ចិត្តស្អប់បង្កប់ស្នេហ៍

ភាគទី១៧

រឿង #ចិត្តស្អប់បង្កប់ស្នេហ៍
ភាគទី១៧

"ឆើស ចំមែនបង្អែមឯណា មាននរណាគេចង់ញាំក្តៅនេាះ ធម្មតាគេតែងតែចង់ញាំត្រជាក់ៗហើយ"យ៉ុនអាឈរនិយាយតិចៗបំណងថាលឺតែឯងទេតែមានឯណាជុងហ្គុកនាយនៅស្តាប់លឺទៀត
"នៅរអ៊ូទៀត អូនសល់ពេល59:35នាទី"នាយសង្ហារយកដៃមកលើត្រនិចនាឡិកាខ្លួនទាំងយកអណ្តាតទល់និងថ្ពាល់និយាយដោយញាក់ចិញ្ចឹមដាក់យ៉ុនអាអនាគតប្រពន្ធខ្លួនទាំងខិល!នាងល្អិតលឺហើយក៏ប់កភ្នែកធំៗប្រញេប្រញាប់រត់ទៅអង្គុយតុខ្លួនធ្វើការងារយ៉ាងលឿនតាមដែរអាចធ្វើបាន
   ត្រនិចនាឡិកាចេះតែរំកិលពីមួយវិនាទីទៅមួយនាទី ពីមួយនាទីទៅមួយម៉ោងជាបន្តបន្ទាប់ នាងល្អិតយ៉ុនអាកំពុងតែមមាញឹកនឹងឯកសាររបស់ខ្លួនយ៉ាងញាប់ដៃញាប់ជើង ហើយរកតែពេលផឹកទឹកគ្មាន ខុសអីពីរាងក្រាសដែរជាប្រធានកំពុងតែអង្គុយមើលសកម្មភាពនាងទាំងអង្គុយសើចទឹកមុខបានធ្វើបាបគេវិញនិយាយពីថារីកដូចផ្កាត្រូវទឹកចឹង
"អេហេម អេហេម!ញាំបង្អែមទេអូនសម្លាញ់ នៅសល់ពេលមិនយូរទៀតទេណ៎ាពៅមាស"ជុងហ្គុក មិនណយទេដឹងថានាងកំពុងរវល់ហើយនៅឈ្លាតញេាះនាងទៀត ការងារខ្លួនមានមិនខ្ចីធ្វើទេនៅតែអង្គុយមើលគេនិងហើយ!
"ចា៎ អញ្ជើញលោកអគ្គនាយកញុំាតែម្នាក់ឯងចេាះ ចៃដន្យនាងខ្ញុំឆ្អែតតាំងពីយប់មិញមកម្លេះ "យ៉ុនអា និយាយពីថាម្នាក់ៗសុទ្ធតែមិនចាញ់ដៃគ្នាទេ រាងស្តើងត្បិតតែដៃរវល់មែនតែមាត់មានរវល់ឯណា ថាទៅក៏ថាមកមានទៅចាញ់អី!នាងដឹងថាជុងហ្គុកនៅមិនទាន់បាត់ខឹងនិងរឿងយប់មិញទេទើបនាងយកមកនិយាយឌឺនាយទៀត
"ញុំាម្នាក់ឯងមិនកើតទេ ទាល់តែញុំាពីរនាក់ទើបវាស្វីតផ្អែមដូចទឹកឃ្មុំ"មិនត្រឹមតែនិយាយតែមាត់ទេ នាយថែមទាំងលើកដៃអង្អែលចង្ការរបស់ខ្លួនលិតមាត់លិត-កសមជាមនុស្សកើតជំងឺរោគចិត្តប្រាកដណាស់
"មិនបាច់ញុំាបាច់អីចឹង"
"សល់ពេលមិនយូរទៀតទេណាប៊េប៊ី ស់តែ15:12នាទីទៀតជួយធ្វើការអោយលឿនបន្តិចទៅ"គិតទៅពេលវេលាដើរលឿនពិតមែនមិនអនុគ្រេាះដល់នាងក្រមុំដែលអង្គុយពិនិត្យឯកសារជាច្រើនអស់ពីមួយចូលមួយ
១៥នាទីកន្លងផុតទៅយ៉ុនអាក៏បានពិនិត្យឯកសាររួចរាល់ទើបប្រញាប់ជញ្ជូនអោយជុងហ្គុកសុីញ៉េយ៉ាងរហ័ស!!!
អូរ....អេតមីនភ្លេចប្រាប់យ៉ុនអានាងក៏ដឹងអត្ថន័យដែលជុងហ្គុកនិយាយថាញុំាបង្អែមក្ដៅនេាះដែលគ្រាន់តែនាងធ្វើជាមិនដឹង
      /តុក/តុក/តុក
"ចៅហ្វាយ ថ្ងៃត្រង់នេះចៅហ្វាយត្រូវមានការណាត់ជួបដៃគូរសហការនៅម៉ោង១នេះបាទ នៅក្នុងហាងអាហារមួយកន្លែងជាយក្រុង"សាន់ សំឡេងគេាះទ្វារដោយស្នាដៃបុរសមាឌមាំដែរជាកូនចៅចូរមកសួរចៅហ្វាយខ្លួន!ត្រូវហើយពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ថ្ងៃនេះនាយក្រាសគឺមានការជួបដៃគូរសហការលក្ខណ:ឯកជន
