-XVI-

265 7 0
                                    

"Oturur musun Naz?"
Testin sonucunu beklerken bir o tarafa bir bu tarafa yürüyordum. Çıkacak her hangi bir sonuçta ne yapacaktım bilmiyordum. Sonuç ne olsun isterdim Ulaş ne isterdi hiç bilmiyordum. Hiç konuşmamıştık. Hazır mıydı baba olmak için? Hazır mıydım anne olmak için?
Elim istemsizce karnıma gitti. Yüzüme istemsiz bir gülümseme peydah oldu.
Yeniden teste baktım.

İki Çizgi 

Hızla kızlara baktım. Gözlerim doldu. "Ben anne oluyorum."
Kızlar hızla oturdukları yerden kalkıp bana sarıldılar.
Sanem "Bizde teyze oluyoruz." dedi bağırarak. Mutluydum. Gözlerimden yaşlar süzülüyordu.
Defne benden ayrıldı. "Hadi Ulaş'ı ara söyle."
Sanem itiraz etti. "Gelince söylesin."
Onayladım. "Gelince söylerim."
Gözyaşlarımı sildim.
Defne kolumdan tutup koltuğa oturttu. "Çok yorma kendini."
Sanem yanıma oturdu.
"Canının istediği bir şey var mı?"
Gülmeye başladım.
"Daha ilk dakikadan beni şımartırsanız başınıza bela olurum 9 ay." dedim.
Sanem yanaklarımı sıkmaya başladı. "Oyyy tatlı belam." dedi gülerek.
Defne ayağa kalktı. " Ben gideyim bir şeyler yapayım akşam için yiyin."
Sanemde peşinden mutfağa gitti. Şaşkın şaşkın baktım peşlerinden.

Ulaş birazdan evde olacaktı. Nasıl söyleyecektim? Nasıl tepki verecekti? Yerimde duramıyordu. Kızlar Ulaş'ın çok sevineceğini söylemişlerdi ama bilmiyordum.
Kapı açıldı. " Ben geldim." dedi keyifle.
"Hoş geldin aşkım." diye karşılık verdim. Yanıma geldi ve yanağımdan öptü. "Çok özledim."
Gülümsedim. Dudağından öptüm. Kollarımı boynuna sardım. "Bende çok özledim."
Aşkla baktı gözlerime. "Sana bir şey söyleyeceğim."
Merakla "Söyle." dedi.
Elinden tutup oturttum koltuğa. Bende yanına oturdum.
"Hiç konuşmadık daha önce o yüzden ne tepki vereceğini bilemiyorum." dedim.
Kaşlarını çattı. "Söyle bakalım ne tepki vereceğim?" dedi.
"Ulaş sanırım hamileyim." dedim tek nefeste.
Bir tepki vermesini bekledim ama o bakıyordu sadece.
Birden ayağa kalktı ve geri oturdu. "Ben baba mı oluyorum?"
Sorduğu soru ile güldüm. "Eğer test doğruysa ve ben hamileysem sen baba oluyorsun." dedim.
"Allaaaahhhh"
Hızla ayağa kalktı. Bağırması ile kahkaha attım. Bende ayağa kalktım. Birden bana sarıldı. Ani tepkilerine ayak uyduramıyordum.
Geri çekildiğinde ağladığını gördüm. Ellerimi yanağına koyup sildim gözyaşlarını.
"Sen dünyanın en güzel babası olacaksın." dedim.
Gülümsedi. "Sende en güzel annesi."
Dudaklarımızı yavaşça birleştirdi. Ikimizinde gözünden yaşlar süzülüyordu. Birbirine karıştı gözyaşlarımız.

"Ulaş artık uyur musun?"

Telefonunun ekranına merakla bakıyordu.

"Sence kız mı erkek mi?"

Güldüm. "Ulaş bunu uzun bir süre öğrenemeyeceğiz."

Bana döndü.

"Yani odasını mavi mi yapacağız pembe mi? Bak nasıl güzel şu oda?"

Evet biraz önce baba olduğunu öğrendi ve hemen odasını düşünüyor. Bu hâlleri daha da tatlı geliyordu gözüme.

"Aşkım benim öğrendiğimizde odasını ayarlamaya çok uzun bir zamanımız olacak zaten." dedim gülerek.

