I LOVE YOU MORE THAN ANYTHING

Chapter 15

Angee's Pov

It's been 2 years since ward left me at walang araw na hindi ko siya namimiss at iniisip.Kahit anong libang ko sa sarili ko lagi parin siyang sumasagi sa isipan ko.Nandito lang ako sa kwarto nakahiga parang wala na kong gana sa lahat.Bakit lahat nalang ng minamahal ko iniiwan ako.Hindi ko na napigilang bumuhos ang luha ako.Nasa kalagitnaan ako ng pag-eemot ko ng magring ang selpon ko.

"H-hello"

"Are you ok angee?" Tanong ni rc sakin."umiiyak kana naman ba?" Dagdag nito. Halos lahat alam ni rc mga pinagdaraan ko.Isa siya sa naging bestfriend ko ngayon.

"Hinde may pinapanuod lang akong movie nakakaiyak kasi"

"Hoy angee di moko maloloko, mabuti pa sumama ka samin ni mahal inom tayo tara"

"Ayoko wala akong gana uminom kayo nalang"

"Sa ayaw at gusto mo sasama ka samin at pwede ba buksan mo na tong pinto kanina pa kami katok ng katok eh"

Napabangon ako bigla dahil sa sinabi niya.Binuksan ko agad ang pinto.Nagulat ako dahil totoo ngan andito sila.

"Oh bat di kapa nakabihis?" Isang batok ang natanggap ni rc mula kay shas na siya naman kinatawa ko.

"Sira kaba ngayon palang kayo nag-usap diba malamang di pa talaga bihis yan.Mabuti pa magbihis kana angee"

Wala nako nagawa kahit naman ayaw ko eh pipilitin parin naman nila ako sumama.

Nandito kami ngayon sa isang bar.Sinama sama pako dito eh iiwan lang pala nila ako.Pumunta ako sa counter bar para mag-order ng margarita.Nakailang shots na ko at medyo tinatamaan na din ako.

Tumingin tingin ako sa paligid ko nakita ko sila rc at shas na sumasayaw sa gitna ng dance floor napailing nalang ako.

"Ward?" Bulong ko sa sarili ko.Hindi ko alam kung namalik mata lang ako pero nakita ko si ward palabas ng bar.Kaya dali dali ko pinuntahan at hinanap siya.Pero hindi ko siya nakita o naabutan Lasing lang siguro ako. "Wala na si ward angee mag move on kana di na siya babalik" sabi ng isip ko

Iniwan ko nalang sila rc sa loob gusto ko nalang umuwi at magpahinga.Ititext ko lang sila na nauna nako umuwi.

*****

Bubuksan ko na sana ang pinto gamit ang susi ko pero napansin kong hindi ito nakalock.Kinabahan ako dahil alam kong nilock ko ito nung umalis kami.Dahan dahan kong binuksan ang pinto paano kung pinasukan ako ng magnanakaw.Basta nalang ako dumampot ng kung anong bagay para may ipang self defense man lang kung sakali.Nakabukas ang ilaw sa may kusina mas lalong bumilis tibok ng puso ko."MAGNANAKAW" Sigaw ko dito ipapalo ko na sana sakanya ang dala ko pero nung pagharap niya nagulat ako.

"Ward?" Laking gulat ko.Totoo ba tong nakikita ko si ward ba talaga tong nasa harapan ko.Kinurot kopa pisngi ko baka kasi lasing lang ako at kung sino sino na nakikita ko.Pero hindi si ward talaga ang nasa harapan ko.

"What are you doing?" Tanong nito habang nakataas ang isang kilay nito

Sa sobrang pagkamiss ko sakanya ay niyakap ko ito "ikaw nga ward sobrang namiss kita kung alam mo lang akala ko di kana babalik"

"Hindi na nga sana pero may kailangan ako asikasuhin kaya bumalik ako.Wait kumakain kapaba? Bakit namayat ka yata?"

"Oo naman lagi lang ako puyat kakapanuod ko ng kdramas"

"I see,lets eat nagluto ako sayang naman kung ako lang kakain"

"Bakit ngayon kalang bumalik?Mabuti at nakakalakad na kana ulit"

"Yep mabilis naman ako nakarecover sabi kasi ng doctor ilang buwan pa aabutin para totally na gumaling talaga ako.Kaya umabot ako ng dalawang taon sa states."