"ខួរខ្ញុំអន់ម្ល៉េះចេះភ្លេចរឿងអច្ចឹងទៅកើត ហើយយើងគួរតែត្រៀមឯកសារអីខ្លះទៅ?""យ៉ុនអា គ្រាន់តែលឺសាន់និយាយថាមានមានការជួបដៃគូរសហការភ្លាមយាយពីថាឆ្លេឆ្លាជាងមាន់រកពងទៀត !ត្រូវហើយព្រេាះនៅក្រុមហ៊ុននាងមានតួនាទីជាលេខាចឹងហើយរាល់ការជួបជាមួយនឹងដៃគូរសហការក្នុងក្រុមហ៊ុនគឺឯកសារត្រូវធ្លាក់ទៅលើនាងទាំងអស់ហើយ!នេះជាលើកដំបូងសម្រាប់នាងហើយ ធ្លាប់តែធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនធម្មតាៗពេលទៅជួបជាមួយដៃគូរក៏មិនដឹងត្រៀមឯកសារអីខ្លះឡើយ
"គឺមិនដឹងពិតឬក៏លេងនឹងអ្នកនាង?"
"មិនដឹងពិតចាស៎ មិនបានលេងសើចនេាះទេ"
"គឺអ្នកនាងមិនចាំបាច់រៀបចំឯកសាអីទេព្រេាះនេះគ្រាន់តែជាការជួបគ្នាញុំាបាយមួយពេលក៏សំណេះសំណាលគ្នាតែបន្តិចប៉ុណ្ណាះ!"ជុងហ្គុកនាយក្រវីក្បាលនិងចរិតលេខារឺក៏ប្រពន្ធខ្លួនណាស់នេះគ្រាន់តែរឿងចឹងសេាះនាងធ្វើដូចរឿងធំណាស់ចឹងហីប្តីខ្លួនជាចៅហ្វាយក្រុមហ៊ុនសេាះ
"ទៅវិញចុះ ចាំយើងជាអ្នកបើកឡានទៅខ្លួនឯង" រាងក្រាស ក្រឡេកមុខទៅរកសាន់ហើយក៏បញ្ជាអោយត្រឡប់ទៅវិញ ដោយទុកអោយខ្លួនជាអ្នកបើកឡានទៅដោយខ្លួនឯងម្តង
"បាទចៅហ្វាយ"
"បានហើយ ទុកឯកសារនេះសិនចុះ ហើយឆាប់កាន់ឯកសារនេះមកតាមបងមក!" នាយងាកភ្នែកមកមើលយ៉ុនអាវិញរួចក៏ហុចឯកសារដែរនៅក្នុងដៃអោយទៅនាងកាន់ រួចពួកគេក៏ដើរសំដៅទៅកន្លែងចតឡានដើម្បីចេញដំណើរទៅហាងអាហារដែរជាកន្លែងហាត់ជួបនេាះ!
     / ហាងអាហារ/
"អរគុណលោក ខ្លាំងមែនទែនដែរជួយសហការជាមួយក្រុមហ៊ុនយើងខ្ញុំរួមទាំងអ្នកនាងផងដែរ"សម្តីអ្នកម្ខាងទៀតដែរជាដៃគូរសហការរកស៊ីជាមួយជុងហ្គុកបានងើបឈរគោរពលាគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយការគួរសម តែមើលទៅដៃគូរម្ខាងទៀតដូចជារៀងចាប់អារម្មណ៍ជាមួយនិងយ៉ុនអា សម្លឹងលើសម្លឹងក្រោមមិនដាក់ភ្នែក ធ្វើអោយជុងហ្គុកមានអារម្មណ៍មិនស្រួលចេញអាការ:ប្លែកៗចេញមក
"អូរ...និយាយអច្ចឹងអ្នកមានឈ្មេាះអ្វីដែលបាទ?"
"ចាស នាងខ្ញុំឈ្មេាះយ៉ុនអា"
"អរគឺ....."នាយនិយាយមិនទាន់ចប់ផងជុងហ្គុក៏និយាយកាត់
"បើលោកមានបំណងល្អជាមួយក្រុមហ៊ុននឹងបុគ្គលិកខ្ញុំ ខ្ញុំក៏សហការរីករាយ តែបើលោកមានបំណងអីផ្សេងខ្ញុំក៏និងធ្វើតាមវិធីនិងដូចគ្នា"រាងក្រាស់ ញញឹមបែបមានអំណួតចាប់ដៃជាមួយគេដោយសម្តីម៉ាត់ៗច្បាស់ក្រសែភ្នែកអំណាចធ្វើអោយអ្នកម្ខាងទៀតញញើត មិនហ៊ានសម្លឹងចំ
"ចឹងសុំល..."
"តេាះអូនសម្លាញ់យើងត្រឡប់ទៅវិញទៅ"ជុងហ្គុក នាយមិនចាំគេនិយាយពាក្យលាអីសិនទេ គឺចាប់ទាញដៃយ៉ុនអាត្រឡប់ទៅវិញដោយគ្មានយោគយល់មុខអ្នណាឡើយ!នៅមិននៅមកមើលលើមើលក្រោមប៉ាពន្ធគេអោយចឹង គេប៉ាចាន់ហាស!

_________
ចេះប្រចណ្ឌទៀត
https://www.facebook.com/JungMin_Novel-104794805744726/
Telegram Group
https://t.me/+3NRnXW1MvqU5MjZl