De Buurjongen | Samuel Leijten

1.

Ik keek in het spiegeltje van de autoruit en stiftte mijn lippen met een licht roze kleur. Vandaag was de eerste dag op mijn nieuwe school in Amsterdam. Mijn ouders zijn verhuisd vanwege mijn vaders nieuwe baan, en eerlijk gezegd vond ik het niet eens zo erg.

Behalve dan die verschrikkelijke buurjongen.

'Okè, lieverd, ik haal je om 3 uur weer op.' mijn vader gaf me een kus op mijn wang voordat ik uitstapte.

Ik keek rond en op het eerste gezicht zag het er normaal uit. In mijn tas zat mijn rooster, waarop stond dat ik Nederlands had in lokaal B-27. De bel ging en snel volgde ik iedereen naar binnen.

'Jij moet Sophia zijn!' groette een blonde vrouw met felrode lippenstift me. 'Ik ben mevrouw Vegemans, je mentor en Nederlands lerares.'

Ik glimlachte en schudde haar hand. Ik keek de klas rond. Nergens was nog een plekje vrij om alleen te zitten. In de rechterhoek zat een groepje meisjes van drie. Ik ging naast een van hun zitten.

'Ik ben Sophia, ik ben nieuw hier. Jullie vinden het toch niet erg als ik hier zit?' vroeg ik.

'Tuurlijk niet! Hoe meer zielen hoe meer vreugde. Ik ben Rosa, dat zijn Noa en Kate.' stelde het meisje naast me zichzelf en haar vriendinnen voor. Ik knikte glimlachend.

'Alweer te laat, meneer Leijten. Hoe vaak moet ik het nou nog zeggen?' merkte mevrouw Vegemans op. Ik keek op en zag niemand minder dan mijn buurjongen de klas binnen lopen.

'Ken je hem?' vroeg Noa toen ze mijn blik zag.

'Hij is mijn buurjongen.' jammerde ik.

'Oh, je hebt het wel slecht getroffen, meid.' zei Rosa meelevend.

Mevrouw Vegemans begon de les. Ik voelde hoe Samuel vanuit de andere kant van de klas aankeek. Als ik eventjes terug keek, zwaaide hij naar me met een grote grijns op zijn gezicht.

Normaal heb ik nooit echt een hekel aan mensen. Mijn moeder had mij geleerd dat je nooit iemand moet oordelen voordat je diegene echt kent. Samuel was zo iemand waar die regel niet van toepassing was. Je kon gelijk zien dat zijn status alles voor hem was.

Na de Nederlandse les liep ik met Rosa, Noa en Kate mee naar de volgende les. Ze vertelde me alles wat ik moest weten over deze school. De leraren, wat voor kinderen er hierop zaten, wie een stelletje was en wie elkaars ex was.

'Samuel is de grootste badboy van de school. Hij doet er letterlijk alles aan om zijn status hoog te houden.' vertelde Kate. 'Bijna elk meisje valt voor hem, maar hij wilt altijd alleen maar met ze naar bed.'

'Bah, ik walg van dat soort mensen.' ik trok een vies gezicht. Als het nog niet erger kon, Samuel kwam net langs lopen.

'Dames,' groette hij. 'Hoe bevalt je eerste schooldag, Sophia?'

'Het had beter gekund als er niet zo'n vervelend joch in mijn klas zat.' antwoordde ik ruw.

'Au. Ik wou je nog rondleiden, maar ik zie dat je al in de handen bent van de girls-maffia.' grinnikte hij voor hij wegliep.

'Get a life, Samuel!' riep Kate nog achter hem aan.

'Dus zo word jullie groepje gezien?' lachte ik.

'Omdat Noa een keer met hem naar bed is geweest, alleen daarom.' legde Rosa uit.

'Ik was dronken, anders had ik het nooit gedaan.' Noa rolde met haar ogen.

'Nou, hij ziet er ook niet fout uit ofwel?' grapte ik. We lachte en liepen richting de kantine om pauze te houden.

*

'Oh, daar is mijn vader! Zie ik jullie morgen?' ik zwaaide. Ik liep naar de auto waar ik instapte en groette mijn vader.

'Hoe was je eerste schooldag?' vroeg hij.

'Ging goed.' antwoordde ik.

'Ik zet je even snel af thuis, daarna heb ik nog een bespreking okè? mijn vader draaide de weg op. Ik knikte en keek naar buiten.

De hele dag werd ik geïrriteerd door Samuel zijn opmerking. Zijn vriendengroep - waar best wel aardige jongens inzaten, was het groepje van de school. Als Samuel al naar een meisje keek viel ze flauw. Het enige was ik dacht was: gadverdamme. Never dat ik me zo laat beïnvloeden door iemand, en al helemaal Samuel Leijten.