I LOVE YOU MORE THAN ANYTHING

Chapter 14

Angee's Pov

Mula ng maaksidente si ward nagbago na siya lagi mainitin ang ulo at laging galit.Pati mga nurse na nag-aasikaso sakanya ay lagi niyang sinisigawan.Kaya madalas walang tumatagal sakanya dahil sa ugali niya.Mula kasi ng maaksidente ito hindi na siya makalakad naparalisado kasi dalawang paa niya dahil sa pagkakaipit ng sasakyan sakanya.Pero may chance pa naman na makalakad ito kaya lang ayaw niya magpagamot.

Tutulungan ko sana siya umupo sa wheelchair niya pero bigla niya tinabig kamay ko. "I don't need your help kaya ko sarili ko" mataray na sabi nito.Pagkaupo niya ay mabilis na tinungo niya ang pinto tinulungan ko itong buksan hindi naman ito humangal pa.

Nandito kami sa may dining area pinagluto ko siya ng paborito niyang ulam.Pinagsandok ko na din ito para di na siya mapagod.Tutulungan ko sana siya sa pagkain niya pero tinarayan lang ako.

"Paa ko lang baldado angee hindi kamay ko kaya ko kumain mag-isa kay pwede ba"

Kainis siyq na nga tinutulungan bahala ka sa buhay mo!.

Flashback..

Pagkaalis ni gayle may natanggap akong tawag mula sa daddy ni ward.Nashock ako sa sinabi niya bigla ko nalang nabitawan pon ko at dali dali na pumunta ng hospital.

"Tito si ward asan po?ano pong nangyari?"

"Naaksidente yung minamaneho niyang kotse nasa emergency room pa siya"

Ward please lumaban ka wag moko iiwan.Tinawagan ko na din sila daddy at mommy para ipaalam ang nangyari kay ward.

Ilang oras pa lumipas lumabas na ang doctor.

"Kamag-anak ba kayo ng pasyente?"

"Yes doc ako ang daddy niya kamusta po lagay ng anak ko?"

"Sorry to say pero nagka Leg fracture siya she needs to be
Treatment as soon as possible"

Nakita kong dinadala na sa room si ward kaya agad ako sumama para makita siya."thank god your safe ward" bulong ko dito.Marami siyang sugat na natamo

Nakabantay lang ako,sakanya magdamag napansin kong nagigising siya kaya agad ko siyang nilapitan "ward gising kana"

"Nasan ako?"

"Andito ka sa hospital naaksidente ka"

"Angee bakit di ko maramdaman mga binti ko? ANONG NANGYARI? BAKIT DI KO MAIGALAW?!" Sigaw nito kaya agad ko tinawag ang nurse

"Ward huminahon ka muna"

"DAD! HINDI KO MAIGALAW MGA BINTI KO ANONG NANGYARE"

Agad naman dumating mga nurse at binigyan ng pampakalma si ward agad din iyong nakatulog.Naawa ako sa lagay niya.Hindi ko kayang makita siyang ganito.

"Gising kana anak"

"Dad hindi na po ba ako makakalakad?" Mahinahon na sabi nito

"No anak makakalakad kapa kailangan mo lang magpatreatment"

"Tama si tito makakalakad kapa ward kaya magpagaling ka muna"

End of flashback....

******

"Bakit kasi ayaw mo magpagamot ward habang buhay kanalang ba jan sa wheelchair mo? Tulungan mo naman sarili mo.Hindi ka naman dating ganyan ah"

"Bakit pagod kanaba alagaan ako? Kung pagod kana pwede ka naman umalis na hindi ko kailangan tulong mo!"

"Sige nga pano mo maalagaan sarili mo kung sa pagtayo lang nahihirapan ka!?Wag kang magmalakas ward dahil kahit anong gawin mo mahina ka sa lagay mong yan, hindi mo kaya ng walang tulong.Oo nakakapagod ka minsan alam mo ba yon pero gusto kong tulungan ka kaya sana naman tulungan mo din sarili mo" hindi ko na mapigilan magalit.Iniwan ko na siya sa sala dahil naiiyak nako at ayokong makita niya yon.