may isa pa akong tao na namimiss.I sighed and feel the wind.

I miss my bestfriend.No words can described how much pain i felt that day.

-FLASHBACK-

“Please,operahan niyo na sila!” nauubos na pasensiya sigaw ko sa mga nurse at doctor,dahil hindi pa nila inooperahan sina Kiella at Kio.

“Omygod,my daughter where is she?!” napatingin ako sa taong parating na umiiyak.

Mama ni Kie.

“Tita...” nanghihinang naibulong ko,dahil hanggang ngayon hindi ko maproseso ang lahat,i’m just crying while thinking what just happened.

Agad na yumakap sakin si tita habang humahagulgol.

“Si Kiella? naoperahan na ba?” umiiyak na tanong niya.

Nakita ko naman na pinasok na sina Kio at Kiella sa operating room kaya madali akong tumango sakaniya.

Iyak lang kami nang iyak ni tita habang naghihintay,i’m praying silently,hoping na sana maging ayos na sila.

Kahit na ano man nangyare between me and Kie,still she's my bestfriend.I forgave her already,i can't lose her.

Lalo na si Kio,i can’t.

“Ano bang nangyare?!” hindi ko man lang namalayan na nandito ang mga Alpha,kung hindi lang sumigaw si Lucas.

Tinignan ko sila isa isa,lahat sila tahimik na  nag iisip,maliban kay Lucas na hindi mapakali.

Alam ko na maraming tanong na gusto nila akong tanungin,pero hindi nila magawa sa sitwasyon ngayon.

Nakapagtext rin si Ate Kalli na papunta na siya.

“Anong nangyayare?!” biglang tumayo si Tita,dahil sunod sunod ang mga nurse na pumasok sa operating room kung saan ino-operahan si Kiella na para bang may hinahabol kaya hindi ko napigilan na mapatayo na rin.

“What's happening?” takang tanong ni Austin pero ni isa walang pumansin sa kaniya.

Sobrang kaba ang nararamdaman ko while waiting for the operation,na bawat segundo ay hindi kami mapakali.

Lahat kami rito ikot nang ikot.

Ilang oras na ang nakakalipas pero wala pa rin doctor na lumalabas sa mga dalawang operating room.

“Did you call Kio’s parents?” rinig kong tanong ni Kael kay Austin.

“Hindi sumasagot e.” inis na sagot ni Austin.

‘Please lord,save the both of them’

“Wait let me try again.” Austin said while typing in his phone.

“Tito.”

“What is it,Austin?” 

Nabaling naman sakanila ang atensyon ko kung kaya’t nakikinig ako sa pag uusapan nila.

“Tito,Kio is in hospital.Kasalukuyan po siyang ino-operahan.”  ramdam ko ang kaba sa pagsasalita ni Austin kaya walang kataka-taka na kinuha ni Kael ang phone niya at siya ang nakiusap.