0.1 ~ Giriş

400 32 14
                                    

Taehyun'ın okulunu göreceği ilk gündü bugün. Heyecanlıydı. Ailesinden ve lanet olası arkadaşlarından bir süre ayrılıp kafasını dinlemek istiyordu. Bu yüzden okulun pansiyonunda kalacaktı. Bindiği taksiden indi. Tek koluna taktığı çantası ve elindeki büyük boy bavuluyla okulun kapısına doğru ilerledi.

Bugün şık göründüğünü düşünüyordu. Altına siyah bir pantolon, üstüne ise kendine 1 beden büyük gelen bir kazak giymişti. Kazak fazla boldu, ama bol severdi.

Okulun kapısında öğrenciler vardı. Yüksek ihtimal şu anda teneffüsteydiler. Okulun kapısından yavaşça içeri girdi ve alt sınıflardan gördüğü 3 öğrenciye hangisinin erkek pansiyonu olduğunu sordu. -kız ve erkek pansiyonu yan yanaydı.-
Öğrenciler soldaki pansiyonu göstermişlerdi. Onlara teşekkür ederek pansiyonun merdivenlerine doğru yürüdü. Kapının başında oldukça uzun bir öğrenci görmüştü. Gördüğü kişi onu görmesiyle kağıdına bakıp "Kang Taehyun mı?" diye sormuştu.

"Evet." cevabını alınca ona samimi bir gülümsemeyle "Hoşgeldin!" demişti. Sonra kapıdan girmesi için işaret etti.

"Yeni öğrencisin değil mi?"

"Evet."

"Memnun oldum. Ben Soobin pansiyon sorumlusuyum."

"Bende memnun oldum. Ben Taehyun. Normal bir öğrenciyim."

Soobin Taehyun'ın bu sözüne kıkırdamıştı. Üst kata çıktıklarında Soobin Taehyun'ın oda numarasını sordu. Taehyun'ın "216" cevabı üzerine bir üst kata çıkmaya başlamışlardı. Bir yandan da sohbet ediyorlardı.

"Vay be resmen en kafa dengi kişilerle aynı odaya düşmüşsün."

"Öyle mi? Kimlerle?"

"Hyunjin, Yeonjun ve Minho! Kafa dengi insanlardır. Üstelik seni yeni geldin diye yargılamazlar. Oda arkadaşları geçen sene gittiği için uzun süredir 3 kişi kalıyorlardı."

Soobin bu dediğinden sonra biraz somurtmuştu. Taehyun buna anlam veremedi ve sorgulamamaya karar verdi.
Mutluydu. Okulun ilk gününden yargılanmak işine gelmezdi. Ayrıca Soobin'i de sevmişti. Bir pansiyon sorumlusuna göre fazla samimi gelmişti Taehyun'a.

216 numaralı odanın kapısını açtı ve içeri geçmesini işaret etti Soobin.

"Kilidi olmayan dolap senindir. Eşyalarını hemen yerleştirmene gerek yok istersen biraz dinlenebilirsin. Unutmadan ben sana yorgan ve yastık getireyim."

Soobin elinde birer yastık ve yorganla dönmüştü. Onları yatağın üstüne attıktan sonra tekrar sohbete daldılar.

"Kocaman pansiyonda sadece 1 kişi mi sorumlu? Tuhafmış."

"Oh hayır sadece ben değilim. Benimle beraber Felix'te var. O şu anda okulda. Biz beraber 201'de kalıyoruz."

"Sadece ikiniz mi?"

"Evet. Genelde erken kalkıp geç yatmamız gerekiyor. Bu yüzden önceki oda arkadaşlarımız bizden çok çekti. Sonra ise öğretmenler böyle bir çözüm buldu."

Birkaç saniyelik sessizlikten sonra kolundaki saate bakıp "Ders başlamış bile! Ben gideyim. Öğretmenleri, öğrencileri vesaire onlar sana anlatır okuldan gelince. Her neyse görüşürüz Taehyun!" diyip koşmaya başlamıştı.

Ona el sallayıp yavaşça kendini yatağa bırakmıştı Taehyun. Ama yorgun olmadığı için 2 dakika sonra tekrar kalkmıştı. Saatine baktı. Okulun dağılmasına ortalama 1 saat vardı. Hemen oda arkadaşlarıyla tanışmak istiyordu. Onları beklerken yavaştan küçük eşyaları dolabına yerleştirmeye başlamıştı.

Bakalım neler olacaktı?

"216" - taegyuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin