Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
★———ភាគទី:28———★
ជុងវ៉ុន:«ឬមួយក៏ការពិតពួកគេទាំងពីរជាអ្វីនឹងគ្នាពិតមែន ចំណែកឯខ្ញុំគ្រាន់តែខំប៉ុន្តែមិនបានអ្វីមកវិញ?»
រាងស្ដេីងនិយាយមួយឃ្លាចុងក្រោយមុននឹងបិតភ្នែក លែងខ្វល់ពីអ្វី។
ថ្ងៃរះថ្ងៃថ្មីបានមកដល់ ជុងវ៉ុនបានរៀបចំទៅសាលាដូចរាល់ដង នៅតាមផ្លូវគេស្រាប់តែប្រទះឃេីញសូនូដេីរនៅលេីដងផ្កូវពាក់កាសស្ដាប់បទចម្រៀងធ្វេីព្រងេីយ។ គេញញឹម បន្ទាប់មកជុងវ៉ុនក៏ទៅពីក្រោយសូនូ ផ្អែកដៃពីលេីស្មារបស់រាងតូច។
ជុងវ៉ុន:«បងជាហេីយហេស៎ បានជាមកវិញនោះ?»
សូនូ:«បេីមិនជាទេ ក៏យេីងមិនអាចមករៀនបានដែរ ល្ងង់មែន»
ជុងវ៉ុន:«នៅតែឆ្នាស់ដដែល» រាងស្ដេីងនិយាយក្នុងញញឹមហេីយអ្នកទាំងពីរក៏បាននាំគ្នាដេីរទៅសាលារៀនបាត់ទៅ។
~Skip
វេលាម៉ោងចេញលេងបានមានវត្តមានឡេីង ជុងវ៉ុននិងសូនូក៏នាំគ្នាទៅញុាំបាយជាមួយគ្នាដូចសព្វដង នៅកន្លែងតុចាស់ដដែល ។ ពួកគេបានញុាំជាមួយគ្នានិយាយពីនោះពីនោះជាមួយដែលគេចង់និយាយ រហូតជុងវ៉ុននិយាយឡេីង;
ជុងវ៉ុន:«អូរទេីបតែនឹកឃេីញ ខ្ញុំរកសួរបងថ្ងៃដែលបងចាប់ផ្ដេីមឈឺនោះដែរ តែមិនអាចចឹងហេីយខ្ញុំចង់សួរបងរឿងមួយ»
សូនូ:«អឺៗរឿងអ្វី?»
ជុងវ៉ុន:«ប្រាកដណាថាមិនកុហស ហេីយខ្ញុំសួរនេះក៏ចង់ដឹងដែរថាមានអ្វីកេីតឡេីងនៅថ្ងៃនោះ»
សូនូ:«យេីងស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ថាយេីងកំពុងតែនៅប៉ុស្ដ៍ប៉ូលីសអញ្ចឹង ហូយៗសួរមកយេីងគ្មានអ្វីលាក់ហេីយបាំងទេ...»
YOU ARE READING
𝐇𝐢𝐬 𝐆𝐮𝐢𝐥𝐢𝐭𝐲 | 𝐒𝐔𝐍𝐊𝐈
Fanfiction❝ ទុកឪកាសអោយខ្ញុំម្ដងទៀតទៅបានដែរទេ ហឹម? រឿងទាំងអស់គឺវាសុទ្ធតែនៅក្នុងអតីតកាលតែប៉ុណ្ណោះ សូមបំភ្លេចវាចោលទៅ ❞ ❝ ពិតហេីយ រឿងរ៉ាវទាំងប៉ុន្មានគឺវាបានចារទុកក្នុងអតីតកាលអស់ហេីយប៉ុន្តែការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំគឺវានៅស្រស់ដូចដេីមដដែល ❞ -រឿងបែបស្អប់ជម្ពប់លេីរបស់សិស្ស...