Gergin bir şekilde telefonu kapatıp yanına koydu.
"Sen niye bu kadar sakinsin."
Güldüm. "Çünkü sen çok fazla heyecanlısın."
Beni çekip göğsüne yatırdı. "Bizim bir bebeğimiz olacak." dedi.
Sımsıkı sarıldım. "Hiç hayalini kurmazdım. Zaten hiç bir hayalim  şuan ki yaşadığım gerçeklerden güzelde olamaz."
Saçıma minik minik öpücükler kondurarak konuştu.
"Ben hayal kuruyordum. Seninle evli olduğumuzu ve bir bebeğimizin olduğunu."
Ulaş ile çok yakın arkadaştık hep. Hic bir zaman beni kıracak bir davranışı olmamıştı. Hatta düşünürdüm bazen Ulaş ile evlenecek o şanslı kişi kim diye ama asla aklıma o şanslı kişinin ben olacağım gelmezdi. Düşüncelerimle güldüm.
"Neden güldüm?"
"Seninle evlenecek şanslı kişiyi düşünürdüm de bazen." Söylediğimle yeniden güldüm.
"O şanslı kişi benmişim." Sarılmamı daha da sıkılaştırdım.
"Sen olmasaydın kimse olmazdı bu arada." dedi ciddi bir ses tonuyla. Oturduğum yerde doğruldum ve yüzüne baktım.
"Gerçekten başkası olmaz mıydı?"
Oda diklestirdi duruşunu.
"Gerçekten olmazdı."
"Peki ya ben başkası ile.." dudakları sözümü tamamlamama izin vermedi. Geri çekildiğinde kaşları çatılmıştı.
"Ben ihtimalleri konuşmak istemiyorum. Şuan sen benim karımsın."
Gülümsedim. Elimi yanağına koyup dudaklarına minik bir öpücük kondurdum.
"Haklısın. Uyuyalım hadi yarın bizimkilerle konuşacağız daha." dedim. Yeniden yerimize uzandık. Ikimizinde yüzü birbirine dönüktü.
Bu gece de uyumadan önceki son gördüğüm yüz Ulaştı. Ben buna şükrettim.

Çalan telefon ile açtık gözümüzü. "Aç artık şu telefonunu Ulaş." dedim sabırsız bir şekilde. Ulaş yerinden kalkıp telefonu alırken benim telefonumda çalmıştı.
"Ne oluyor yaaa?" dedim keyifsizce yerimden doğruldum. Ulaş "Annem arıyor." dedi. Bende baktım.
"Annem arıyor?" dedim. İkimizde aynı anda açtık. Ulaş içeri geçti.
"Ayyyy kızımm beniimm gözünüz aydın. "dedi annem sevinçle. Sanırım ağlamıştı da.
"Ne oluyor anne?"
"Kızım hamileymişsin. Bize neden söylemedin yaa?" dedi sitemle.
"Anne biz bugün söyleyecektik de zaten sen kimden duydun?" dedim merakla.
"Sanem söyledi kızım. Müjdemi isterim dedi. Nasıl sevindik anlatamam."
Derin nefes aldım.
"Annecim çok sağol biz gelicez zaten bugün. Gelince konuşuruz olur mu?"
Kısa bir konuşmanın ardından kapattık. Salona geçtiğimde Ulasta yeni kapatmıştı.
Tam o an zil çaldı.
"Sabah sabah bu kim yaa?" dedi Ulaş kapıya yöneldi. Kapıyı açtığında patlayan konfetiler sıçratmıştı beni.
"Allah sizi ne yapmasın yaa?" dedim bağırarak.
"Ulaş ben sizin yapacağınız işi.."
Bora "Kardesim tebrik ederim amca oluyormuşuz." dedi keyifle. Ulaş "Sabah sabah bağırmayın daha fazla apartmanda girin içeri." dedi.
Sanem "Size sürpriz yapmak istedik." dedi.
Ona göz devirdim. Ulaş benden önce davrandı.
"Bora neden babamlara Naz'ın hamile olduğunu söyledin?" dedi sinirle. Sanem bakışlarını kaçırdı.
Ters ters baktım ona.
"Kardeşim heyecandan hemen söyledim." diye savundu kendini Bora.
Ben koltuğa oturup gözlerimi kapadım. Ulaş hemen yanıma oturdu. "Iyi misin Naz?" dedi telaşla.
Kafami salladım. "Iyiyim iyiyim merak etme."
Defne "Biz bunlara uymamalıydık ama heyecandan bekleyemedik daha fazla." diye konuştu.
Gülümsedim. Herkes çok şapşal ve heyecanlıydı. Elim istemsizce karnıma gitti.
Aklımdan geçen tek şey bebeğimizi sevgi dolu bu ailede büyütmek için sabırsız olduğumdu.

BÖLÜM SONU

Yorum ve vote bekliyorum. Umarım begenirsiniz❤
Zaman aşamaları koyarak 20de final yapacağım.

İyi Okumalar 🌸

Evlilik OyunuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin