starry eyes, hyunho

5| elli yedi gün önce,

Soğuk kaldırımın ürpertici hissi içime işlerken gözlerim hala Hyunjin'deydi. Boş sokakta gözlerini gezdiriyor ve sık sık yaptığı gibi şarkı mırıldanıyordu. Yüksek ihtimalle bu kendisini sakinleştirme yöntemiydi. İyi olmadığını anlayabiliyordum. Nefesleri sıklaşmıştı ve ne yapacağını bilemez şekilde gözleri titriyordu. Ona seslenme ihtiyacı hissettim.

"Hyunjin."

Boş sokakta gezinen gözleri beni buldu ve mırıldandığı şarkıyı kesip dudaklarına tatlı bir gülümseme kondurdu. Dizlerine kafasını koydu ve yan bir şekilde bana bakmaya başladı. Aramızda küçük bir boşluk vardı.

"Çocuklar neden bahsediyorlardı?"

Kafasının dağılması gerektiğini düşündüğüm için bir konu açmaya çalışmıştım. Beceremediğime emindim çünkü bu onu tetikleme ihtimali olan bir konuydu.

"Daha önce aşağı sokaktaki parkta karşılaşmıştık." diyerek anlatmaya başladı. "Doğru söylüyor, yüzündeki morluk benim yüzümden oldu. Zaten pişmandım ama şu an sana da vurduğu için hiç pişman değilim."

Soğuk taşa rağmen içim ısınmış gibi hissettim.

"Neden kavga ettiniz ki?"

"Bir kıza laf atıyordu."

Aslında kalbinin güzelliği yüzüne vurmuştu. Gülümsedim ona. "Sen iyi bir şey yapmışsın Hyunjin, pişman hissetme."

Güldü ve "Tabii birine yumruk atmak ne kadar iyi bir şey orası tartışılır." dedi.

Cümlesi ile ben de güldüm. Gözleri gözlerimdeyken içimdeki yoğun duygulara katlanamadığımdan başımı çevirdim ve sokağı izledim. Aramızda sessizlik olmasın diye ona soru sordum.

"Ailen nasıl biri ki polislerden korkuyorsun?" Birkaç saniye sustu. Cevap düşünüyordu ya da cevap vermeye niyeti yok gibiydi. Bir iç çekti.

"Temiz birileri."

Kafam karışmıştı. Gözlerim tekrardan ona döndü. Boş bakışlarla bana bakıyordu. Onlardan korkuyordu ama temiz birileri miydi? "Nasıl yani?" diye sordum. Gülümsedi ve elini cebine atıp bir sigara paketi ve kibrit kutusu çıkardı. Gözlerimi hiç ayırmadan onu izliyordum.

Kibritlerini bile özlemiştim.

Sigara paketinin kutusunun kapağını açtı ve bana uzattı. Reddetmedim ve içinden bir dal sigara alıp dudaklarıma yerleştirdim. O da bir dal çıkardı ve dudakları arasına sıkıştırdı. Paketi tekrar cebine koydu ve bir kibrit çıkarıp çaktı. Kibritin ucu alev aldığında sigarasına yaklaştırdı ve sigaranın ucunu alevlendirdi. Kibrit saniyeler geçtikçe sona yaklaştı ve Hyunjin'in parmak uçlarını yakacak kadar küçüldü. Hyunjin kibrit çöpünü yere attı ve bana döndü. Gözleri gözlerime değdiğinde dudakları arasındaki sigara ile gülümsedi. Yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve sigaramın ucunu sigarasıyla alevlendirdi.

Bu aramızdaki tansiyonu arttıran türden bir eylemdi bence.

Parmaklarımı sigaraya götürdüm ve bir duman çektim. Hyunjin de tekrar önüne dönüp sigarasını içmeye başladı.

"Ailem temizdir, soylarına tek kirli kelime değsin istemezler." Sigaranın dumanını havaya üfledim. Onun mükemmel olmasından bunu anlayabiliyordum aslında. Bizim ailenin tam tersiydi.