★———ភាគទី:45———★
នីគី:«អញ្ចឹងមានន័យថា យេីងត្រូវធ្វេីអោយសូនូលង់ស្រឡាញ់យេីងមែនទេ?»
-ថ្ងៃទី11
វាគឺជាពេលថ្ងៃរសៀលម៉ោងប្រហាក់ប្រហែលព្រះអាទិត្យកំពុងតែលិច ដែលនីគីបានឃេីញគំនិតមួយដែលសុំសូនូទៅដេីរលេងនៅខាងក្រៅតែពីរនាក់ព្រោះថ្ងៃនេះមានការលក់ដូរថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ជាច្រេីន ដែលគេហៅថារដូវស្លឹកឈេឺជ្រុះ ប៉ុន្តែនីគីមិនបានប្រាប់សូនូទេថាតាមពិតខ្លួនហៅណាត់ទៅវិញទេ។នីគី:«បងសូនូ តេីយេីងអាចទៅដេីរលេងនៅខាងក្រៅបានទេ? ខ្ញុំឮមកថា គេមានកម្មវិធីលក់ដូចរដូវស្លឹកឈើរីជ្រុះ!»
សូនូ:«អឺៗ ល្អតេីបងអញ្ចឹងឆាប់ទៅផ្លាស់ខោអាវទៅអាងឆាប់បានទៅ» គ្រាន់តែសូនូនិយាយហេីយនីគីក៏បានរត់វឹងឡេីងទៅខាងលេីដេីម្បីទៅផ្លាស់ខោអាវចំណែកឯសូនូវិញក៏ដូចគ្នាបន្ទាប់ពីនិយាយហេីយ។សូនូបានទៅប្ដូរខោអាវទៅជាសាមញ្ញមិនពាក់អ្វីច្រេីនឡេីយ ដែលរាងតូចគិតថាវានឹងមិនរងារទេនៅខាងក្រៅ។ ចំណែកឯនីគីវិញបានចុះមកវិញជាមួយនឹងសម្លៀកបំពាក់បែបរដូវរងារដែលគេបានពាក់អាវកក្អមនិងអាវក្រៅពណ៍លឿងត្នោតយ៉ាងវែង ដែលមេីលទៅយ៉ាងសង្ហារខ្វាក់ភ្នែកម៉ង ។ សូនូមិនបានឃេីញការស្លៀកពាក់របស់នីគីទេ ព្រោះរវល់តែមេីលទូរស័ព្ទ រួចពេលនីគីបានហៅមកសូនីក៏ងេីបពីកន្លែងអង្កុយសម្លឹងមេីលមកនីគី ដែលពេលរាងតូចឃេីញហេីយ មាត់របស់គេចង់តែនិយាយថាសង្ហារចេញមកទេ ប៉ុន្តែមិនអាច។
YOU ARE READING
𝐇𝐢𝐬 𝐆𝐮𝐢𝐥𝐢𝐭𝐲 | 𝐒𝐔𝐍𝐊𝐈
Fanfiction❝ ទុកឪកាសអោយខ្ញុំម្ដងទៀតទៅបានដែរទេ ហឹម? រឿងទាំងអស់គឺវាសុទ្ធតែនៅក្នុងអតីតកាលតែប៉ុណ្ណោះ សូមបំភ្លេចវាចោលទៅ ❞ ❝ ពិតហេីយ រឿងរ៉ាវទាំងប៉ុន្មានគឺវាបានចារទុកក្នុងអតីតកាលអស់ហេីយប៉ុន្តែការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំគឺវានៅស្រស់ដូចដេីមដដែល ❞ -រឿងបែបស្អប់ជម្ពប់លេីរបស់សិស្ស...