AYTUNÇ +18

11

ELA

Korku. Endişe. Öfke.

Ejder'in gözlerinde bu duyguların hepsinden birer kesit gördüm.

Ejder aniden büyük bir telaşla masadan kalkıp tuncayla ilerlerken bende arkalarından koştum. Aytunç bir delilik yapmamıştır umarım, diye geçirdim içimden. Spor ayakkabıların çıkardığı tok ses boş koridorda yankılanırken Ejder'in bir anda arkasına dönmesiyle olduğum yerde kaldım. Tuncay da ejderle birlikte durunca birbirimize bakakaldık.

İki adımda yanıma ulaştı. Yumuşak bir hareketle omzuma değdi parmakları. "Beni masada bekle Ela," diye mırıldandığında itiraz edercesine kaşlarımı kaldırdım. "Olmaz bende geleceğim."

"Masaya."

Tekrar etmesinin bir faydası olmayacağını bilmesi için başımı yine sallayıp elini tuttum ve onu yönlendirmeye çalıştım. "Hadi geç kalıyoruz." Cevap vermeden o da benimle ilerledi. Bazen çok kasıntı oluyordu ve bu hali beni deli ediyordu. Tabi ki onunla gidip Aytunç'a bakacaktım. Her ne kadar geçmişte Aytunç'a karşı duygularım başka olsa da en yakın arkadaşımdı o ve ben ona bir şey olmasına dayanamazdım.

Tuncay koşup önümüze gelen ilk kapıyı açtı ve aynı saniyede geri kapattı. Kaşlarım çatıp, merakla ona baktım. Aytunç yok muydu?

"Ne oldu?" Diye sordu, Ejder.

"Oğlum bu çocuğa hanginiz gay dedi? İçeri de bir kadını götürüyor bu?"

Yüzümdeki şaşkın ifadeyi toparlamaya çalışırken Ejder de benimle aynı bakışları paylaşıyordu.

"O ne demek lan?" Diye sordu.

Tuncay sırıtarak omuz silkti ve gözüyle kapıyı işaret etti. "İnanmazsanız bir de siz bakın."

Ejder hışımla Tuncay'ı kenara itti ve kapıyı sertçe açıp içeriye girdi. Tabi otomatikman bizde girdik. İlk önce olayı her ne kadar idrak edemesem de, Ejder benden daha iyi olduğu için olayı hemen idrak etti ve Aytuncu kızın üzerinden çekip aldı.

Çünkü Aytunç, Tuncay'ın söylediği aksine kızla sevişmiyor kıza zorla zarar vermeye çalışıyordu. Boğazına sardığı parmakları kızın nefes almasını zorlaştırdığı için kız renkten renge girmişti.

Aytunç'un baskısından kurtulan kıza doğru yaklaştım. Bu kız.. neydi adı? Daha önce Aytunç'la takılan kızdı. Ayla, evet adı buydu. Bakışlarını benden kaçırıp elleriyle yüzünü kapattı ve hüngür hüngür ağlamaya başladı.

"Bırak lan bırak!"

Aytunç Ejder'in elinden kurtulmaya çalışırken Ejder onu sımsıkı tutuyordu. Aytuncu daha önce hiç böyle görmemiştim. Dehşet içinde olanları seyrediyordum.

"Tuncay kızı çıkar burdan!"

Ejder'in talimatı üzerine Tuncay hemen Ayla'yı alıp odadan çıkardı.

Aytunç debelenmeyi bıraktı ve onun kolları arasından sıyrıldı. Büyük bir öfkeyle ona baktım. Ne yapmaya çalışıyordu. Kızı nasıl da korkutmuştu. "Ne yapıyorsun Aytunç sen? Kızı öldürüyordun resmen, yazık değil mi nasıl korkmuş?"

Aytunç cevap vermedi.

Az önce kızı boğmaya çalıştığı yatağa dikkatsizce oturdu. Gülmeye başladığında sinirlerinin iyice bozulduğunu anladım.

"Bu sefer çok ileriye gittin dostum. Bu sen değilsin."

Ejder onun yanına oturduğunda Aytunç aynı saniyede yataktan kalktı. Ben öylece onları izliyordum. Aytunç nasıl bu hale gelmişti, bir açıklama bekliyordum.