Zilal - Gölgenin çığlığı (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 39

                #Sayha'nın Ağzından#

Zilal ile konuşmamızın üstünden bir hafta geçmişti. Daha doğrusu benim herşeyi öğrenmemin ardından bir hafta geçmişti. Aramızın çok iyi olduğu söylenemese de muhabbetimiz hala kesmemiştik. Şimdi ise dersteydik ve o her zamanki gibi bir şeyler karalıyordu. Ben ise bırakanın ders dinlemeyi hangi derste olduğumuzu bile bilmeden sadece onu izliyordum. Bu adamı kaybetme ihtimali aklıma geldikçe tekrar delirecek gibi oluyordum.

Kapının çalmasıyla herkesin dikkati oraya döndü. İçeri bir kız girdi. Kendinden emin çıkansesi ile"Merhaba, ben yeni öğrenciyim"dedi. Profesör;"Merhaba,adın nedir?" dedi. Simsiyah düz saçları, saçlarıyla yarışır şekilde simsiyah gözleri ve buğday teni ile melez güzellerine benziyordu. Gözleri sınıfta birini arıyor gibiydi. Gözleri Zilal'in üzerinde kilitlediğini fark ettiğimde kaşlarımı çatarak ben de Zilal'e döndüm. Bu sırada kız konuşmaya devam etti. "Adım Zilam." Bu sözle birlikte ilk önce Zilal'in hareket eden kalemi durdu. Gözlerim istemsizce açılırken ne tepki vereceğimi bilemedim. Çünkü Zilal'in kalemin durmazdı. Çizmeye bir kere başladı mı o çizim bitmeden bırakmazdı kalemi. Ben geldiğim de bırakmamıştı. Gözlerime hayal kırıklıkları dolarken kız konuşmaya devam etti. "Zilam yani karanlık demek" dedi. Bu sefer Zilal kafasının kaldırmadan kıza baktı. Ben de hızla kıza döndüğümde Onun da Zilal'e baktığını fark ettim. "Ben isimlerden çok anlamları ile ilgilenirim. Kusura bakmayın böyle bir ayrıntı verdim."dedi. Tekrar Zilal'e döndüğüm de çizimine devam ettiğini gördüm. Kızın bundan sonra neler söylediğini çok iyi anlamadım. Sinirlenmiş ve kıskanmıştım. Kız konuşmasının bitirip sıraların arasında ilerlediğinde Zilal'in yanına doğru gittiğini fark ettim. Bu sırada Zilal'in resmi bitmiş olacak ki kalemini bırakıp defterini kapatmıştı. Zilam denen kızın yanına oturmaya yeltenmesiyle dik dik baktı ona. Tam oturacağı sırada;"Yavaş."dedi. Kız şaşkın gözlerle ona bakarken;"Buraya oturamazsın."dedi."Neden?"diye sordu. Amfi de en arkasında olduğumuz için sesimiz hocaya ulaşmıyordu. Tekrarladı;"Neden buraya oturamam." Zilal;"Çünkü doldu. Buranın sahibi var."diyip dönüp bana baktı. Verdiği mesajı alıp keyifle ayağa kalktım imalı bir şekilde yürüyerek kızın gözlerinden gözlerimi çekmeden Zilal'in yanına geçtim. Yüzümde ukala bir gülüş vardı. Kız bozulup benim az önce kalktığım yere otururken ben sevinçle Zilal'e döndüm; "Neden yaptın böyle bir şey?" dedim. Bir haftadır bana mesafeli davrandığını başına kakmak istercesine. Ciddiyetini bozmadan;"Herkesin yeri belli olsun diye."dedi. Mutluluktan az daha kalp krizi geçirecektim. Zilal'in bu hareketi çok hoşuma gitsede hemen bir sıra çaprazımızda oturan kızın verdiği huzursuzluğu bir türlü görmezden gelemiyordum.

                      #Zilal'in Ağzından #

Ders sonrası çocuklarla kantinde otururken Anıl heyecanla masaya oturdu;
-He-heyy sınıfınıza yengeniz gelmiş hiç demiyorsunuz,dediğinde Yiğit;
-Neden bahsediyorsun?,dedi.Anıl;
-Ben artık göz okumuyorum diyorum. Psikoloji sınıfına yatay,dikey nasıl geçiş varsa beni oraya fırlatın diyorum,dedi. Bu sefer Efe;
-Olum şunu adam gibi anlatsana derdin ne?dedi. Bıtkınca nefes verip;
-Bizim bölüme yeni gelen kızdan bahsediyor,dediğimde Anıl beni onaylamak istercesine elini şıklatıp geriye yaslandı. Gözlerini benden çekmeden;
-Adı Zilammış,dedi.
-Evet.
-Etkilendin mi?
-Saçmalama.
-Senin gibi isimlerden çok manalarıyla ilgileniyormuş.
-Öyle olduğunu idda etti.
-Kalemin teklemiş.
-Bizim sınıfta ajanın mı var.
-Benim okulun her yerinde ajanım var.
-Kızı sevmedim.
-Ben sevdim.
- O senin bileceğin iş.
-Onaylar mısın?
-Saygı duyarım.
-O zaman yengeniz hayırlı olsun. Çok pis yazılıcam, çok ciddiyim haberiniz olsun. Gidip biraz daha bilgi toplamalıyım,diyim heyecanla kalktı masadan. Masa da kısa bir sessizlikten sonra Yiğit;
-Zilam, isimler ve manaları, karanlık öyle mi?dedi şüphe ve alay kokan bir ses tonuyla. Bende arkama yaslanırken,
-Kurulma hemen,çok heyecanlı baksana,dediğimde Yiğit teslim olur gibi ellerini havaya kaldırıp;
-Bişey demedim yaşayıp görelim dedi. Konuşmanın başından beri sessiz kalan Efe konuyu değiştirerek;