Flash Back
Jisung ေက်ာင္းေရွ႕ကပန္းေတြလွိုင္လွိုင္ပြင့္ေနတဲ့အပင္ႀကီးေအာက္ရပ္ေနမိသည္မွာအေတာ္ပင္ၾကာေနေလၿပီ။ Hyung နဲ႕မနက္ကဖုန္းေျပာျဖစ္ၾကရာတြင္ ညေနေက်ာင္းလာႀကိဳကာ ထမင္းလိုက္ေကြၽးမယ္ဆိုသည့္ Hyung ရဲ႕ခ်ိန္းဆိုမႈေၾကာင့္ တစ္ေန႕လုံး စာသင္ခန္းတြင္အာ႐ုံမစိုက္နိုင္ပဲအူျမဴးခဲ့ရသည္။ ဆရာမေတြသင္ၾကားသမွ်စာေတြကိုနားမေထာင္ဘဲ အတန္းခ်ိန္ေတြအျမန္ၿပီးပါေစရယ္လို႔သာ တိတ္တဆိတ္ဆုေတာင္းေနမိေတာ့ Seungmin ရဲ႕ ခပ္နာနာမ်က္ေစာင္းေလးကိုလက္ခံလိုက္ရေသး။
Seungmin "Ya Han Jisung"
Jisung "အြန္ Seungminnie! မင္းေတာင္ေက်ာင္းဆင္းလာၿပီလား"
Seungmin ကJisung ရဲ႕အေမးကိုခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖဘဲအနားကိုေဝ့ဝဲၾကည့္ကာ
Seungmin "အင္း Minho hyung မလာေသးဘူးလား"
Jisung "အင္း...... ဒါမဲ့ငါဖုန္းဆက္ေတာ့သူခဏေနေရာက္ေတာ့မယ္ေျပာတယ္"
အၾကာႀကီးေစာင့္ေနတာမို႔ Seungmin ဆီကအဆူမခံရခင္ ေျဖရွင္းခ်က္ျမန္ျမန္ေပးမိေတာ့ မ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႕သြား႐ုံကလြဲဘာမွမေျပာ။
Seungmin "ငါပါအတူေစာင့္ေပးမယ္"
သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာေျပာလာရင္း Seungmin က Jisung ေဘးလာရပ္သည္။
Jisung "ရပါတယ္ Seungmin ရာ။ မင္း club အတြက္ျပင္ဆင္ရင္းပင္ပန္းေနမွာပဲကို သြား ျမန္ျမန္ျပန္နားေတာ့"
Seungmin "ရပါတယ္ ငါ.."
Jisung "သြားပါ Seungmin ရာ။ Hyung လဲခဏေနလာေတာ့မွာ။ ၿပီးေတာ့ငါ့ကိုထမင္းစားမေစာင့္နဲ႕ေနာ္ ငါ Hyung နဲ႕စားလာမွာ"
အဓြန႔္တက္ခ်င္ေနတဲ့ Seungmin ကို Jisung အတင္းတြန္းထုတ္ေနတာေၾကာင့္ Seungmin စိတ္မခ်ေပမဲ့ ထပ္မျငင္းေတာ့ပဲ ျပန္ဖို႔သာလုပ္ရသည္။ Club အတြက္ေလ့က်င့္စရာတခ်ိဳ႕လဲရွိေသးတာမို႔ အိမ္ျပန္ေနာက္က်လိဳ႕မျဖစ္။
Seungmin "အင္းပါ အဲ့တာဆိုငါစိတ္ခ်မယ္ေနာ္။ သြားၿပီ"
Jisung "အင္း bye bye"
လက္ျပရင္းလွည့္ျပန္သြားတဲ့ Seungmin ကိုၿပဳံးကာႏႈတ္ဆက္ရင္း Hyung ကိုဆက္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစာင့္ေနတာတစ္နာရီနီးပါးေလာက္ရွိၿပီမို႔ Hyung ေရာက္ေတာ့မည္ထင္သည္။
YOU ARE READING
Return !Minsung!
Fanfiction"ကျွန်တော့်ဘက်ကစခဲ့တာမို့လို့ ကျွန်တော်ပဲပြန်အဆုံးသတ်ပေးမယ်" "မင်းကိုနောင်တမရဖို့ပြောခဲ့ပေမယ့် ငါကပဲမင်းရှေ့မှာအပြိုပြိုအလဲလဲ"
