Evlilik Oyunu

-IX-

Son bavulu da arabaya koyup yola çıktık.
"Ve balayımız buraya kadarmış."
Ulaş gözünü yoldan ayırmadan cevap verdi. "Güzeldi ama."
Gülümsedim.
"Evet çok eğlendim. Seninle başbaşa tatil.. Neden daha önce çıkmadık ki?"
Bana kısa bir bakış atıp yola döndü.
"Sana kalsa çocukları yine çağıracaktık."
Evet bunu teklif etmiştim bir kez.
"Onlarla da güzel eğleniyorduk." dedim.
"Ama bu bizim balayımız."
Güldüm. "Aman ne balayı."
"Bugün eve gideriz dinleniriz. Sonra da aileleri ziyaret eder kendimizi gösteririz." dedi.
"İşe dönmeden de bize davet edelim onları."
Kafasını salladı. "Aşk dolu yuvamızda ağırlayalım onları."
Birbirimize bakıp güldük. Müzik dinleyerek yolumuza devam ettik.

Akşama doğru eve gelmiştik. Beraber bavullarımızı boşaltıp yerleştik. Sırayla duşumuzu alıp kendimizi koltuğa bıraktık. 
"Acıktım."
"Bende acıktım. Ne yapayım?"
Sehpadaki telefonuna uzandı.
"Bu yorgunlukla uğraşma bir şeyle. Sipariş verelim." dedi. Yanına geçip omzuna yaslandım. Beraber siparişe karar verdik. Telefonu kapatıp yanına bıraktı ama ben hâlâ kafamı kaldırmadım. Oda çekmedi kendini. Yorgunluktan gözlerim kapanacak gibi oldu. Kafam kayınca kendimi toparladım. "Uykun geldi tabi."  Kafamı salladım. Koltuğun yastığını düzeltti. "Uzan şöyle. Yemek gelir birazdan."
Dediğini yaptım.
"Uyuma ama." Telefonumu alıp sosyal medya hesaplarıma baktım. Kısa süre içinde yemeğimiz geldi.
Sessizce yemeğimizi yedik. Ulaş yemek kabını mutfağa götürüp geldi. "Ben yatmaya gidiyorum." diyip misafir odasına girdi.
Bende yatak odasına geçtim. Tatilde aynı yatakta yatmıştık. Burda ayrı odalara geçmiştik. Bir süre uyuyamadım.

----

Ulaştan önce uyanmıştım. Hızla güzel bir kahvaltı hazırlayıp odasına gittim.
Uyandırmadan önce yatağın kenarına oturdum. Saçları dağınıktı. Bu hâli ile çok sevimliydi. Elim istemsizce saçlarına gitti. Tam o an açtı gözlerini. Hızla oturduğum yerden kalktım. "Kahvaltı hazır da onu söylemek için geldim." dedim.
Yatak başlığına yaslandı. "Tamam geliyorum."
Odadan çıkıp mutfağa geçtim.
"Aptal mısın kızım yaa adam yanlış anlayacak."
Neden bu kadar heyecanlanmıştım anlamadım.
Kısa süre içinde mutfağa geldi. Yemeğe başladık. "Bugün bir planın var mı?"
Kafamı salladım. "Kafeye uğrayayım diye düşündüm. Senin?"
Çayından bir yudum aldı. "Bende şirkete uğrayacağım. Beraber önce şirkete sonra kafeye uğrayalım. Ordanda önce sizinkilere geçeriz. Sonra da bize uğrar eve geçeriz." dedi.
"Olur öyle yaparız." dedim.
"Sen doyduysan hazırlan ben toplarım burayı." dedi.
Çayımın son yudumunu içtim. Ayağa kalktım.
"Tamam o zaman." Odama geçtim.
Hızla üstümü giyinip makyajımı yapmaya başladım. Tam bitecekken odaya geldi. "Topladım. Üstümü değişeyim." Dolaptan kıyafet seçmeye başladı. Çok hızlı karar vermişti. Ben saçımı bitirene kadar o tamamen hazır olmuştu. Yanıma gelip aynaya baktı. Kendine değil bana bakıyordu. "Hazırım." dedim.
"Görüyorum çok güzel olmuşsun." Yanaklarım ısınmıştı. Bu çok saçmaydı. Çünkü Ulaş bana hep böyle iltifat ederdi. Şimdi ne olmuştu da utanmıştım. Saçımı kulağımın arkasına atıp gülümsedim. "Teşekkür ederim."
Kolunu omzuma atıp aynada ikimize baktı. "Baya yakışıyoruz." dedi. Kolunun altından sıyrıldım. "Hadi gidelim." Çantamı alıp odadan çıktım.
Kalp ritmim hızlanmıştı. İyice saçmalıyordum. Bir an önce işimin başına dönüp kendime gelmeliydim. Oda hızla peşimden geldi. Arabayı açtı ve bindim.
"Işin çok mu?"
Kafasını salladı. "Hayır sadece uğrayacağım." dedi.
"Bende bende bir göreyim ne yaptılar." dedim. 
"Büyük patron geri dönüyor." Dalga geçti. Gülerek omzuna vurdum.

Şirkete beraber girdik. Elimi tuttu. Herkes bize selam veriyordu. Odasına geçtik. Asistanı odaya girdi.
"Hoş geldiniz Ulaş Bey."
"Hoş buldum. Nasılsın neler oldu ben yokken?"
Elindeki dosyayı Ulaş'a uzattı.
"Gittiğiniz günden bugüne kadar her şeyi burda bulabilirsiniz Ulaş Bey."
Bir ona bir Ulaş'a baktım. Ulaştan çekindiği çok belliydi. İş yerinde çok ciddi biri oluyordu. Birden kapı açıldı.
"Ooo hoş geldiniz çocuklar."
Ulaş ayağa kalktı. "Hoş bulduk baba."
"Hoş bulduk Ömer amca."
Bana sarıldı. "Geldiğinizi duyunca hemen geldim."
Ulaş "Bizde uğrayacaktık yanına. Zaten akşam da eve gelecektik." dedi.
"Tamam o zaman annene söyleyelim sevdiğiniz şeylerden yapsın." dedi babacan bir tavırla.
Ulaş "Önce Levent amcalara uğrayacağız. Yemeği orda yeriz. Zahmet etmesin bugün." dedi.
Ömer amca kabul etti. Ulaş işlerini halledene kadar biz Ömer amcayla sohbet ettik. Hoş bir sohbeti vardı. Hiç sıkılmamıştım. Ulaş bilgisayarını kapatıp bize döndü. "Işim bitti. Geçelim kafeye."
Ayağa kalktık. Ömer amca ile vedalaşıp arabaya geçtik.