Μια ματιά

Κεφάλαιο 2

Παίρνω τηλέφωνο την κολλητή μου την Μαργαρίτα χτυπάει και την δεύτερη φορά το σηκώνει "καλημέρα Ρίτα ριτακι. Μετά την σχολή πρέπει να σε δω οπωσδήποτε. Θέλω να σου πω"
"καλημέρα Νικολέτα. Όπα κάτι σοβαρό έγινε για να μου λες έτσι"
"δεν έχω χρόνο να σου πω τώρα. Πρέπει να μπω στο μάθημα. Θα σε πάρω τηλέφωνο να κανονίσουμε το βράδυ"
"έγινε, τα λεμε"
" φιλιά " και το κλείνω. Με την μαργαρίτα είμαστε 4 χρόνια φίλες και γνωριστήκαμε στην σχολή αρχιτεκτονικής. Ήρθε και έκατσε δίπλα μου σε ένα μάθημα και από τότε  κολλήσαμε. Επίσης έχω και άλλες 2 φίλες την Ειρήνη και την Χριστίνα. Με την Ειρήνη είμαστε παιδικές φίλες από το δημοτικό ενώ με την Χριστίνα κάναμε λίγο παρέα στο γυμνάσιο αλλά οι δρόμοι μας συναντήθηκαν πάλι στην σχολή.
Χτυπάω την πόρτα της αίθουσας και περνάω μέσα αφού με κοίταξε ο καθηγητής από πάνω μέχρι κάτω και είδε σε τι κατάσταση ήμουν δεν είπε τίποτα και πήγα και έκατσα δίπλα στην Χριστίνα.
"γιατί είσαι σαν βρεγμένη γάτα;" με πειράζει.
"που να σου λέω... Θα τα πούμε μετά το μάθημα στην καφετέρια. Χρειάζομαι καφέ επειγόντως "
"ωχ. Θα μου τα πεις μετά".μου λέει.
Μόλις τελείωσε το μάθημα πήγαμε στην καφετέρια και καθησαμε σε ένα τραπεζάκι που κοιτούσες έξω στην αυλή. Κοιτούσα έξω από το παράθυρο και σκεφτόμουν τον Δημήτρη. Μαύρο πουκάμισο με τζιν και αθλητικά άσπρα παπούτσια και σκουλαρίκι κρίκο ασημένιο στο αυτί. Ήταν σκέτη κόλαση ο άτιμος.
"Εεε, ρε; σου μιλάω. Θα μου πεις τι συμβαίνει" μου λέει ανυπόμονα. Αρχίζω και της λέω όλα τα γεγονότα με όλες τις λεπτομέρειες.
"ώστε γι'αυτο είσαι ετσιιιι. Σου αρέσει."
"και να μου αρέσει δεν νομίζω να τον ξαναδώ ρε Χριστίνα. Ας αλλάξουμε θέμα. Μάλλον θα βγούμε με την μαργαρίτα το βράδυ για ποτό. Θέλεις να έρθεις;"
"μπααα άσε άλλη φορά γιατί θα κάτσω με τον αδερφό μου σπίτι να τον προσέχω γιατί η μαμά μου θα δουλεύει αυτή την εβδομάδα βράδυ στο νοσοκομείο. "
" έγινε, κάποια άλλη φορά ". Πάμε να τελειώνουμε με αυτά τα μαθήματα και να πάω να κάνω μπάνιο γιατί έχουν στεγνώσει αυτά πάνω μου και συχαίνομαι να κάτσω κι άλλο με αυτά.
" αντε παμε". Αφού τελειωσαν τα μαθήματα και πάω να βγω από την αυλή της σχολής και να πάρω το λεωφορείο βλέπω στην καγκελοπορτα την Φαίη να με κοιτάει με σατανικό χαμόγελο "βρε βρε για κοιτάξτε ποια φεύγει"
"Φαίη δεν βαρέθηκες να ασχολείσαι με εμένα; τράβα να βρεις τον γκομενο αυτής της εβδομάδας και βουλωνε. Απορώ πως έκανα παρέα μαζί σου παλιά. Πως ήσουν και πως έγινες"
"σκασε"
"πραγματικά σε λυπάμαι" της λέω και φεύγω. Παλιά με την Φαίη κάναμε παρέα μέχρι που την άκουσα στις τουαλέτες να με θάβει πίσω από την πλάτη μου και να λέει πόσο ηλιθια είμαι και ότι της έρχεται να με φτύσει κάθε φορά που με βλέπει. Εκείνη την ώρα δεν βγήκα από την τουαλέτα που ήμουν κρυμμένη περίμενα να φύγει κι εγώ με δάκρυα στα μάτια έφυγα για το μάθημά μου, από τότε δεν της ξανα μίλησα. Απλά κατάλαβα και πήρα το μάθημά μου ποιους να εμπιστεύομαι και ποιους όχι.
Γύρισα στο σπίτι έκανα μπάνιο και πήρα τηλέφωνο την μαργαρίτα. "τι κάνεις Ρίτα;"
"καλά, περίμενα να με πάρεις να δούμε τι θα κάνουμε"
"είσαι για ένα ποτό; αφού αύριο Σάββατο είναι και δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα. Είσαι μέσα;"
"μέσα. Στις 10 θα έρθω να σε πάρω με το αυτοκίνητο. Να είσαι έτοιμη."
"οκ. Φιλάκια. Τα λέμε"